90 534 «β
ή επιγραφή αύτη είναι γραρ.ρ.ένη Ιωνικούς γράρ,ρ,ασιν έπί τρ.ήρ.ατος στ/ίλης, λίθου τοΰ ϊρ.ηττοΰ· εύρίδη ίνδα
κβί^άνωτέρω ύπ' αριθ. 897 και διατηρείται εις τήν ιδίαν έκκλησιαν ό'νορ.α γυναικός όνησίρ,η απαντάται καν
είς τάς υπ αριθ. 503 και 516 της συλλογής του Βοικκίου, και είς άλλας έπιγραφάς· ή Ονησίρ,η δε αύτχ ητο
ήρακλεώτις· είναι παρατηρήσεως άξιον ή πληδύς των ξένων έκ διαφόρων πόλεων τάς όποιας άπαντώμεν εις τάς
Αβάνας* ίζάγεται δέ ;κ τούτου ότι τό πάλαι κατέφευγον πολλοί ξένοι εις τάς Άθηνας χάριν τοΰ έρπορίου.
Κ. 2. Π.
900.
0λυρ,]πιάς
[θλυρ.]7:ίωνος
[Άντι]όχισσα
• . . π ι βίου
.... έως
Η επιγραφή αυτή είναι γραρ.ρ.ένη ίωνικοίς γράρ,ρ.ασιν έπί τμήματος στήλες λ#ου τοΰ Υρ,ηττοΰ· ιΰρέ^η και
αύτη ενθα καΐ αί ανωτέρω αί ύπ' άοιθ. 897 και 898* και διατηρείται είς τήν αύτήν Εκκλησίαν ώς και αί άνω
Ίτέ$ω· ό'νορ.α άρσενικόν Ολυμπίων απαντάται και είς την ύπ'αριθ. 1793 της συλλογής τοΰ Βοικκίου. Κ,Ξ.Π
901.
ί> ύπ' άριθ. 900 τύ-ος εύρεΟ/Ί είς τά άνοιγόρ.ενα Θεμέλια της Ληρ.οτικής Εκκλησίας* διατηρείσαι τώοα είς
τήν έκεΐ παρακε'.ρ.ένην Εκκλησίαν την οίκοδορ.ηρ.ένην άρχαίο:ς τυν/ίμασιν τά κάτωθεν των γονάτων μέρη σώ-
ζονται. Παριστάνει δέ τό διατηρηθέν μέρος τοΰ τύπου τούτου τιΰς δύο πόδας ανδρός [χαμένου έπακουμβοΰντος
είς ράβδον φέρουσαν γραμμάς· είναι δέ ό άνθρωπος έστραμμένος προς Βοψ.όν, τοΰ δτοίου τά κάτω μέρη Φαί-
νονται ρ.όνον, ό Βωμός δε ούτος είναι περιγυρισμένος από οφιν δστις δαγκάνει την ταινίαν τοΰ Βωμοΰ δί ης
κρέρ.αται κεφαλή κερασφόρος, ό Βωρ.ός ούτος ίίκάζορ.εν δτι ητον αφιερωμένος τω Άσκληπιω· όπισθεν τοΰ ί<τα-
μένου υπάρχει στήλη επί βάσεως. Ο χιτών τοΰ ανδρός φθάνε; ειος είς τους άστραγάλους, ο'ι δέ πόδες αύτοΰ
είσΐν κεκαλυρ,μένοι ίμάσι των σανδαλιών, άπαραλλάκτως ώς εΐσίν τά όποΐα φέρουσιν οί χωρικοί της Αττικής
σανδάλια, τα όποια κατά διαφθοράν αντί τοΰ σανδάλια σαρούχια η τσαρούχια καλοΰσιν ό δεξιός ποϋς τοΰάν-
τούτου φαίνεται άνυψομένος κατά τά όπισθεν δια νά κλίνη καΐ νά έπακουμβίση μάλλον προς τον Βωμόν.,
είκάζομεν δτι άτυπος ούτος παρίστανε ιόν Άσκληπιόν ίστάμενον και έπακουμβίζοντα προ τοΰ Βωρ.οΰ.
Κ. 2. Π-
ή επιγραφή αύτη είναι γραρ.ρ.ένη Ιωνικούς γράρ,ρ,ασιν έπί τρ.ήρ.ατος στ/ίλης, λίθου τοΰ ϊρ.ηττοΰ· εύρίδη ίνδα
κβί^άνωτέρω ύπ' αριθ. 897 και διατηρείται εις τήν ιδίαν έκκλησιαν ό'νορ.α γυναικός όνησίρ,η απαντάται καν
είς τάς υπ αριθ. 503 και 516 της συλλογής του Βοικκίου, και είς άλλας έπιγραφάς· ή Ονησίρ,η δε αύτχ ητο
ήρακλεώτις· είναι παρατηρήσεως άξιον ή πληδύς των ξένων έκ διαφόρων πόλεων τάς όποιας άπαντώμεν εις τάς
Αβάνας* ίζάγεται δέ ;κ τούτου ότι τό πάλαι κατέφευγον πολλοί ξένοι εις τάς Άθηνας χάριν τοΰ έρπορίου.
Κ. 2. Π.
900.
0λυρ,]πιάς
[θλυρ.]7:ίωνος
[Άντι]όχισσα
• . . π ι βίου
.... έως
Η επιγραφή αυτή είναι γραρ.ρ.ένη ίωνικοίς γράρ,ρ.ασιν έπί τμήματος στήλες λ#ου τοΰ Υρ,ηττοΰ· ιΰρέ^η και
αύτη ενθα καΐ αί ανωτέρω αί ύπ' άοιθ. 897 και 898* και διατηρείται είς τήν αύτήν Εκκλησίαν ώς και αί άνω
Ίτέ$ω· ό'νορ.α άρσενικόν Ολυμπίων απαντάται και είς την ύπ'αριθ. 1793 της συλλογής τοΰ Βοικκίου. Κ,Ξ.Π
901.
ί> ύπ' άριθ. 900 τύ-ος εύρεΟ/Ί είς τά άνοιγόρ.ενα Θεμέλια της Ληρ.οτικής Εκκλησίας* διατηρείσαι τώοα είς
τήν έκεΐ παρακε'.ρ.ένην Εκκλησίαν την οίκοδορ.ηρ.ένην άρχαίο:ς τυν/ίμασιν τά κάτωθεν των γονάτων μέρη σώ-
ζονται. Παριστάνει δέ τό διατηρηθέν μέρος τοΰ τύπου τούτου τιΰς δύο πόδας ανδρός [χαμένου έπακουμβοΰντος
είς ράβδον φέρουσαν γραμμάς· είναι δέ ό άνθρωπος έστραμμένος προς Βοψ.όν, τοΰ δτοίου τά κάτω μέρη Φαί-
νονται ρ.όνον, ό Βωμός δε ούτος είναι περιγυρισμένος από οφιν δστις δαγκάνει την ταινίαν τοΰ Βωμοΰ δί ης
κρέρ.αται κεφαλή κερασφόρος, ό Βωρ.ός ούτος ίίκάζορ.εν δτι ητον αφιερωμένος τω Άσκληπιω· όπισθεν τοΰ ί<τα-
μένου υπάρχει στήλη επί βάσεως. Ο χιτών τοΰ ανδρός φθάνε; ειος είς τους άστραγάλους, ο'ι δέ πόδες αύτοΰ
είσΐν κεκαλυρ,μένοι ίμάσι των σανδαλιών, άπαραλλάκτως ώς εΐσίν τά όποΐα φέρουσιν οί χωρικοί της Αττικής
σανδάλια, τα όποια κατά διαφθοράν αντί τοΰ σανδάλια σαρούχια η τσαρούχια καλοΰσιν ό δεξιός ποϋς τοΰάν-
τούτου φαίνεται άνυψομένος κατά τά όπισθεν δια νά κλίνη καΐ νά έπακουμβίση μάλλον προς τον Βωμόν.,
είκάζομεν δτι άτυπος ούτος παρίστανε ιόν Άσκληπιόν ίστάμενον και έπακουμβίζοντα προ τοΰ Βωρ.οΰ.
Κ. 2. Π-