Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Beck, Paul [Hrsg.]; Hofele, Engelbert [Hrsg.]; Diözese Rottenburg [Hrsg.]
Diözesan-Archiv von Schwaben: Organ für Geschichte, Altertumskunde, Kunst und Kultur der Diözese Rottenburg und der angrenzenden Gebiete — 24.1906

DOI Artikel:
Brehm, Karl: Nachtrag zur Geschichte der Konstanzer Diözesansynoden während des Mittelalters
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.18485#0100

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
92

Omnibus et sinZulis ist »ach Otto der
Dekan eo ipso ab ollrcio suo bivinorum
suspensus, von Friedrich tvird er poena
conbi§na bestraft. Als lornicatio scan-
balosa clerici erklärt Otto die lornicatio,
ubi proles procreati super terram §ra-
bientes existunt.
ab V: Ottos Strafbestimmung lautet:
Li cxuis autem contra prolribitionem
Iruiusmobi venire presuwpserit, eo ipso
excommunicationis sententiam incurrat;
et Iroc suspenbit bomnus Lonstantiensis
>guo ab ecclesias prelatorum, ut pre-
bicitur. Friedrich erklärt statt dessen den
Berstckt für null und nichtig.
ab VI: Publizierung der Exkommuni-
kation verlangt Otto nicht.
ab VIII: Ottos Strafscntenz lautet: si
cpiis autem talem contra Iroc statuturn
abmittere prcsumpserit, excoirimuni-
cationis sententiarn ipso lacto incurrat.
ab IX und XI: Nach Otto besteht in
beiden Statuten die Strafe in sofortiger
Exkommunikation.
ab XII: DaS Statut ^ttenbentes lautet
bei Otto ab interbicirnus: ne cpiiscpianr
ipsorum clericum aut la^cunr in casibus,
cxuibus be iure vel consuetubine ab
ecclesiasticum lorum reorurenbi existit,
ab iubicia la^calia seu secularia scienter
tralrat aut se tralri ab talia conscntiat,
vel Imiusmobi vetita iubicia subeat
seu ibibem alicguatcnus responbeat,
Lecus autem lacientes ipso lacto ex-
communicationis sententiam incurrant.
ab XIV: Otto bestraft die rectores
et plebani ecclesiarum mit sofortiger
Exkommunikation, untersagt den Parteien
nicht bloß den Sakramentsempfaug, sondern
den Bestich der Kirche überhaupt.
ab XV: Otto schließt: si cpns autem
talia presumpserit, nisi se inlra unius
mensis Spatium a tali ne^otiatione
subtraxerit, besistere, si benetrciatus
existat, a perceptione lructuum bene-
trciorum, si vero non benetrciatus exi-
stat, ab ollrcio suspensionem incurrere
volumus ipso lacto.
Daran schließt sich folgende neue Be-
stimmung Ottos an: Otto episcopus
Oonstantiensis. <f)uia clerici va^abunbi,
cpii va§i seu Uberlrarbini et vul^anter
varenb scbüler nuncupantur, cxuorrim
vita Deo obibilis est et ecclesiae scan-

balosa, in perbitionem animarum su-
arum et aliorunr trbelium notorie nra-
cbinantur sacri provincialis concilii vesti-
§io inlraerenbo statuinrus, ut nullus
eos be cctero recipiat, Irospitet seu
alimentet vel c;uecun<gue auxilia eis,
exuambiu tales luerint, ministret; secus
autem laciens, si ecclesiastica persona
luerit, sit eo ipso ab executione oltrcii
sui suspensus, si vero la^calis persona
luerit, be Aratia speciali inbulgemus,
ut eorum plebani vel rectores absolvere
possint eosbem.
ab XVII: Oito verhängt über die
llebertreter der Nesidenzpflicht außer den
Strafen nach dem gemeinen Recht die
Exkommunikation.
ab XVIII: Bei Otto schließt das
Statut: si cpüs contra premissa venire
presumpserit aut sine competenti titulo
paroclrialem ccclesiam reZere, virtute
lruius statuti excomnrunicationis vinculo
innobamus et ecclesia, exuanr taliter
inoltrciaverit , ecclesiastico ^ subiaceat
interbicto.
ab XX: Otto setzt die Exkommunikation
als Strafe fest.
ab XXV: Otto bestimmt: b'rans^resso-
res vero lruius statuti sint eo ipso ex-
conrmunicati: si vero iubei nutrices
et ssrvientes buiusmobi non binriserint,
ut prelertur, omnibus cbristianis, ne
cum illis conrmercium aliexuob exerceant,
sub sinrili pena inlribemus und ebenso.
ab XXVI: Estiorunr saluti provibere
cupientes eisbem bistrictius precipimus,
ut inlra cxuinbecim bies proximos post
publicationem presentium ab invicem
recebant. Omnes autem, cpü be cetero
taliter sibi ablraerere et colrabitare
presunrpserint, auctoritate presentes
Statut! sint ipso lacto excommunicati.
ab XXX: Tic Uebertretung des Sta-
tutes (buia nonnulli wird von Otto außer
mit Ungültigkeit der Absolution auch »och
mit Exkommunikation deS Absolvierenden
bestraft.
Unter den Neservatfalleu wird nicht
anfgeführt: <xui virZinem betloraverit,
oppresserit seu rapuerit; exuilibet bei-
urans seu veniens contra suum iura-
mentum; onrnis abulter et abultera
saltiin publicus et publica; cpiilibet
publicus crinrinosus; puilibet cum sanc-
 
Annotationen