DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48383#0881
__SUB CONSTANTE II.
qui aliorum naturalium compositionem dissiteri deberent, qua-
lis foret creati & increati, mortalis & immortalis; exterum etiam
Moysen ac Davidem nutu Dei motos essie, quin unam & com-
positam voluntatem hic quis arguere valeat. Verbum igitur
homo faftum cum habuerit vim infinitam ad tuendam humani-
tatem; ejus conatum ad prosequendum & refugiendum volens
oftendebat per operationem : conatum quidem prosequendi
ostendebat in naturalibus, & a reprehensione alienis usque eo
utendis, ut infideles Deum esfe non crederent; conatum vero
fugx commonslravit, cum tempore passionis voluntarie se metu
mortis contraxit (1). His convistus Pyrrhus, eo prosiliebat, ut (1) ibidem
dissimulatis exteris vocibus, Christum esfe Deum perfectum , ac
hominem duntaxat pronunciari vellet, idque propter calumniam
Hxreticorum. At hoc ssientium improbabat Maximus tum ex
eo, quod Synodorum slatutis adversaretur; tum quod his ipsis
Hxreticis faveret (*4i). Prxterea qux Pyrrhus ex Scriptu-
ra 42), & ex dostrina Patium (*43), Pontificum, maximi
Honorii
(*4i) In DISPUT. MAXIMI cum PYRRHO apud Baronium Tom. VIII. sub
finem MAXIMUS ajebat : Si Synodi propter vocem unam voluntatis Apollinarium
Arium anathematizarunt, quia uterque eorum hac voce ad probandam fiuam haresin ab-
utebatur,'. Apollinarius quidem, ut carnem ejufidem subfiantia cum Verbo o/lenderet s
Arius vero , ut Filiam diverfia fiiibsiantice a Patre introduceret ; quomodo poflumus nos
pii e sse, fi voces Haereticis contrarias non confitemur ? Quinta vero Synodus cum decrevit,
ut amplecteremur omnia feripta SS. Atbanasii, Bajtlii, & Gregarii, & aliorum, iit
quorum /criptis fiunt dua voluntates, ipfia duas voluntates tradidit..,.
IBIDEM Maximus, ut ostenderet ex SCRIPTURA duas voluntates in
Christo, ait; Chrissus dixit Mittb. c, 27.: Sitio , & dederunt ei vinum cum felle mix>
tum, & ci'im gustasset, noluit bibere.... Igitur quia humanitate sitivit, eadem vo°
luit, quod natura sime conveniebat, & poterat velle quatenus bomo.... Et divinus Apo-
siolus in epifi. ad Pbilipp, z. de eo ait : Fa£lus est obediens usque ad mortem, mortem
autem Crucis. Volens igitur obedivit, aut non volens‘i Siquidem non volens, tyrannis
merito, non obedientia dicetur ; fin vero volens, obediens autem non quatenus Deus,
sed quatenus homo suit, ut Patres sientiuntigitur quatenus homo poterat etiam
velle &c.
(*43) IBIDEM ex PATRIBUS pro duabus voluntatibus, postquam Maximus
adduxisset ATHANAS1UM , RASILIUM, GREGORIUM. ait porro ;• Rurfis si
secundum Patres, quorum una efi voluntas, una etiam siubfiantia efi-, opinione vero ipfo-
rum Monothelitarum una esi voluntas Divinitatis Chrisii, & humanitatis ejus ; igitur
unam fiy eandem ajunt e/fie harum siubsiantiam.... Ac rursius, fi sit sientiunt Udem Ma-
gisiri ac Dosiores') non efi communis voluntas ambarum fiubftantiarum, necejfie esi, ipfios
aut dicere ambas naturas ipsios non babere communiter unam voluntatem; aut si boc di-
... , eunti
qui aliorum naturalium compositionem dissiteri deberent, qua-
lis foret creati & increati, mortalis & immortalis; exterum etiam
Moysen ac Davidem nutu Dei motos essie, quin unam & com-
positam voluntatem hic quis arguere valeat. Verbum igitur
homo faftum cum habuerit vim infinitam ad tuendam humani-
tatem; ejus conatum ad prosequendum & refugiendum volens
oftendebat per operationem : conatum quidem prosequendi
ostendebat in naturalibus, & a reprehensione alienis usque eo
utendis, ut infideles Deum esfe non crederent; conatum vero
fugx commonslravit, cum tempore passionis voluntarie se metu
mortis contraxit (1). His convistus Pyrrhus, eo prosiliebat, ut (1) ibidem
dissimulatis exteris vocibus, Christum esfe Deum perfectum , ac
hominem duntaxat pronunciari vellet, idque propter calumniam
Hxreticorum. At hoc ssientium improbabat Maximus tum ex
eo, quod Synodorum slatutis adversaretur; tum quod his ipsis
Hxreticis faveret (*4i). Prxterea qux Pyrrhus ex Scriptu-
ra 42), & ex dostrina Patium (*43), Pontificum, maximi
Honorii
(*4i) In DISPUT. MAXIMI cum PYRRHO apud Baronium Tom. VIII. sub
finem MAXIMUS ajebat : Si Synodi propter vocem unam voluntatis Apollinarium
Arium anathematizarunt, quia uterque eorum hac voce ad probandam fiuam haresin ab-
utebatur,'. Apollinarius quidem, ut carnem ejufidem subfiantia cum Verbo o/lenderet s
Arius vero , ut Filiam diverfia fiiibsiantice a Patre introduceret ; quomodo poflumus nos
pii e sse, fi voces Haereticis contrarias non confitemur ? Quinta vero Synodus cum decrevit,
ut amplecteremur omnia feripta SS. Atbanasii, Bajtlii, & Gregarii, & aliorum, iit
quorum /criptis fiunt dua voluntates, ipfia duas voluntates tradidit..,.
IBIDEM Maximus, ut ostenderet ex SCRIPTURA duas voluntates in
Christo, ait; Chrissus dixit Mittb. c, 27.: Sitio , & dederunt ei vinum cum felle mix>
tum, & ci'im gustasset, noluit bibere.... Igitur quia humanitate sitivit, eadem vo°
luit, quod natura sime conveniebat, & poterat velle quatenus bomo.... Et divinus Apo-
siolus in epifi. ad Pbilipp, z. de eo ait : Fa£lus est obediens usque ad mortem, mortem
autem Crucis. Volens igitur obedivit, aut non volens‘i Siquidem non volens, tyrannis
merito, non obedientia dicetur ; fin vero volens, obediens autem non quatenus Deus,
sed quatenus homo suit, ut Patres sientiuntigitur quatenus homo poterat etiam
velle &c.
(*43) IBIDEM ex PATRIBUS pro duabus voluntatibus, postquam Maximus
adduxisset ATHANAS1UM , RASILIUM, GREGORIUM. ait porro ;• Rurfis si
secundum Patres, quorum una efi voluntas, una etiam siubfiantia efi-, opinione vero ipfo-
rum Monothelitarum una esi voluntas Divinitatis Chrisii, & humanitatis ejus ; igitur
unam fiy eandem ajunt e/fie harum siubsiantiam.... Ac rursius, fi sit sientiunt Udem Ma-
gisiri ac Dosiores') non efi communis voluntas ambarum fiubftantiarum, necejfie esi, ipfios
aut dicere ambas naturas ipsios non babere communiter unam voluntatem; aut si boc di-
... , eunti