Daude, Hadrian; Lochner und Mayer [Hrsg.]; Kleyer, Johann Jakob Christoph [Bearb.]: Historia Universalis Et Pragmatica Romani Imperii, Regnorum, Provinciarum: Unà Cum Insignioribus Monumentis Hierarchiæ Ecclesiasticæ Ex Probatis Scriptoribus Congesta, Observationibus Criticis Aucta ... (2,2): Complectitur Historiam sæculi sexti, septimi & octavi deductam à lapsu Occidentalis Imperii ad initia Caroli M. Imperii ejusdem Restauratoris (Wirceburgi: Sumptibus Lochneri & Mayeri Bibliopol. Norimbergens., 1754) [VD18 90775155]

(f) Honss-
rii epist. 2,
ad Sergium.

(g.)Vi<W
gium in Bre-
viario PP.
T. I. p.401.
Altera fen.
Zentia eo
rum, qui Ho-
norium om-
nino absol-
vunt.
(h) Corgne
Dirfer.tation
Critique sur
leMonothe»
lime Q. 2.
pag> 5 5-
(i) S. Maxi
mus Dispur.
sum Pyrrho
T. II. oper,.
(k) S. Mar-
tinus PP in
1
ran. secret.3,.
T.I1I.CC.
H ardui».
p-732. 7

item dicunr
esse muti-
latam-,
(1) Tom,-
DogmaT. ad
Mar T II.
oper. & Ma
xim-k

505 REFLEXIONES HISTORICO - ECCLESIASTICA


minse operationis dicit esse novum , & recenter introdudum ad plurium
offensionem. III. Epistolam porro secundam ejusdem Honorii ad Ser-
gium non minus Monothelismi facere indicium ostendunt ex verbis ibi-
dem descriptis: Unius operationis vel duarum essie velsiuisfie Mediatorem Dei
£7 hominum Dominum JEfium Cbriftum , fentire ac promere fatis ineptum
eft (f). Ex his nunc ita concludunt*. qui fieri potuit? ut Honorius abs-
que errore illud ineptum vocaret , pro cujus defensione Joannes? Marci-
nus, Maximus, Agatho tot labores, tot aerumnas perpelli siunt? An
balbutiisfiey & novas voces vendicasse vere dici poterunt tot sandi Patres
antiquissimi? qui haec vocabula diu ante praedicarunt, & quorum sex-
centa testimonia S. Sophronius collegit ? Et quomodo ad gerras gram-
maticales amandabitur, quod erat unice necessarium ad propugnandam'
Synodum Chalcedonensem? atque ad auferendum probrum Ecclesiae il-
latum per conciliabuium Alexandrinum ? Demum quantum a veritatis
scopo aberrare is censendus est? qui otiofbs negotiatores nuncupat eos, qui
tot incommoda pertulere, ut innumeras emerent animas, quas fraudes
Sergii, Cyri? & aliorum Haereticorum mendacia agebant in praeceps?’
Postremum an non fallere potius, quam sidem adstruere ille putabitur?
si quis illos utpote vanos naturarum ponderatores traducar, quibus curae
est, ad dogmarum firmitatem exadam instituere naturarum Christi con-
siderationem (g)?
Sed quo fortius hujus Partis Patroni Honorium in mediam Mo
norhelitarum catervam projicere laborant; eo acutius alterius Partis Ado-
res Pontificem illum ab omni non tantum harresi, sed & a quavis culpa
vindicare pradumunt. Ex rationibus, quibus id conficiunt , PRIMA
est (h); quod epistola Honorii, antequam produceretur in GeneraliSy-
nodo, Sergii maligno ingenio fuerit corrupta; nam praeterquam quod'
ab hominis dolosi, levissimi (i)? malitiosi, & de plurimorum volumi-
num S SS. Patribus scriptorum corruptela jam convidi (k) ingenio id
Conci].Late- non abhorreat, tum ipse S. Maximus (1) fadum etiam affirmat, me cer-
tiorem mitem ipfum reddidit fan&ifimus Presbyter Dominus Abbas AnaflafiuS
e feniore Roma reverfus-t vir fi quis alius divina virtute ac prudentia ornatus?
p. 732.785. qui £/ dixit, diu fe' multumque cum magna illic Ecclefiae santtifimis viris fer~
EpfiolaM moneiTi contulifie ejus, quam ad Sergium ficripferant (Anastasius Bibliotheca-
Honorji qs;p rius vertit fcripfevat') epiftoEegratid-> fcificitandO ) quid caufa effiet ■) ac quomodo
'tiam i.nr. invenisseque esits rei causa dolentes ac excufantes ?
prester ea , qui qubente Honorio hanc Latine vertit, fantfifimum Abbatem^
ei ab epiftolif aduitorem, asfirmantem NULLO MODO IN EA PER
NUMER UM, UNI US PRORSUS FOL UNTA TIS MENTIONEM
FECISSE. Licet hoc nuite ab eis consi&um fit, qui epifiolam Grcece reddi-
derunt. Ex quibus consequitur ? studio maligno haec verba m humanitate'
a pro-