DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48383#1114
io88 LIBER VIII. HISTORIA ECCLESIASTICA
An. 744. c‘us P0^ ^uosmen^es l°cum ipfeinvisit, & addu^isoperis, posl-
quam nemora succidi, & tellurem culturae aliquantum aptari cu-
raverat, Monasterii ac Ecclefce initia fecit
. 11. Anno DCCXLV. Pra?side S. Bonifacio alia in Germania
Synodus congregata est; cujus decreta eo speChbant, ut Clerici,
4 quos hseresis eo tempore in prava dogmata prazcipitarat, ab Ec-
(mjAa.cc. clesise communione rescinderentur (m). His peraClis Praesules
TonHn4, 10 Geuviliebum Episcopum Moguntinum Apostolicas diras pro-
tulerunt: Carolomanni exercitum adversus Saxones iste priore
anno secutus, nihil anhelabat magis, quam ut eadem sui Patris
ulcisceretur: in parricidam igitur ubi inciderat, cum eo pauca
locutus, illi ferrum in viscera intorsit. Non terruit hoc scelus
Prxsulem, quo minus cruentis ac sceleratis manibus sacra admi-
nistrare pergeret; quare in coetum Patrum vocatus omnium ju-
dicio exauthoratus est. Finita Synodo Bonifacius ad Zachariam
tres dedit epistolas, quarum una apud Pontificem de injuriis
querebatur, quibus a ssagitiofis Clericis, tum maxime ab hxre-
ticis Adalberto Gallo & Clemente Scoto pulsabatur. Insecta-
bantur hi Archiepiscopum ea potissiuum de causa, quod eorum
errores non tantum authoritate Ecclesiastica, sed etiam squallo-
re carceris coercendos putaret. In ergastulum haereticos duos
jam compegerat, dum hi fraude elapsi, pejusac ante in anima-
rum exitium graHabantur. Ad Zachariam itaque Bonifacius De-
neardum Presbyterum misit, qui in publica Synodo Veteratoris
urriusque errores commonslraret 11). Quibus auditis Syno-
dus
io) COINTIUS ad a. 745. initia Monasterii Fuldensis revocat, idque ideo, ut
advertit, quia ab anno obitus S. Bonifacii constituendo aberravit: csterum
ex EIGILIO in vita Sturmii annus verus initialis designatur : asfumptis , inquit, sratri-
bus fecum septem commigravit ad locum , ubi nunc fandum (itum ejl Monajieritini, &
anno incarnationis Cbrifii feptingentejimo quadragefimo quarto regnantibus in bac gente Fran-
corum duobus fratribus Karlmanno atque Pipino, Indidione XU. menfe primo, duodeci-
mo die menfis ejusdem sandum, (s a Deo pretdesiinatuin dudum ingresus eji locum. Vi-
de hic Pagium ad a. 744. n. XI. XII*
(*n.) BONIFACIUS in ep. 135. recenset errores Adalberti: Hic in primaeva
state hypocrita fuit, dicens, quod sibi Angelus Domini in specie hominis de extremis
snundi finibus mirae & tamen incertae sanclitatis reliquias attulerit , ut exinde pollet
omnia, quacunqued Deo posceret, impetrare .... & per illam /imulationem . . .
domos mulierum penetravit & captivas post se mulierculas duxit, oneratus peccatis : &
multitudinem rusticorum seduxit. Deinde conduxit Episcopos indoftos, quise ordi«
An. 744. c‘us P0^ ^uosmen^es l°cum ipfeinvisit, & addu^isoperis, posl-
quam nemora succidi, & tellurem culturae aliquantum aptari cu-
raverat, Monasterii ac Ecclefce initia fecit
. 11. Anno DCCXLV. Pra?side S. Bonifacio alia in Germania
Synodus congregata est; cujus decreta eo speChbant, ut Clerici,
4 quos hseresis eo tempore in prava dogmata prazcipitarat, ab Ec-
(mjAa.cc. clesise communione rescinderentur (m). His peraClis Praesules
TonHn4, 10 Geuviliebum Episcopum Moguntinum Apostolicas diras pro-
tulerunt: Carolomanni exercitum adversus Saxones iste priore
anno secutus, nihil anhelabat magis, quam ut eadem sui Patris
ulcisceretur: in parricidam igitur ubi inciderat, cum eo pauca
locutus, illi ferrum in viscera intorsit. Non terruit hoc scelus
Prxsulem, quo minus cruentis ac sceleratis manibus sacra admi-
nistrare pergeret; quare in coetum Patrum vocatus omnium ju-
dicio exauthoratus est. Finita Synodo Bonifacius ad Zachariam
tres dedit epistolas, quarum una apud Pontificem de injuriis
querebatur, quibus a ssagitiofis Clericis, tum maxime ab hxre-
ticis Adalberto Gallo & Clemente Scoto pulsabatur. Insecta-
bantur hi Archiepiscopum ea potissiuum de causa, quod eorum
errores non tantum authoritate Ecclesiastica, sed etiam squallo-
re carceris coercendos putaret. In ergastulum haereticos duos
jam compegerat, dum hi fraude elapsi, pejusac ante in anima-
rum exitium graHabantur. Ad Zachariam itaque Bonifacius De-
neardum Presbyterum misit, qui in publica Synodo Veteratoris
urriusque errores commonslraret 11). Quibus auditis Syno-
dus
io) COINTIUS ad a. 745. initia Monasterii Fuldensis revocat, idque ideo, ut
advertit, quia ab anno obitus S. Bonifacii constituendo aberravit: csterum
ex EIGILIO in vita Sturmii annus verus initialis designatur : asfumptis , inquit, sratri-
bus fecum septem commigravit ad locum , ubi nunc fandum (itum ejl Monajieritini, &
anno incarnationis Cbrifii feptingentejimo quadragefimo quarto regnantibus in bac gente Fran-
corum duobus fratribus Karlmanno atque Pipino, Indidione XU. menfe primo, duodeci-
mo die menfis ejusdem sandum, (s a Deo pretdesiinatuin dudum ingresus eji locum. Vi-
de hic Pagium ad a. 744. n. XI. XII*
(*n.) BONIFACIUS in ep. 135. recenset errores Adalberti: Hic in primaeva
state hypocrita fuit, dicens, quod sibi Angelus Domini in specie hominis de extremis
snundi finibus mirae & tamen incertae sanclitatis reliquias attulerit , ut exinde pollet
omnia, quacunqued Deo posceret, impetrare .... & per illam /imulationem . . .
domos mulierum penetravit & captivas post se mulierculas duxit, oneratus peccatis : &
multitudinem rusticorum seduxit. Deinde conduxit Episcopos indoftos, quise ordi«