DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48390#0328
SUB DOMITIANO.
299
Ar nullos recipere Deos, quorum alii occifi y alii bonis exuti &c. pau-
cissima fere eorum pugilum nomina ad nostram Ttatem pervene-
re; vel enim monumenta Barbarorum ssammis, aut inundatione
exterorum populorum in Italiam perierunt, vel ita corrupta sunt,
aut a librariis interpolata; ut quid in iis verum, quid falsum,
vix discernas. Nonnulli in hac laniena suspiciunt Dionysium A-
reopagitam alii Anacleti Pontificis cruentam pugnam A.JE. C.
certis sundamentis notant; cui per Martyrium lublato sufseftuseft 95-
EVARISTUS Bethlehemites anno XCV. (e). Omnium autem au- J.e? Aptltui
thorum conlenlu totius Horna? oculos tunc m le convertit S. Jo- gustin. apud
annes Apostolus; jusserat hunc DomitianusRomamdeportari per pasium ,
Asiae Proconsulem; in urbem delatus pridie nonas Majas in do- p^\8PP°
lium ferventis olei injicitur, ex quo dum stupentibus Ethnicis ve- s. Joannes
getior ac purior exibat; relegatus in Pathmon Insulam ad metal-
lorum sodinas damnatur (f). Hic librum Mysteriis plenissirnum, nesinMattb’
quem Apocalypsin dicimus C* ig), compoluit, quo septem Ec-hom* I2«
P p 2- clesia-
(’i2 ) Dionysius Areopagita a Paulo conversus, dicitur Atheniensi Ecclesix pri-
mus prtefulsfe: illius libri jam dudum inter Patres probabilem authoritatem obtinuerunt;
quamvis horum non meminerit Eufebius, nec Hieronymus, nec alius author ante (extuin
Sarculum, nec ([irrita Synodus, licet extera opera Patrum recenseat. Sunt qui hos libro?
adle?lbunt Authori, qui vixit ante VI. Saeculum, tum quia multa in iis inveniuntur, quae
aetatiprimxvx Dionysii non conveniunt. Tum quia Pontifices, & Synodi sextxPP., qui
ea opera sub nomine Dionysii laudarunt, opinionem olim communem secuti sunt, ni-
hil definientes, ut observant, Baroiiius, & Bellarminus ad Breviarium Romanum: in li-
bro de divinis nominibus(quem in Graecia se scripsisse tefratur Author) B. Ignatii ad
Romanos epistola citatur, quae scripta est anno 109.: cum autem Dionysius tempore
Passio-nis Christi fuerit 25. annorum, ut ipse seribit ad ApoUopbardtm ■, ad centesimum
annum Christi pervenisse vix credunt. Prxsertim quod post hoc tempus modo Parisien-
sem Ecclesiam fundasse commemoretur, adedque Centenario major; quae incredibilia
multis Criticis videntur. Opera tamen Dionysii eidem Authori vindicare conatus est
De/rio, toto volumine, quod Vindicias Areopagiticas inscripsit. De quaestione cceteroquin
celebri, an hic Dionysius Areopagita Parisiensium Apostolus suerit? alibi in Sxc. II»
agetur.
C 13) Liber hic Apocalypfis dicitur , id est revelatio; quia hic continentur, qux Deus
revelavit Joanni, & Joannes Ecclesix, quanta scilicet Ecclesia passa sit in tempore primi-
tivo, & nunc patiatur, & novissimis temporibus Antichristi pasiura sit; ita Pissaviensis
Gilbettus hic in Praefatione: idem occasionem seribendi libri fuisseait, quod cdm exui
teneietui in Patmo insula, in Ecclesiis (quibus praeerat) multa pullulaverint vitia,ac hse-
isses, eiant enim quidam cucentes, Chiistum non fuisle ante MARIAM, quodque tempora-
liter de ea natus esfet;, quos Joannes redarguit, ostendens Christum esse A. & sl. prin-
cipium finem. Alii dicebant Ecclesiam pondere tribulationum ante finem sirculi de-
lituram , & pro labore nonpreemium aeternum suseepturam. His obludatur S. Joannes,
docens, Ecclesiamper exercitium tribulationum non desinere, sed proficere, & pro his
braviuns
299
Ar nullos recipere Deos, quorum alii occifi y alii bonis exuti &c. pau-
cissima fere eorum pugilum nomina ad nostram Ttatem pervene-
re; vel enim monumenta Barbarorum ssammis, aut inundatione
exterorum populorum in Italiam perierunt, vel ita corrupta sunt,
aut a librariis interpolata; ut quid in iis verum, quid falsum,
vix discernas. Nonnulli in hac laniena suspiciunt Dionysium A-
reopagitam alii Anacleti Pontificis cruentam pugnam A.JE. C.
certis sundamentis notant; cui per Martyrium lublato sufseftuseft 95-
EVARISTUS Bethlehemites anno XCV. (e). Omnium autem au- J.e? Aptltui
thorum conlenlu totius Horna? oculos tunc m le convertit S. Jo- gustin. apud
annes Apostolus; jusserat hunc DomitianusRomamdeportari per pasium ,
Asiae Proconsulem; in urbem delatus pridie nonas Majas in do- p^\8PP°
lium ferventis olei injicitur, ex quo dum stupentibus Ethnicis ve- s. Joannes
getior ac purior exibat; relegatus in Pathmon Insulam ad metal-
lorum sodinas damnatur (f). Hic librum Mysteriis plenissirnum, nesinMattb’
quem Apocalypsin dicimus C* ig), compoluit, quo septem Ec-hom* I2«
P p 2- clesia-
(’i2 ) Dionysius Areopagita a Paulo conversus, dicitur Atheniensi Ecclesix pri-
mus prtefulsfe: illius libri jam dudum inter Patres probabilem authoritatem obtinuerunt;
quamvis horum non meminerit Eufebius, nec Hieronymus, nec alius author ante (extuin
Sarculum, nec ([irrita Synodus, licet extera opera Patrum recenseat. Sunt qui hos libro?
adle?lbunt Authori, qui vixit ante VI. Saeculum, tum quia multa in iis inveniuntur, quae
aetatiprimxvx Dionysii non conveniunt. Tum quia Pontifices, & Synodi sextxPP., qui
ea opera sub nomine Dionysii laudarunt, opinionem olim communem secuti sunt, ni-
hil definientes, ut observant, Baroiiius, & Bellarminus ad Breviarium Romanum: in li-
bro de divinis nominibus(quem in Graecia se scripsisse tefratur Author) B. Ignatii ad
Romanos epistola citatur, quae scripta est anno 109.: cum autem Dionysius tempore
Passio-nis Christi fuerit 25. annorum, ut ipse seribit ad ApoUopbardtm ■, ad centesimum
annum Christi pervenisse vix credunt. Prxsertim quod post hoc tempus modo Parisien-
sem Ecclesiam fundasse commemoretur, adedque Centenario major; quae incredibilia
multis Criticis videntur. Opera tamen Dionysii eidem Authori vindicare conatus est
De/rio, toto volumine, quod Vindicias Areopagiticas inscripsit. De quaestione cceteroquin
celebri, an hic Dionysius Areopagita Parisiensium Apostolus suerit? alibi in Sxc. II»
agetur.
C 13) Liber hic Apocalypfis dicitur , id est revelatio; quia hic continentur, qux Deus
revelavit Joanni, & Joannes Ecclesix, quanta scilicet Ecclesia passa sit in tempore primi-
tivo, & nunc patiatur, & novissimis temporibus Antichristi pasiura sit; ita Pissaviensis
Gilbettus hic in Praefatione: idem occasionem seribendi libri fuisseait, quod cdm exui
teneietui in Patmo insula, in Ecclesiis (quibus praeerat) multa pullulaverint vitia,ac hse-
isses, eiant enim quidam cucentes, Chiistum non fuisle ante MARIAM, quodque tempora-
liter de ea natus esfet;, quos Joannes redarguit, ostendens Christum esse A. & sl. prin-
cipium finem. Alii dicebant Ecclesiam pondere tribulationum ante finem sirculi de-
lituram , & pro labore nonpreemium aeternum suseepturam. His obludatur S. Joannes,
docens, Ecclesiamper exercitium tribulationum non desinere, sed proficere, & pro his
braviuns