DE DIALECTIS. <031
terdwn breuem Vocalem etiam feiritu afrero
longam sieri dicit: ut,
' tws ο τοώύ' ώρμοανε Ιιχτχ Q^cvx, b.ou Icxra^
enim τσ w auwsiai est una SyUaba*
• ucroafrero Spiritu extenditur. Eadem v Eu-
skuhiut tradit.
S Vcrfa νπερμιτρκ: ut,
£} ώ τ ξμαυτίμ^τί σ'χλγιινω. Τι ταώτ' χΚ^,
λΜ ελίγχαρ; Sopb.Tyrasino.
$ Verfui ex omnibw partibus orationfan^e
Jli μζ τΰμ (ΛυγΙνυομ ίτι φξονίοντ ίΧζησομ^
Quid maxime difficiles fa-
cit Poetas?
Λ4 <Λι«λ.ίη[ΰΐ,
/ ,,.ss
|ht
DE DIALECTIS
4**^ PRAECIPVIS.
PRIMA DECLINATIO,
i·^'^'··' S, N. ο Κ'ινάαζ Cotti, cuvays loth οί^νάχύ POC*
tice.
G. cuv^it ComΤινάζω Ion. cuv&ao Aeo>-
, u ΐψ lice uel Boeotice; ouv&x Dorice, cava»
•4W Poetice.
D. τώ cuveix Communiter ,cw&h Ionice.
t ·. jjfii A. τ^μ Communiter.Mveila/
f vdixionice.
l< 'TT 4, V. i