DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22617#0026
20 ΑΡΧ. ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΤ ΕΤΟΤΣ 1888. — ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
προς τοις άλλοις καΐ τω Καθηγητή του Γυμνασίου Παπανδρέου,
όστις 'ιδών το άρχαΐον έγραψε περί αυτού προς την Δημαρχίαν Λε-
τρίνων, ητις και άνηνεγκε τά δέοντα τη Νομαρχία. Διερ/ομένω
δέ μοι δια Πύργου άνεκοινώθη το περι του ευρήματος και δη μ,ε-
ταβάς εις τον τόπον την έπιουσαν είδον αυτό. Παρίστησι δέ έν με-
γέθει ούκ έλάσσονι του φυσικού λέαιναν πατάσσουσαν μέν δια τοϋ
ετέρου των προσθίων ποδών κεφαλήν ευμεγέθη κριού, στρέφουσαν δέ
την εαυτής κεφαλήν οιονεί έν θριάμβω προς άριστεράν. Ή [Λεν λέαινα
σώζεται πλην τινο)ν ακρωτηριάσεων καλώς, του δέ κριού περιλεί-
πεται ή κεφαλή. Τ6 όλον εχει ζωηράν την στάσιν και τεκμηριοΐ
πολύ καλην τέχνην. Έξετάσας τά παρ' αύτώ ευρον λίθους πολλούς
είργασμ,ένους, της αύτής ύλης, έν οίς ενα μέν φέροντα καλούς τρα-
πεζιοσχημους τόρμους ενα δέ μετά κόσμου έκ κυματίου και άβα-
κος, ών ίσως ό ^.έν άπετέλει μέρος του κάτω δόμου του βάθρου,
ό δέ του άνω.
Ό τόπος, έν.ω ευρέθη, καλούμενος νυν « 'ς τά Μάρμαρα» ανή-
κει ε'ις την άρχαίαν Πισάτιδα (προς Δ. του Ένιπέως)· Ίχνη δέ
πολλαχού περισωζόμενα πλίνθων και κεράμο^ν (λέγεται ότι άλλοτε
ευρέθη και ενεπίγραφος λίθος αυτόθι) δηλοΰσιν ότι ή χώρα ήν το
πάλαι κατωκημένη, ό'νομα όμο:>ς νά δοθη έκ τών παρά τοις πα-
λαιούς όλίγο^ν άναφερομένων θά ήτο τολμηρόν άνευ άκριβεστέρων
και δή άνασκαφικών έξετάσεων. Προσθετέον ότι προς τά ΒΔ.,
πλησιαίτατα, κείται λόφος, ό υψηλότατος πάντων τών πέριξ και
άποπτος, "Αγ. Ηλίας καλούμενος, έφ' ου ώσαύτως άπαντώσι ση-
μεία κατωκημένης πόλεο^ς, μ,άλιστα δέ και θεμ,έλια άρχαίου οικο-
δομήματος έπιμ,ηκους (8 μέτρ. προς 5 μέτρ. περίπου) έξ Α. προς
Δ. (ίερου; ).
(Ές αναφοράς τοϋ εφόρου τών έν Ολυμπία και Μεσσηνία αρχαιοτήτων
Β. Λεονάρδου).
Δ'·
Έργα,σέα,δ έν τοις Λϊουαε&Ό&ς Αθηνών.
1 ) Μουσείου Ακροπόλεως.
ΑΙ ύπό την άμ,ε«σον διεύθυνσιν του Γενικού Εφόρου γινόμ,εναι
προς τοις άλλοις καΐ τω Καθηγητή του Γυμνασίου Παπανδρέου,
όστις 'ιδών το άρχαΐον έγραψε περί αυτού προς την Δημαρχίαν Λε-
τρίνων, ητις και άνηνεγκε τά δέοντα τη Νομαρχία. Διερ/ομένω
δέ μοι δια Πύργου άνεκοινώθη το περι του ευρήματος και δη μ,ε-
ταβάς εις τον τόπον την έπιουσαν είδον αυτό. Παρίστησι δέ έν με-
γέθει ούκ έλάσσονι του φυσικού λέαιναν πατάσσουσαν μέν δια τοϋ
ετέρου των προσθίων ποδών κεφαλήν ευμεγέθη κριού, στρέφουσαν δέ
την εαυτής κεφαλήν οιονεί έν θριάμβω προς άριστεράν. Ή [Λεν λέαινα
σώζεται πλην τινο)ν ακρωτηριάσεων καλώς, του δέ κριού περιλεί-
πεται ή κεφαλή. Τ6 όλον εχει ζωηράν την στάσιν και τεκμηριοΐ
πολύ καλην τέχνην. Έξετάσας τά παρ' αύτώ ευρον λίθους πολλούς
είργασμ,ένους, της αύτής ύλης, έν οίς ενα μέν φέροντα καλούς τρα-
πεζιοσχημους τόρμους ενα δέ μετά κόσμου έκ κυματίου και άβα-
κος, ών ίσως ό ^.έν άπετέλει μέρος του κάτω δόμου του βάθρου,
ό δέ του άνω.
Ό τόπος, έν.ω ευρέθη, καλούμενος νυν « 'ς τά Μάρμαρα» ανή-
κει ε'ις την άρχαίαν Πισάτιδα (προς Δ. του Ένιπέως)· Ίχνη δέ
πολλαχού περισωζόμενα πλίνθων και κεράμο^ν (λέγεται ότι άλλοτε
ευρέθη και ενεπίγραφος λίθος αυτόθι) δηλοΰσιν ότι ή χώρα ήν το
πάλαι κατωκημένη, ό'νομα όμο:>ς νά δοθη έκ τών παρά τοις πα-
λαιούς όλίγο^ν άναφερομένων θά ήτο τολμηρόν άνευ άκριβεστέρων
και δή άνασκαφικών έξετάσεων. Προσθετέον ότι προς τά ΒΔ.,
πλησιαίτατα, κείται λόφος, ό υψηλότατος πάντων τών πέριξ και
άποπτος, "Αγ. Ηλίας καλούμενος, έφ' ου ώσαύτως άπαντώσι ση-
μεία κατωκημένης πόλεο^ς, μ,άλιστα δέ και θεμ,έλια άρχαίου οικο-
δομήματος έπιμ,ηκους (8 μέτρ. προς 5 μέτρ. περίπου) έξ Α. προς
Δ. (ίερου; ).
(Ές αναφοράς τοϋ εφόρου τών έν Ολυμπία και Μεσσηνία αρχαιοτήτων
Β. Λεονάρδου).
Δ'·
Έργα,σέα,δ έν τοις Λϊουαε&Ό&ς Αθηνών.
1 ) Μουσείου Ακροπόλεως.
ΑΙ ύπό την άμ,ε«σον διεύθυνσιν του Γενικού Εφόρου γινόμ,εναι