Cropacius, Caspar: Cropacii Poemata: Cvnarvm Christi Libri II. Varior. Poematvm Libri IX. Fragmenta. Dvces Et Reges Bohemiae (Noribergae Francorum, 1581) [VD16 ZV 4131]

lUepuer, quem virgo tulit3 pater iUe parentis,
Ille inquam nobis Deus otia mitia servat,
Dumcg serox Scythicis Tureusgrassatur in armis,
Christiadumquegregem serro crudelis er igni
Ver [equitur i rabidos 'Vi magna comprimit hoslcs,
1 Ue, Ubi collisis indignans nubibus aer
Murmurat ingenti fremitu, crebroq-fragore
intonat i incolumes casu conservat ab omni.
lUe pijs animis er [upplice voce rogatus,,
Et maria er terras nutu placabit ab uno,
Bellorumqiie sitim tranquilla pace reponet.
Ah pudeat, quemcumcg Dei benefotta coronant.
Si non ferventes ex imo peftore grates
Quotidie, vel mane novo cum Luciser exit,
Vel cum Luna suos oslendit pallida vultus,
Gratus agit, memoriq- Deum sub corde reconditi
Ergo tibisfes una hominu,pater optimessupplex.
Omnipotens, aeterne Deus, natocg, sacroq^
Spiritui, qui me [peratam cernere lucem
Immensa bonitate sinis, pro munere solvo
Quasposjum, non quas pro munere debeo grates*
Resspice, cui vitam, cui caetera qu<eq• dedisti,
Vitaliq; hodie resicis quoq• membra calore.
JSTe patiar e tuo consisum numine vatem
Consundi, varioq.; metu mutabilis aurae
Terreri, luxus blandive cupidine duci.
Te solum venerer, s oli tibi gloria surgat,
Et tua lativagum celebrem benesitta per orbem,