DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.51319#0044
VI. MUSSON’S HUIS ALS KUNSTCENTRUM
Schildpadden Spiegels en kabinetten : Tucher, Van Meurs.
Proces van Jan Hendrik Eversberch, kamerdienaar van aarts-
hertog Leopold-Willem
In het jaar 1650 komt Musson weer in aanraking met kooplieden van
scribanen en kristal; een lichte stilstand in den handel met schilderijen
was daarvan de oorzaak. Musson zoekt vooral omgang met menschen
als de gekende Karei Vinck en de Italiaan Joannes de Savonetti. Hij
schijnt het vroegere proces met hem vergeten te zijn en verhandelt
„tamasiaenen” koppen, fluiten, handglazen, koppen op slangen, spiegel-
glazen en allerhande soort spiegels.
Karei Vinck was een koopman met wien Musson niet minder betrek-
kingen onderhield. Van 1650 af zien we hem aan Musson geschilderde
scribanen afstaan tegen 250 gulden, met kostbare platen tegen 54 gulden
het stuk. Tot negen-en-twintig stuks verkoopt hij hem in één slag, met
heidensche onderwerpen beschilderd en vooral : de Vijf zinnen. Vinck
levert fijne porseleinen schotels tegen 48 gulden het stuk, lampetkommen,
schildpadden spiegels, platen met lijsten tegen 66 gulden, met land-
schappen of figuren versierd tegen 40 gulden het stuk. Op 27 Augustus
1655 neemt hij van Musson op zijn beurt vier-en-twintig platen af die
Musson in drie reeksen onderverdeelt : het Leven van Christus, Roomsche
historiën (Alexander de Groote, de Sabijnsche maagdenroof, Scipio
Africanus) en de zes Poëteryen. De volgende jaren moet Vinck bij Musson
nog meer schilderijen gekocht hebben ; in 1662 neemt hij twaalf Apostelen
tegen 18 gulden het stuk ; zes Landschappen gestoffeerd van Van Eick,
ook tegen 18 gulden, en zes Landschappen van Peter de Wit, gestoffeerd
door Willems en Van Eick tegen denzelfden prijs.
Van hetzelfde jaar 1650 is de laatste brief van Helena Fourment,
uit Brussel, dien we gevonden hebben : hij schijnt bestemd te zijn voor
de wijkmeesters der stad Antwerpen, als de heeren Van Hoeck, Varick,
van Breusegem en anderen, ter benoeming van haar zoon tot de eene of
andere waardigheid.
Spiegels waren nog altijd het hoofdartikel van Maria Fourmenois,
om niet te zeggen van haar overleden man, Cornelis de Wael. Alhoewel
XL
Schildpadden Spiegels en kabinetten : Tucher, Van Meurs.
Proces van Jan Hendrik Eversberch, kamerdienaar van aarts-
hertog Leopold-Willem
In het jaar 1650 komt Musson weer in aanraking met kooplieden van
scribanen en kristal; een lichte stilstand in den handel met schilderijen
was daarvan de oorzaak. Musson zoekt vooral omgang met menschen
als de gekende Karei Vinck en de Italiaan Joannes de Savonetti. Hij
schijnt het vroegere proces met hem vergeten te zijn en verhandelt
„tamasiaenen” koppen, fluiten, handglazen, koppen op slangen, spiegel-
glazen en allerhande soort spiegels.
Karei Vinck was een koopman met wien Musson niet minder betrek-
kingen onderhield. Van 1650 af zien we hem aan Musson geschilderde
scribanen afstaan tegen 250 gulden, met kostbare platen tegen 54 gulden
het stuk. Tot negen-en-twintig stuks verkoopt hij hem in één slag, met
heidensche onderwerpen beschilderd en vooral : de Vijf zinnen. Vinck
levert fijne porseleinen schotels tegen 48 gulden het stuk, lampetkommen,
schildpadden spiegels, platen met lijsten tegen 66 gulden, met land-
schappen of figuren versierd tegen 40 gulden het stuk. Op 27 Augustus
1655 neemt hij van Musson op zijn beurt vier-en-twintig platen af die
Musson in drie reeksen onderverdeelt : het Leven van Christus, Roomsche
historiën (Alexander de Groote, de Sabijnsche maagdenroof, Scipio
Africanus) en de zes Poëteryen. De volgende jaren moet Vinck bij Musson
nog meer schilderijen gekocht hebben ; in 1662 neemt hij twaalf Apostelen
tegen 18 gulden het stuk ; zes Landschappen gestoffeerd van Van Eick,
ook tegen 18 gulden, en zes Landschappen van Peter de Wit, gestoffeerd
door Willems en Van Eick tegen denzelfden prijs.
Van hetzelfde jaar 1650 is de laatste brief van Helena Fourment,
uit Brussel, dien we gevonden hebben : hij schijnt bestemd te zijn voor
de wijkmeesters der stad Antwerpen, als de heeren Van Hoeck, Varick,
van Breusegem en anderen, ter benoeming van haar zoon tot de eene of
andere waardigheid.
Spiegels waren nog altijd het hoofdartikel van Maria Fourmenois,
om niet te zeggen van haar overleden man, Cornelis de Wael. Alhoewel
XL