DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.51540#0975
II
u
rbitrappotelW
I
2
3
4
3
A
7
8
io
ii
12
13
'4
J off.de!eg.su[pjw triosuperioris,quam opi.in hoc dubio eligat &• iequatur:i>c
.sig.cumoliniji]’ anreputethuiusmodiappellationem frustratoriam.uel legi
rbitraripotesti tiroam:&hocprofequere,uts.in §.quibus.uerfic.& ad.hu-
Cg.cumolim,Q^Hus.&seq.tDicuntautem quidam, quod opposita tali dn-
litabit,est, iudex debet parti-
L-J. - . r. .. ; G />aiT» inftaiT»
ecipiendw:iii^
e deferat,ut j.fcqui.
idiciuin. t Cow
ci.utdelibw»
si cknegauerit^
■ustratoriaappareit
ie,uel tnaleh^
Additio. .
Viwc. j Diri
arcLut debituiwA
ppe!i«i«uiiSej ■
■|Ku«^n>U„
®4o.8cC,dt;pj
'rcui««dastiy
e^Pcn&,utin(5t
lc[ruc.Sdit,^A
^.ludex^oo^
•appellans 64
q.vj.Uunte^
dicabit in ip^
}«ITa sit probabili;
Eppelhnsnon^
appelhtwp
ibabilem. Itemne
bus dicere,quod eant ad arbitratores: qui si eam iustam .
pronuntiant,non stabit eorum dido, nisi uelic, sed pars ex
hocappelletttunc deferre tenetur,cum possit merito dubi-
tare. Sed melius mihi uidetur, quod ipse, a quo appellatur,
secum diligenter deliberet, an sit causa sufficiens, uel aon:
quod dic, utnot. ij.q. vj.c.ad Roma-
fcW.]wp-/. nam. Vincen. dixit «, quod si iudex
WmMk, dubitat an sit deierendum appella-
tioni,uel non,m dubio potius dete-
retur appellationi,quam sententiae,
mra de appellat.dile&i s. in fin.& est expressum in prsed. c.
ut debitus. $. cum autem. & c.ciim speciali. ^.excessu. dc re-
scrip.cum contingat.in fin.Sc de senten.excom. c.sacro. §.fi.
wusrehoc.uts.de citat. $.j.uersic. item pone, t Recepta
autem appellatione debet dare appellanti apostolos requi-
etos, & offerre etiam non petenti, de quibus, &de eorum
forma dic,ut s.intraffatu libellorum, in tit.deappellat.§.se-
’'arumqualitatem,&negotij,indulgeattempus appellanti
dprosequendum appellationem, ut extra de appel. cordi.
riela^alia,uts.$.prox.uersic.¬a. Etscias, quod haec
cognitio,an sit recipienda appellatio, necne, praecedit co-
gnitionem illam, utrum sitiusta, uel iniustacausaappella-
tl0J.ls:^potestfieri haec administratio,altera parte pr^sen-
I Y'deadmin.tu.chirographis.§.fi.ff de appelreci.si cuius.
jc^naPPe^at’one pendente,ssue sit recepta, siue non,iu-
exnon debet aliquid in praejudicium appellantis innoua-
5pC potionem facere,nisi in casibus,qui no.infrsi $.no
Jitne.uersic.j.&hoc si certum est appellationem tenere:
sic^ip . u^’um de iure.uel de fado,sitiusta,uel non.
hudi '^llir^deaPPehrecip.viel non.l. sciendum. & alia
appepentla*nd innouari appellatione pendente, ut C.de
litduk'^0^0?^^118'^ s-quon’a*n iudices. Si autem non
tentio,?111’ec* certum»appellationem esse iniusta,tunc sen-
niine n ^XyUptur:Puta^^ltcon^esins & conuidus decri-
^busn | ?.siSnislatro> seditrosus, & in alijs casibus, in
anteri-0 l°’tUme^aPpeliare,ut s.$.in quibus.uel etiam
test-siqu'etl^lT-nU^a Cau^a cxpressa,ffde iniust.rupt.&irrit.
nes’^qu0 * ‘M-quid tamen. ff deappel.cdstitutio-
sind.^ljasr?maPPe',nonrec’P per totum, in auth. ut nulli
MatiQ.si/ 7‘Uperhoc.t Sed cum cognoscere,utrum ap-
r8cipicnda,uel non,ipedct ad iudicem appella-
tyeciili pars z.
lutem bicnot.^l
abilis SclegitiiMM
itet in exempli»
dices.extraUJ
iolim.detesti.W WQuof a.
nouit.dedilri ”3r"^^i;(k 0 ecunduin ,
'ndJjj.C.hfi -
l&solent.&huicJt'l ■ '
ttit} ut extrieotyl
; srmi libas. Qril
it.propesuit^tlJ
d.tit.paAotilisM
nmanaiM^j
m nobis uertem
inumproparte^l
parte, nam ri7
‘fytem frcaM
ion abrdew^‘1
iLisPapaman^l
antra eccle^
amhuiu^^
biepistop^f
jlicarfedislef’*
ireipon^,^
a/teraAb^j
De Appellationibus.
'e£la:cui etiam archiepiscopus n6 detulerat: quare
lisisstefIinUjiegatus ei deferre debebat,ut in pr^d. concor.
ri0111 jjc uts.delegato, §. nunc ostendendum. ucrsic.
^•■•Vousdamuero est latens frustratoriarputa cum cau
XXXHJ’sita estprobabilis, sed tame est falsa. Et haec admittit
WLusauequoueritaspatefiat: sed a iure reprobat,viij.
1 ’ dist.ueritate.8c c.seq. Quaedamuero
, estmedia,siue dubia,quam Vinc.uo-
^Utrdletn^inde^ cat neutralem b: ut quando appella-
(ftl.pdlbrdlis.ro,tit> turexcausa>qUaenon espjn ,ure scri^
pta>uideturtamen rationabilis: ut si
dico iudicem fore compatrem aduer
sarij,uel patruum,uel quando appel-
arabor laturin casu.ubi sunt diuer opinio-
nes: puta quia me compellit reipou-
dereper literas posterius impetratas,quae tamen prim 6 fue
rantprientatse:haec causa probabilis est, cum sit dubia:
ssuiacircahocsuntopi.utno.ex.derescrip.capitiilum.Iein
pone exemplum i n app ell an te, qu i se di ci t n u n c i u m p r aj m i
.lisse,utnotj.de expensis,§.nuncuidendum.in prine.Et his
,ca(ibus,siab ordinario appelletur, tenetur deferre, quia ius
eam admittit: sed si sit delegatus, cui causaest appellatione
Temotacommissa,non teneturnidex deserre.-grauatus ta-
menpoteritnihilominus appellare: dc si luperiorreputaue
| ritappellantemgrauatum, poterit remoueregrauamen,' ut
I inpr2.c.pastoraTis.uersic.sedsiappeIlanr. &sic erit in arbi-
' quam opi.in hoc dubio eligat & sequatur:&
.r-- n ratoriam,uel legi
| timam:&hocprosequere,ut s.in §.quibus.uersic.& ad.hu-
8«
tionis,quomodo potest certum esseeam non esserecipien-
dam,ut ff.de admin.tut.chirographis.in fi.C.de appel.aper-
tissime.ff.nil nouan.appel.pen.l.j.Respon. fit notum no per
caufce cognitionem,sed per euidentiam fadi, super quo in-
dicatum est:uel quia ibi prohibetur appellari A iure,ut dixi:
uel quia causamin appellatione non ante fenrenriam assi-
gnauit: &sicinomnib. alijs potest dici notorium iuris.hoc
not.Papa extra de off.deleg.c.pastoralis.^.prteterea. & uide
s.uersic.sed quis.Vtrum autem locum habeatdelatioindi-
cis,uel approbatio partis, quando appellatur a diffinitiua,
io no.S.$.qualiter.uersic.porro, t Etscias,quod appellatio iu-
dici,a quo appellatur, porrigi debet.ff.de appel.l.j. in fi.ij.q.
vj.si quis libellos.& hoc, si fieri potest: alias enim iddici, ad
quem appellatur, ut ff.quando app. sit,l.j.§.dies.& §.si quis,
uel saltem fiat cora notario, & publicis personis, ut infra in
tradatulibellorum,deappel.§.j.uersic.caeterum.& sequen.
t Quid si in instrumento appellationis tabellio ita dicit:
Quam appellationemiudexbenigne-recepit,nunquid pro-
batur perhoc ipsum iudicem appellationi detuiisse? Non ui
detur: quia szepeiudexappellationem manu propriareci-
pit,&tamen ei non defert, t Item &quandoq> recipere di-
citur appellatione,qui contra eam nil attentat,ut sQquali-
ter.ucr.porro. Dominus Clem.Papa IUI.dixit conrrd,arg.
pro eo,ex.de appel.c.interposita.$.j. 8c ij.q.vj. appellatione
interposita.fepe enim in hoc casu Recipere,& Deserre,pro
eodem accipiuntur.
SVMMARrKM.
Osficium eius,ad quem appellatur,
quod sit.
Iudex, ad quem appellatur de[asficientia caufa ap
pellatlonis, qualiterprocedere debeat in caufa.
fdppellari potest dfententiadiffinitiua, etiam fine
caufa exprefiione.
^Appellanti d diffinitiu afient entiasussicit dicere,ap
pello ab ini quafient enti a.
Iudex appellationis an procedere pronunciare pofi
fit alteraparte contumaciter abfente.
Iudex appellatus maCe appellatum cognofcens,anpro*
nunciare debe atsuper caufa.
Fr actus alicuius fundipost litem contejlatamperce*
pti,cui uenire debeant.
Iudex appellationis ex osficiopotest nonfolum fient en^
tiam iuftam» uel iniuftam pronunciare» fedetiam
illi addere.
Iudex appellationis debet litigantium cofiuetudtnem
fequi.
’ Iudex appellationis an» & quandopofiit priori iudici
inhibere» ne procedat in caufa» uel ne fiententiam
exequatur.
p ludice appellationis priori iudici» ne profequatur»in-
hibente»an debeantpartes no cari.
Priuarifu aposfiesione nemo debet propter alicuius ap
pellationem.
^Appellatione extra iudicium fafta,an iudex» qui
de ueritate appellationis cognofcere coepit» pofiit ali
quid inhibere ei» d quo» uel contra quem est appel-
latum.
Appellatione iudici appellationis prafientata»debet no
tarius fub fteciali forma eam in fuo quat emo feri'
here.
Impeditus nepofiit coram fiuo iudice appellare» fi cora
alio appellet»debet inftrumentum fpecialecoficere.
Litependente non debet prodefie,aut nocere legis» aut
alterius statuti innouatw.
Stilus Romana curia iun communi innititur»et ideo»
CC 2 tan-
u
rbitrappotelW
I
2
3
4
3
A
7
8
io
ii
12
13
'4
J off.de!eg.su[pjw triosuperioris,quam opi.in hoc dubio eligat &• iequatur:i>c
.sig.cumoliniji]’ anreputethuiusmodiappellationem frustratoriam.uel legi
rbitraripotesti tiroam:&hocprofequere,uts.in §.quibus.uerfic.& ad.hu-
Cg.cumolim,Q^Hus.&seq.tDicuntautem quidam, quod opposita tali dn-
litabit,est, iudex debet parti-
L-J. - . r. .. ; G />aiT» inftaiT»
ecipiendw:iii^
e deferat,ut j.fcqui.
idiciuin. t Cow
ci.utdelibw»
si cknegauerit^
■ustratoriaappareit
ie,uel tnaleh^
Additio. .
Viwc. j Diri
arcLut debituiwA
ppe!i«i«uiiSej ■
■|Ku«^n>U„
®4o.8cC,dt;pj
'rcui««dastiy
e^Pcn&,utin(5t
lc[ruc.Sdit,^A
^.ludex^oo^
•appellans 64
q.vj.Uunte^
dicabit in ip^
}«ITa sit probabili;
Eppelhnsnon^
appelhtwp
ibabilem. Itemne
bus dicere,quod eant ad arbitratores: qui si eam iustam .
pronuntiant,non stabit eorum dido, nisi uelic, sed pars ex
hocappelletttunc deferre tenetur,cum possit merito dubi-
tare. Sed melius mihi uidetur, quod ipse, a quo appellatur,
secum diligenter deliberet, an sit causa sufficiens, uel aon:
quod dic, utnot. ij.q. vj.c.ad Roma-
fcW.]wp-/. nam. Vincen. dixit «, quod si iudex
WmMk, dubitat an sit deierendum appella-
tioni,uel non,m dubio potius dete-
retur appellationi,quam sententiae,
mra de appellat.dile&i s. in fin.& est expressum in prsed. c.
ut debitus. $. cum autem. & c.ciim speciali. ^.excessu. dc re-
scrip.cum contingat.in fin.Sc de senten.excom. c.sacro. §.fi.
wusrehoc.uts.de citat. $.j.uersic. item pone, t Recepta
autem appellatione debet dare appellanti apostolos requi-
etos, & offerre etiam non petenti, de quibus, &de eorum
forma dic,ut s.intraffatu libellorum, in tit.deappellat.§.se-
’'arumqualitatem,&negotij,indulgeattempus appellanti
dprosequendum appellationem, ut extra de appel. cordi.
riela^alia,uts.$.prox.uersic.¬a. Etscias, quod haec
cognitio,an sit recipienda appellatio, necne, praecedit co-
gnitionem illam, utrum sitiusta, uel iniustacausaappella-
tl0J.ls:^potestfieri haec administratio,altera parte pr^sen-
I Y'deadmin.tu.chirographis.§.fi.ff de appelreci.si cuius.
jc^naPPe^at’one pendente,ssue sit recepta, siue non,iu-
exnon debet aliquid in praejudicium appellantis innoua-
5pC potionem facere,nisi in casibus,qui no.infrsi $.no
Jitne.uersic.j.&hoc si certum est appellationem tenere:
sic^ip . u^’um de iure.uel de fado,sitiusta,uel non.
hudi '^llir^deaPPehrecip.viel non.l. sciendum. & alia
appepentla*nd innouari appellatione pendente, ut C.de
litduk'^0^0?^^118'^ s-quon’a*n iudices. Si autem non
tentio,?111’ec* certum»appellationem esse iniusta,tunc sen-
niine n ^XyUptur:Puta^^ltcon^esins & conuidus decri-
^busn | ?.siSnislatro> seditrosus, & in alijs casibus, in
anteri-0 l°’tUme^aPpeliare,ut s.$.in quibus.uel etiam
test-siqu'etl^lT-nU^a Cau^a cxpressa,ffde iniust.rupt.&irrit.
nes’^qu0 * ‘M-quid tamen. ff deappel.cdstitutio-
sind.^ljasr?maPPe',nonrec’P per totum, in auth. ut nulli
MatiQ.si/ 7‘Uperhoc.t Sed cum cognoscere,utrum ap-
r8cipicnda,uel non,ipedct ad iudicem appella-
tyeciili pars z.
lutem bicnot.^l
abilis SclegitiiMM
itet in exempli»
dices.extraUJ
iolim.detesti.W WQuof a.
nouit.dedilri ”3r"^^i;(k 0 ecunduin ,
'ndJjj.C.hfi -
l&solent.&huicJt'l ■ '
ttit} ut extrieotyl
; srmi libas. Qril
it.propesuit^tlJ
d.tit.paAotilisM
nmanaiM^j
m nobis uertem
inumproparte^l
parte, nam ri7
‘fytem frcaM
ion abrdew^‘1
iLisPapaman^l
antra eccle^
amhuiu^^
biepistop^f
jlicarfedislef’*
ireipon^,^
a/teraAb^j
De Appellationibus.
'e£la:cui etiam archiepiscopus n6 detulerat: quare
lisisstefIinUjiegatus ei deferre debebat,ut in pr^d. concor.
ri0111 jjc uts.delegato, §. nunc ostendendum. ucrsic.
^•■•Vousdamuero est latens frustratoriarputa cum cau
XXXHJ’sita estprobabilis, sed tame est falsa. Et haec admittit
WLusauequoueritaspatefiat: sed a iure reprobat,viij.
1 ’ dist.ueritate.8c c.seq. Quaedamuero
, estmedia,siue dubia,quam Vinc.uo-
^Utrdletn^inde^ cat neutralem b: ut quando appella-
(ftl.pdlbrdlis.ro,tit> turexcausa>qUaenon espjn ,ure scri^
pta>uideturtamen rationabilis: ut si
dico iudicem fore compatrem aduer
sarij,uel patruum,uel quando appel-
arabor laturin casu.ubi sunt diuer opinio-
nes: puta quia me compellit reipou-
dereper literas posterius impetratas,quae tamen prim 6 fue
rantprientatse:haec causa probabilis est, cum sit dubia:
ssuiacircahocsuntopi.utno.ex.derescrip.capitiilum.Iein
pone exemplum i n app ell an te, qu i se di ci t n u n c i u m p r aj m i
.lisse,utnotj.de expensis,§.nuncuidendum.in prine.Et his
,ca(ibus,siab ordinario appelletur, tenetur deferre, quia ius
eam admittit: sed si sit delegatus, cui causaest appellatione
Temotacommissa,non teneturnidex deserre.-grauatus ta-
menpoteritnihilominus appellare: dc si luperiorreputaue
| ritappellantemgrauatum, poterit remoueregrauamen,' ut
I inpr2.c.pastoraTis.uersic.sedsiappeIlanr. &sic erit in arbi-
' quam opi.in hoc dubio eligat & sequatur:&
.r-- n ratoriam,uel legi
| timam:&hocprosequere,ut s.in §.quibus.uersic.& ad.hu-
8«
tionis,quomodo potest certum esseeam non esserecipien-
dam,ut ff.de admin.tut.chirographis.in fi.C.de appel.aper-
tissime.ff.nil nouan.appel.pen.l.j.Respon. fit notum no per
caufce cognitionem,sed per euidentiam fadi, super quo in-
dicatum est:uel quia ibi prohibetur appellari A iure,ut dixi:
uel quia causamin appellatione non ante fenrenriam assi-
gnauit: &sicinomnib. alijs potest dici notorium iuris.hoc
not.Papa extra de off.deleg.c.pastoralis.^.prteterea. & uide
s.uersic.sed quis.Vtrum autem locum habeatdelatioindi-
cis,uel approbatio partis, quando appellatur a diffinitiua,
io no.S.$.qualiter.uersic.porro, t Etscias,quod appellatio iu-
dici,a quo appellatur, porrigi debet.ff.de appel.l.j. in fi.ij.q.
vj.si quis libellos.& hoc, si fieri potest: alias enim iddici, ad
quem appellatur, ut ff.quando app. sit,l.j.§.dies.& §.si quis,
uel saltem fiat cora notario, & publicis personis, ut infra in
tradatulibellorum,deappel.§.j.uersic.caeterum.& sequen.
t Quid si in instrumento appellationis tabellio ita dicit:
Quam appellationemiudexbenigne-recepit,nunquid pro-
batur perhoc ipsum iudicem appellationi detuiisse? Non ui
detur: quia szepeiudexappellationem manu propriareci-
pit,&tamen ei non defert, t Item &quandoq> recipere di-
citur appellatione,qui contra eam nil attentat,ut sQquali-
ter.ucr.porro. Dominus Clem.Papa IUI.dixit conrrd,arg.
pro eo,ex.de appel.c.interposita.$.j. 8c ij.q.vj. appellatione
interposita.fepe enim in hoc casu Recipere,& Deserre,pro
eodem accipiuntur.
SVMMARrKM.
Osficium eius,ad quem appellatur,
quod sit.
Iudex, ad quem appellatur de[asficientia caufa ap
pellatlonis, qualiterprocedere debeat in caufa.
fdppellari potest dfententiadiffinitiua, etiam fine
caufa exprefiione.
^Appellanti d diffinitiu afient entiasussicit dicere,ap
pello ab ini quafient enti a.
Iudex appellationis an procedere pronunciare pofi
fit alteraparte contumaciter abfente.
Iudex appellatus maCe appellatum cognofcens,anpro*
nunciare debe atsuper caufa.
Fr actus alicuius fundipost litem contejlatamperce*
pti,cui uenire debeant.
Iudex appellationis ex osficiopotest nonfolum fient en^
tiam iuftam» uel iniuftam pronunciare» fedetiam
illi addere.
Iudex appellationis debet litigantium cofiuetudtnem
fequi.
’ Iudex appellationis an» & quandopofiit priori iudici
inhibere» ne procedat in caufa» uel ne fiententiam
exequatur.
p ludice appellationis priori iudici» ne profequatur»in-
hibente»an debeantpartes no cari.
Priuarifu aposfiesione nemo debet propter alicuius ap
pellationem.
^Appellatione extra iudicium fafta,an iudex» qui
de ueritate appellationis cognofcere coepit» pofiit ali
quid inhibere ei» d quo» uel contra quem est appel-
latum.
Appellatione iudici appellationis prafientata»debet no
tarius fub fteciali forma eam in fuo quat emo feri'
here.
Impeditus nepofiit coram fiuo iudice appellare» fi cora
alio appellet»debet inftrumentum fpecialecoficere.
Litependente non debet prodefie,aut nocere legis» aut
alterius statuti innouatw.
Stilus Romana curia iun communi innititur»et ideo»
CC 2 tan-