- 15 —
Gaet brengt' er koper, yser, stael,
Het blijft' er buyten altemael;
Maer koomt' er eenigh gout ontrent,
Dat wort' er krachtigh ingeprent.
Bei Homburg heißt es (Str. 5):
Für Gold . . . leget
Fillis ihrer Jungferschafft
Nicht mehr an so strenge Hafft.
und bei Cats (Spiegel 112) wird das „maeghdom" für
„Mevrou Gelt" hergegeben. Endlich vergleiche man
Homburg (Str. 7):
Also muß er mit verdriessen
Nun ein newer Amor seyn,
Mit der güldnen Büchse schiessen,
Vnd das Alte stellen ein,
Wo sein Köcher sonst gehangen,
Wo sein Bogen vnd sein Pfeil,
Da wil förder er in Eil'
Als ein reicher Jude, prangen,
Wol bebeutelt, nach Manier,
Forn vnd Hinden, Da vnd Hier.
mit Cats (Spiegel 39):
Het wijt-vermaerde Venus-kint
Is nu niet, als het plagh, gesint,
Het let op gelt, en niet op eer,
't En draegt voortaen geen boge meer,
't En draeght geen torts, of gülden schicht,
Maer slechts alleen een gout-gewicht,
En dan een stock-beurs boven dat,
En daer mee loopt 'et door de stadt,
En daer mee vlieght 'et door het velt.
Siet wat de vryers heden quelt!
Letzte Quelle dürfte Ovid sein, den Cats auch an dieser
Stelle zitiert. In anderer Form führt Owenus denselben
Gedanken aus (Epigr. I, 17).
Die lange Ode „Stultorum plena sunt omnia" (Clio1
L2b; Clio2 R 5 b) geht in der ganzen Anlage auf Cats'
Gedicht „Chacun a un fol en sa manche" (Spiegel 144)
zurück. Auch an einem Wortanklang (Homburg: „Gecken-
mahl" — Str. 2 —; Cats „eygen mal" — Vers 14 —)
fehlt es nicht.
Gaet brengt' er koper, yser, stael,
Het blijft' er buyten altemael;
Maer koomt' er eenigh gout ontrent,
Dat wort' er krachtigh ingeprent.
Bei Homburg heißt es (Str. 5):
Für Gold . . . leget
Fillis ihrer Jungferschafft
Nicht mehr an so strenge Hafft.
und bei Cats (Spiegel 112) wird das „maeghdom" für
„Mevrou Gelt" hergegeben. Endlich vergleiche man
Homburg (Str. 7):
Also muß er mit verdriessen
Nun ein newer Amor seyn,
Mit der güldnen Büchse schiessen,
Vnd das Alte stellen ein,
Wo sein Köcher sonst gehangen,
Wo sein Bogen vnd sein Pfeil,
Da wil förder er in Eil'
Als ein reicher Jude, prangen,
Wol bebeutelt, nach Manier,
Forn vnd Hinden, Da vnd Hier.
mit Cats (Spiegel 39):
Het wijt-vermaerde Venus-kint
Is nu niet, als het plagh, gesint,
Het let op gelt, en niet op eer,
't En draegt voortaen geen boge meer,
't En draeght geen torts, of gülden schicht,
Maer slechts alleen een gout-gewicht,
En dan een stock-beurs boven dat,
En daer mee loopt 'et door de stadt,
En daer mee vlieght 'et door het velt.
Siet wat de vryers heden quelt!
Letzte Quelle dürfte Ovid sein, den Cats auch an dieser
Stelle zitiert. In anderer Form führt Owenus denselben
Gedanken aus (Epigr. I, 17).
Die lange Ode „Stultorum plena sunt omnia" (Clio1
L2b; Clio2 R 5 b) geht in der ganzen Anlage auf Cats'
Gedicht „Chacun a un fol en sa manche" (Spiegel 144)
zurück. Auch an einem Wortanklang (Homburg: „Gecken-
mahl" — Str. 2 —; Cats „eygen mal" — Vers 14 —)
fehlt es nicht.