DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48384#0513
0^?. II. IdI8.IV.
49 r
Appellationem illam probare velim, quae ad Julium ubi sa^Ia suisset; prc»
merito relbcuti sunt viri lan^di exules, uempe 8. ^rbanabus, kaulusdon-
dantinopolitanus, aliiqus. I^ibilominus quia8^nodus 8ardicenlis rationes
suas prLcipue desumit ex ?etri 8ede, ae primatu ; bine omnibu8 konri-
bcibus jus appellationum proprium esse, Ooncilium decrevit. ^6 II. tz.
in Africa, A in provinciis aliis boc discrimen viguisse inter appellationes
Lpissoporum Ac Oericorum: poterant illi provocare ad 8edem poma- (o)^u§E
nam (o), neque boc dl^prianus unquam improbavit, ut latius docuimusL?. 162.
in ssomo I. sdilioriL Universalis lub. z. cap. 2. pebexioneVII. pag. 659.
Lx diverso presbyteris ac Oericis damnaris ab blpilcopo licebat appellare
ad Oonoilium provinciae ve! ad primatem vel ab eo ad plenaria Issicas
dloncilia (p): plincmarus quoque de Oallia redarur, quod Ollericis in-
serioribus ad provincialem 8^nodum duncaxat Lc non ultra provocare
licuerit (q ); idqus iis potilbmum de caulis, ne Oericis praebeatur anla 1.1. c. 15. n-
Episcopis inlulrandi, Ecclesiis Ac disciplinae se subtrabendi, live ut innu- iz. 14.17.
merarum litium semina maturius sussocenrur; ac de bis L^prianus intel-
licendus ess, si quando appellationum quoddam Aenus reprebenders no-
tarur. krreterea L^prianus reprebendit appellantes etiam blpiscopos
6cubi convisli ante, ac condemnati de manileliis criminibus suerint: qua-
re Lablidem in plilpania damnatum. Ac mala 6de appellantem objurgar;
pontibcem tamen deceptum aliqua ratione excubat, quem certe magis
reprebenboni obnoxium dixisset, li citra jus ullum appellationem ad se
attraxisset, blquidem (nili aliter beri temporis ratio exigar) verum quando-
que erit illud, quod (dvprianus inculcat: Mr r/?
; nam sspilcopi loci non sunt MMrir, live (ut Lellarminus ex-
ponit) susscientis ob preelentia teliimonia ad debniendam cau-
sam ; sed quando damnatus nibilominus se laelum boc judicio putaret,
quis negare vellet ludianti illud, quod naturalis aequitas omnibus permit-
tit, nempe, ut ab inleriore ad superius tribunal suam dirigere causam
xossic?
5. pollquam ex monumentis antiquillimis ollendimus, a 8)modo
8ardicenb minime jus appellationum primo inditurum , sed nova decla-
ratione solummodo brmarum suisse - ^dverlarii partes suas aliunde re-
bauraruri nodum non lolvere, sed plane scindere audent negantes, quod
per Oanones 8ardicenles poncibci potelias ulla judicandi appellationes
asseratur. Ira enim se evieduros credunt, quod nec simile jus ante 8ar-
dicenlem 8^nodum, nec pollea penes 8edem pomanam extiterit. ?e-
rrus de bdarca velur ^ntebgnanus bujus opinionis (r) novam doArinam (^)
a se excogitaram boc modo proponit: „lsateor equidem badlenus uni-
verlis perluabum suisse, repertam esse in 8^nodo 8ardicenli legem de ap-
pellationibus adversus Episcoporum judicia, easque a summo ponrilics
<Lliq Z judi-
49 r
Appellationem illam probare velim, quae ad Julium ubi sa^Ia suisset; prc»
merito relbcuti sunt viri lan^di exules, uempe 8. ^rbanabus, kaulusdon-
dantinopolitanus, aliiqus. I^ibilominus quia8^nodus 8ardicenlis rationes
suas prLcipue desumit ex ?etri 8ede, ae primatu ; bine omnibu8 konri-
bcibus jus appellationum proprium esse, Ooncilium decrevit. ^6 II. tz.
in Africa, A in provinciis aliis boc discrimen viguisse inter appellationes
Lpissoporum Ac Oericorum: poterant illi provocare ad 8edem poma- (o)^u§E
nam (o), neque boc dl^prianus unquam improbavit, ut latius docuimusL?. 162.
in ssomo I. sdilioriL Universalis lub. z. cap. 2. pebexioneVII. pag. 659.
Lx diverso presbyteris ac Oericis damnaris ab blpilcopo licebat appellare
ad Oonoilium provinciae ve! ad primatem vel ab eo ad plenaria Issicas
dloncilia (p): plincmarus quoque de Oallia redarur, quod Ollericis in-
serioribus ad provincialem 8^nodum duncaxat Lc non ultra provocare
licuerit (q ); idqus iis potilbmum de caulis, ne Oericis praebeatur anla 1.1. c. 15. n-
Episcopis inlulrandi, Ecclesiis Ac disciplinae se subtrabendi, live ut innu- iz. 14.17.
merarum litium semina maturius sussocenrur; ac de bis L^prianus intel-
licendus ess, si quando appellationum quoddam Aenus reprebenders no-
tarur. krreterea L^prianus reprebendit appellantes etiam blpiscopos
6cubi convisli ante, ac condemnati de manileliis criminibus suerint: qua-
re Lablidem in plilpania damnatum. Ac mala 6de appellantem objurgar;
pontibcem tamen deceptum aliqua ratione excubat, quem certe magis
reprebenboni obnoxium dixisset, li citra jus ullum appellationem ad se
attraxisset, blquidem (nili aliter beri temporis ratio exigar) verum quando-
que erit illud, quod (dvprianus inculcat: Mr r/?
; nam sspilcopi loci non sunt MMrir, live (ut Lellarminus ex-
ponit) susscientis ob preelentia teliimonia ad debniendam cau-
sam ; sed quando damnatus nibilominus se laelum boc judicio putaret,
quis negare vellet ludianti illud, quod naturalis aequitas omnibus permit-
tit, nempe, ut ab inleriore ad superius tribunal suam dirigere causam
xossic?
5. pollquam ex monumentis antiquillimis ollendimus, a 8)modo
8ardicenb minime jus appellationum primo inditurum , sed nova decla-
ratione solummodo brmarum suisse - ^dverlarii partes suas aliunde re-
bauraruri nodum non lolvere, sed plane scindere audent negantes, quod
per Oanones 8ardicenles poncibci potelias ulla judicandi appellationes
asseratur. Ira enim se evieduros credunt, quod nec simile jus ante 8ar-
dicenlem 8^nodum, nec pollea penes 8edem pomanam extiterit. ?e-
rrus de bdarca velur ^ntebgnanus bujus opinionis (r) novam doArinam (^)
a se excogitaram boc modo proponit: „lsateor equidem badlenus uni-
verlis perluabum suisse, repertam esse in 8^nodo 8ardicenli legem de ap-
pellationibus adversus Episcoporum judicia, easque a summo ponrilics
<Lliq Z judi-