DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15850#0004
σμα βουλή; ιεράς έν Ελευσΐνι και της βουλής τών χ: και του δη'μου των Αθηναίων" δχι μόνο* έκ τοϋ όνόματΟί
τοΰ επωνύμου Αρ/οντος, άλλα και έκ των διαφόρων εκφράσεων της επιγραφής ταύτης εξάγεται οτι τό ψη'φισμα
τοϋτο έγραφε ι κατά τους χρόνους τοϋ Καίασαρος Αυγούστου, έγένετο δε ύττέρ της αναστάσεως άνδριάντος του
Αντωνίου Δεοξύλου Ηλίου, υίοϋ τοϋ Αντωνίου του Σαμίττπου , δ; τέθνηκεν Προμοίρως' το ψη'φισμα δέ τοϋτο
όϊπδν Τίτος Κωπώνιος Μάξιμος Αγνούσιος τον δ/,μον. Είς την πέμπτην γραμμών αναφέρεται τό ό'νομα τοϋ
Αρεως μέ τό έπίδετον 'Εκυά.Ιιος' τό επίθετον τοϋτο τοϋ Αρεως, τό όποιον έδο'θη εις αυτόν άφοϋ εφόνευσεν έν
Θράκη Ένυάλιον τίνα (Διο. Αλικ. Αρχ. 2, 4 8) αναφέρεται εις διάφορα μέρη τοϋ όμηρου (ίλ. Τ. 69. Ρ. 211)
από τον Παυταν. Ηλιακ. και άλλους συγγράφεις. Εις την 6 γραμμην αναφέρεται τό ό'νομα τοϋ Διός μέ τό
έπίθετον τοΰ Ζευς Γέλεων" ούτως ώνομάζετο ό υιός τοϋ ί'ωνος ές ού ώνομάσθνι μία τών Αρχαίων τεσσάρων
Φυλών της Αττικής (ΐίροδ. Β. ς'. §. 66. Πλούταρ. Β. Σόλ. §. 23. παράβελε και τον Εύρ. ίων).
Εκ της επιγραφής ταύτης εξάγεται ότι εις τάς Αθήνας ή την Ακρόπολιν, ήσαν, πιθανώς βωμοί μάλλον ή ναοί,
τοϋ Αρεως Ενυαλίου, καΐ της μητρός αϋτοϋ Ενυονς, και τοΰ Διός τοϋ Γελέοντος, τών οποίων ιερεύς ήτον ό και
«πι τα οπλα στρατηγός Αντώνιος Δεόζυλος Ηλείος, ό βωμός τοϋ Διός τοϋ Γελέοντος πιθανώς ήτον εις την
Ελευσίνα, διότι τό έ—ίΟετον τούτο τοϋ Διός έχει αναφορά·/ προς τήν γήν και την Δη'μητρα* οθεν ό ίεροκηρυξ
Τίτος Κωττώνιος ειττε τό ψη'φιπμ» ώ; έ'δοξε τΤ) ιερά βουλή τη· έν Ελευσΐνι, άλλα και έκ της περιστάσεως
ταύτης, τοϋ νά ψηφίση ή εν Έλευσϊνι ιερά βουλή, έξάγεται οτι ό Αντώνιος Δοέξυλος έκτελών τά ιερά χρέη
«ύτοϋ έπιμελώς ώς ιερεύς τοϋ έν Ελευσΐνι ίεροϋ τοϋ Διός τοϋ Γελέοντος, ήξιώθη της υπέρ αύτοϋ ψη'φου της
ιεράς έν Έλευσϊνι βουλής. Εϊς την τρίτην γραμμην άναγινώοκεται ΗΝ ΝΕΙΚΙΑΣ ΔΩΡΙΩΙΝΟΣ έγραμμάτευίν.
Τό ΗΝ έν τ*δθα είναι κατά λάθος πιθανώς τοϋ εγχάρακτοι*, άντί της δοτικής ΗΙ, καΐ τό ΝΕΙΚΙΑΣ τό ΝΕΙ
είναι γραμμένον δια της ΕΙ άντί της I, και εις τήν δεκάτην γραμμην τετειμημίνος τό ΤΕΐ είναι γραμμένον διά
της ΕΙ άντι τοϋ I τετιμνμένος* και εις τήν 8 γραμμην τό Ηλείος , τό ΑΕΙ είναι γραμμένον δια της I άντί
της ΕΙ.. Κ. Σ. Π.
7 2 8.
Ο Δήμος
Αεύκιον Δο[μ"]επ'ονα ΐϊνόβαρβον
αρετής ένεκα
Μικίων Πυθογένους έποίησεν
Η επιγραφή αύτη είναι γραμμένη Ίωνικοίς γράμμασιν επί βάθρου , Πεντελησΐου λίθου. Τό μήκος αύτοϋ
είναι ττοδών Αγγλικών 3, τό πλάτος 2, και τό πα'χος 8 δακτύλων ευρέθη τη 4 Ιαννουαρίου τω 1842
εις τάς τρός τό δυτικά ν τοϋ Παρθενώνος άοχαιολογικάς έρευνας. Τόν Αεύκιον τούτον άπαντώμ*ν και εί; τήν
έπομένην έπιγραφήν, ν χαραγμένην επί βάθρου. Επί τοϋ εμβαδού τοΰ βάθρου τούτου υπάρχει μεταγενεστέ-
ρως γραμμένη (ώς εξάγεται τοϋτο άπό τόν σχηματισμόν τών χαρακτήρων τών γραμμάτων, ό'στίζ είναι κατά
τόν δεύτερον περίπου άπό Χριστού αιώνα) η παρούσα επιγραφή ΦΑΝΟΜΑΧΟΣ ΦΑΝΙΟΥ ΕΛΕΥΣΙΝΙΟΙ. Πι-
θανόν επί τοϋ βάθρου τούτου, εφ' ου ιστατο ό άνδριάς τοϋ Λευκίου Δομετίονος, νά άνέστησαν μετά ταύτα
έκίϊνον τοϋ Φανομάχου· ό τοΰ Λευκίου Δομετίονος άνδριάς ητον έργον τοΰ Μικίονος υίοϋ τοϋ Πυθογένους, ώς
άνχγ'.νώσκεται έττί τοΰ βάθρου Μιχίων Πνθογένονς έχοιηοε. Τον Μικίονα τούτον δεν άπαντώμεν εις την
τών γλυπτών τοϋ Σύλλιγγος συλλογήν, νομίζομεν δέ ότι ητον Αθηναίος* ώς έκ τοΰ μεγέθους τών οπών τών έπί
τοϋ βάθρου είκάζομεν, ό'τι ό επ' αϋτοϋ άνδριάς ήτο φυσικού άναστη'ματος.
τοΰ επωνύμου Αρ/οντος, άλλα και έκ των διαφόρων εκφράσεων της επιγραφής ταύτης εξάγεται οτι τό ψη'φισμα
τοϋτο έγραφε ι κατά τους χρόνους τοϋ Καίασαρος Αυγούστου, έγένετο δε ύττέρ της αναστάσεως άνδριάντος του
Αντωνίου Δεοξύλου Ηλίου, υίοϋ τοϋ Αντωνίου του Σαμίττπου , δ; τέθνηκεν Προμοίρως' το ψη'φισμα δέ τοϋτο
όϊπδν Τίτος Κωπώνιος Μάξιμος Αγνούσιος τον δ/,μον. Είς την πέμπτην γραμμών αναφέρεται τό ό'νομα τοϋ
Αρεως μέ τό έπίδετον 'Εκυά.Ιιος' τό επίθετον τοϋτο τοϋ Αρεως, τό όποιον έδο'θη εις αυτόν άφοϋ εφόνευσεν έν
Θράκη Ένυάλιον τίνα (Διο. Αλικ. Αρχ. 2, 4 8) αναφέρεται εις διάφορα μέρη τοϋ όμηρου (ίλ. Τ. 69. Ρ. 211)
από τον Παυταν. Ηλιακ. και άλλους συγγράφεις. Εις την 6 γραμμην αναφέρεται τό ό'νομα τοϋ Διός μέ τό
έπίθετον τοΰ Ζευς Γέλεων" ούτως ώνομάζετο ό υιός τοϋ ί'ωνος ές ού ώνομάσθνι μία τών Αρχαίων τεσσάρων
Φυλών της Αττικής (ΐίροδ. Β. ς'. §. 66. Πλούταρ. Β. Σόλ. §. 23. παράβελε και τον Εύρ. ίων).
Εκ της επιγραφής ταύτης εξάγεται ότι εις τάς Αθήνας ή την Ακρόπολιν, ήσαν, πιθανώς βωμοί μάλλον ή ναοί,
τοϋ Αρεως Ενυαλίου, καΐ της μητρός αϋτοϋ Ενυονς, και τοΰ Διός τοϋ Γελέοντος, τών οποίων ιερεύς ήτον ό και
«πι τα οπλα στρατηγός Αντώνιος Δεόζυλος Ηλείος, ό βωμός τοϋ Διός τοϋ Γελέοντος πιθανώς ήτον εις την
Ελευσίνα, διότι τό έ—ίΟετον τούτο τοϋ Διός έχει αναφορά·/ προς τήν γήν και την Δη'μητρα* οθεν ό ίεροκηρυξ
Τίτος Κωττώνιος ειττε τό ψη'φιπμ» ώ; έ'δοξε τΤ) ιερά βουλή τη· έν Ελευσΐνι, άλλα και έκ της περιστάσεως
ταύτης, τοϋ νά ψηφίση ή εν Έλευσϊνι ιερά βουλή, έξάγεται οτι ό Αντώνιος Δοέξυλος έκτελών τά ιερά χρέη
«ύτοϋ έπιμελώς ώς ιερεύς τοϋ έν Ελευσΐνι ίεροϋ τοϋ Διός τοϋ Γελέοντος, ήξιώθη της υπέρ αύτοϋ ψη'φου της
ιεράς έν Έλευσϊνι βουλής. Εϊς την τρίτην γραμμην άναγινώοκεται ΗΝ ΝΕΙΚΙΑΣ ΔΩΡΙΩΙΝΟΣ έγραμμάτευίν.
Τό ΗΝ έν τ*δθα είναι κατά λάθος πιθανώς τοϋ εγχάρακτοι*, άντί της δοτικής ΗΙ, καΐ τό ΝΕΙΚΙΑΣ τό ΝΕΙ
είναι γραμμένον δια της ΕΙ άντί της I, και εις τήν δεκάτην γραμμην τετειμημίνος τό ΤΕΐ είναι γραμμένον διά
της ΕΙ άντι τοϋ I τετιμνμένος* και εις τήν 8 γραμμην τό Ηλείος , τό ΑΕΙ είναι γραμμένον δια της I άντί
της ΕΙ.. Κ. Σ. Π.
7 2 8.
Ο Δήμος
Αεύκιον Δο[μ"]επ'ονα ΐϊνόβαρβον
αρετής ένεκα
Μικίων Πυθογένους έποίησεν
Η επιγραφή αύτη είναι γραμμένη Ίωνικοίς γράμμασιν επί βάθρου , Πεντελησΐου λίθου. Τό μήκος αύτοϋ
είναι ττοδών Αγγλικών 3, τό πλάτος 2, και τό πα'χος 8 δακτύλων ευρέθη τη 4 Ιαννουαρίου τω 1842
εις τάς τρός τό δυτικά ν τοϋ Παρθενώνος άοχαιολογικάς έρευνας. Τόν Αεύκιον τούτον άπαντώμ*ν και εί; τήν
έπομένην έπιγραφήν, ν χαραγμένην επί βάθρου. Επί τοϋ εμβαδού τοΰ βάθρου τούτου υπάρχει μεταγενεστέ-
ρως γραμμένη (ώς εξάγεται τοϋτο άπό τόν σχηματισμόν τών χαρακτήρων τών γραμμάτων, ό'στίζ είναι κατά
τόν δεύτερον περίπου άπό Χριστού αιώνα) η παρούσα επιγραφή ΦΑΝΟΜΑΧΟΣ ΦΑΝΙΟΥ ΕΛΕΥΣΙΝΙΟΙ. Πι-
θανόν επί τοϋ βάθρου τούτου, εφ' ου ιστατο ό άνδριάς τοϋ Λευκίου Δομετίονος, νά άνέστησαν μετά ταύτα
έκίϊνον τοϋ Φανομάχου· ό τοΰ Λευκίου Δομετίονος άνδριάς ητον έργον τοΰ Μικίονος υίοϋ τοϋ Πυθογένους, ώς
άνχγ'.νώσκεται έττί τοΰ βάθρου Μιχίων Πνθογένονς έχοιηοε. Τον Μικίονα τούτον δεν άπαντώμεν εις την
τών γλυπτών τοϋ Σύλλιγγος συλλογήν, νομίζομεν δέ ότι ητον Αθηναίος* ώς έκ τοΰ μεγέθους τών οπών τών έπί
τοϋ βάθρου είκάζομεν, ό'τι ό επ' αϋτοϋ άνδριάς ήτο φυσικού άναστη'ματος.