DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.42563#0057
1 V η I S. L ϊ T A. 41
Termino isto absbluto deuenitur ad probationes, in quarum produ&ione
& editione proceditur non secus atq,- in prima inflantia,de quo infr. in litera
P.ve-rfi de probatione per testes, & in veriic. seqq. ibid. & in litera T. vers.de
testibus,notaui. «jEt lussificatur appellatio ex nonis etiam assertionibns,
vel exceptionibus, qua? non ad nonum capitulum pertinent,sed ex illis oriun-
tur, & illis coniun&a?s-unt,qua? apud anteriorem iudicem proposita? noscun-
tun 1. per hanc, & ibi notant post glossfDd. C. detempor.& reparat, appell.
Sed quatenus testes ob publicationem attestationum amplius non admittan-
tur in appellationis etiam inflantia atq5 in prima, ex rationis identitate habe-
tur in tex. & notant gloife & Canonista? in Clemen-2.de tcstib. fac. 1. eos qui,
/. qui autem,& ibi Bart.C.de appellat. ^[Sed ne iussificatio in infinitu pro-
trahatur,iurastatuerunt tempora adiustificandum,quie vocantur fatalia. Igi-
tur de satalibus quadam veniunt notanda.
Fatalia sunt triplicia interponenda? & introducenda? appellationis, de istis
duobus notauisupraTed de fatalibus prosequenda? & finienda? appellationis
sic dicendum venit. Appellans intra annum a die appellationis numerandum
loco primi fatalis regulariter appellationemsuamprosequi&finiredebet,aut
si iufla causa interceiserit, alius annus secundus indulgetur, vel datur exiu-
sta causa etiam tertius annus,per viam restitutionis Authen. Ei qui, vbi Bart.
& glois. in verbo manet,C.de tempo.appella. 1. fina. §, illud in fine, & glois. in
verb.Inchoatam, in fin. C.eod.tit.Geyl.obserua. 141. in prin. lib.i. Mynsinge.
obser 15. num.4. centu.3. Quibus fatalibus transadis adituriudex,& pe-
titur executio,atq5 appellatum noti fuiiset.glois in vcrb. Executionijnl.2.
Odetempor. appelh.Mynsing.ind.obser.15. Chil.cap.no.
Sed vt concedatur ilii appellanti secundum & tertium fatale, non sufficit
vtimpedimentumsimpliciterallegetur,sed requiritur, vtappellatoreuiden-
tissimisjpbationibus poisitosfendere ,se quidem summa ope nisum voiuiise li-
tem exercere, per iudicemautem fletisse, vel aliam inexorabilem causam sub*
secutam, propter quam hoc facere minime valuit, tunc etenim illud annale
tempus indulgendum esse dicit 1.fin- in./.illud C.d.tit. de tempo.appella.gloss
estin Arti.ii.lib.2./anfcttTtljE ^[De illis autem impedimentisappellationis
non prosecutse docuit Innocent. & post eum Abbas in c. ex ratione, de appel-
lat. glossin Art.7.1ib.2. Imo quod appellans tempore impedimen¬
ti de suo iusto impedimento debeat protestari, alias quod nen excusat ipsum
impedimentum,&currat ipsi fatale, firmat Alex, delmo.in c^nsil. 114. volum.
5.Et Geyl. oblerua.143.lib.i. nLim· 3· Et de probatione impedimenti non
prosecusa? appellationis, quod & qualiter probetur Chii. Kon. in processicap.
in. Appellatione autem sic non prosecuta,ista appellationis causa fit
deserta,& prima lententia exeeutioni mandatur, ita vt appellans condemne-
tur in expensis.Chil.adcap. 126.in additione in materia deserta? appellationis
& proccssueius, ibi num. 5. docuit quatenus iudex ad que m, vel a quo, indi-
cet de appellationis desertione, & qualiter, vt cognoscat, de illa procedat, di-
stinguit inter appellationem deuolutam, & non deuolutam. Primo casu iudex
adquemcognoscet, secundo casu mandet iudex a quo sententiam suaraexe-
, cutionimisi appellans ad hoccitatus contradicere possit, quo minus lententia
exequi debeat. Et docet Bal. in 1. eos qui,in vers. raodd quserit glois C. de ap-
pella. Ioan- Andr. in c. 1. eod. tit, in 6. habetur in c. periona. Et in c. cum sic
Romana,de appella.Mynsing. obserua.59- & 60. cenc. 2. Imo appellati-
onedeserta,quisiudicumcognoscetde desertione,de causaprincipali,&ex-
pensis, & qualis sit lententia dcicrtionis3docuit Geyl.in obser.147.^ I48dib.r.
D iij JsEt
Termino isto absbluto deuenitur ad probationes, in quarum produ&ione
& editione proceditur non secus atq,- in prima inflantia,de quo infr. in litera
P.ve-rfi de probatione per testes, & in veriic. seqq. ibid. & in litera T. vers.de
testibus,notaui. «jEt lussificatur appellatio ex nonis etiam assertionibns,
vel exceptionibus, qua? non ad nonum capitulum pertinent,sed ex illis oriun-
tur, & illis coniun&a?s-unt,qua? apud anteriorem iudicem proposita? noscun-
tun 1. per hanc, & ibi notant post glossfDd. C. detempor.& reparat, appell.
Sed quatenus testes ob publicationem attestationum amplius non admittan-
tur in appellationis etiam inflantia atq5 in prima, ex rationis identitate habe-
tur in tex. & notant gloife & Canonista? in Clemen-2.de tcstib. fac. 1. eos qui,
/. qui autem,& ibi Bart.C.de appellat. ^[Sed ne iussificatio in infinitu pro-
trahatur,iurastatuerunt tempora adiustificandum,quie vocantur fatalia. Igi-
tur de satalibus quadam veniunt notanda.
Fatalia sunt triplicia interponenda? & introducenda? appellationis, de istis
duobus notauisupraTed de fatalibus prosequenda? & finienda? appellationis
sic dicendum venit. Appellans intra annum a die appellationis numerandum
loco primi fatalis regulariter appellationemsuamprosequi&finiredebet,aut
si iufla causa interceiserit, alius annus secundus indulgetur, vel datur exiu-
sta causa etiam tertius annus,per viam restitutionis Authen. Ei qui, vbi Bart.
& glois. in verbo manet,C.de tempo.appella. 1. fina. §, illud in fine, & glois. in
verb.Inchoatam, in fin. C.eod.tit.Geyl.obserua. 141. in prin. lib.i. Mynsinge.
obser 15. num.4. centu.3. Quibus fatalibus transadis adituriudex,& pe-
titur executio,atq5 appellatum noti fuiiset.glois in vcrb. Executionijnl.2.
Odetempor. appelh.Mynsing.ind.obser.15. Chil.cap.no.
Sed vt concedatur ilii appellanti secundum & tertium fatale, non sufficit
vtimpedimentumsimpliciterallegetur,sed requiritur, vtappellatoreuiden-
tissimisjpbationibus poisitosfendere ,se quidem summa ope nisum voiuiise li-
tem exercere, per iudicemautem fletisse, vel aliam inexorabilem causam sub*
secutam, propter quam hoc facere minime valuit, tunc etenim illud annale
tempus indulgendum esse dicit 1.fin- in./.illud C.d.tit. de tempo.appella.gloss
estin Arti.ii.lib.2./anfcttTtljE ^[De illis autem impedimentisappellationis
non prosecutse docuit Innocent. & post eum Abbas in c. ex ratione, de appel-
lat. glossin Art.7.1ib.2. Imo quod appellans tempore impedimen¬
ti de suo iusto impedimento debeat protestari, alias quod nen excusat ipsum
impedimentum,&currat ipsi fatale, firmat Alex, delmo.in c^nsil. 114. volum.
5.Et Geyl. oblerua.143.lib.i. nLim· 3· Et de probatione impedimenti non
prosecusa? appellationis, quod & qualiter probetur Chii. Kon. in processicap.
in. Appellatione autem sic non prosecuta,ista appellationis causa fit
deserta,& prima lententia exeeutioni mandatur, ita vt appellans condemne-
tur in expensis.Chil.adcap. 126.in additione in materia deserta? appellationis
& proccssueius, ibi num. 5. docuit quatenus iudex ad que m, vel a quo, indi-
cet de appellationis desertione, & qualiter, vt cognoscat, de illa procedat, di-
stinguit inter appellationem deuolutam, & non deuolutam. Primo casu iudex
adquemcognoscet, secundo casu mandet iudex a quo sententiam suaraexe-
, cutionimisi appellans ad hoccitatus contradicere possit, quo minus lententia
exequi debeat. Et docet Bal. in 1. eos qui,in vers. raodd quserit glois C. de ap-
pella. Ioan- Andr. in c. 1. eod. tit, in 6. habetur in c. periona. Et in c. cum sic
Romana,de appella.Mynsing. obserua.59- & 60. cenc. 2. Imo appellati-
onedeserta,quisiudicumcognoscetde desertione,de causaprincipali,&ex-
pensis, & qualis sit lententia dcicrtionis3docuit Geyl.in obser.147.^ I48dib.r.
D iij JsEt