Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1855)

κατά δέ τό 1842 ιδού τί λέγει* 1.65 ηκΐΓδ εΐ 1β5 (]ο!1οηηβ3 Λα Ιβιτιρίβ (ΓΕΓεεΙιΙΙιεε ΓατβηΙ £§3ΐβπιβηΙ εΊε-
Ύ05' ρ&Γ 1ε §οϋνοΓΠθηΐθηΙ, <3β5 δϊχ 0αΓγ3ΐϊ(1β3 <]ϋΐ δουΐίβηηεηΐ Γαη όε 5βδ ροιΤκ|υε5, \ά δίχοέπΐθ ... ίαΐ
ΐΓΟϋΥέβ ρτέδ αΌ Ιεπιρίε, Ιπ&θβ ειι ρΐυπευτδ πιΟΓοεαυχ. Οοΐΐβ (ρπ έίοίί Ιοπιβέθ ίυΐ Γβίβνίε, εΐ δ3ΐεΙβ ίίιΐ
Ιτονέβ ρ»Γ Μ. Ρϊΐΐβΐ^ίδ; εΐ ηβ Γηίη^αβ ιΓεαχ ·η3ΪηΙ(-η3'ιΙ βιι ροηΐίηυε ηηε Ιβ βειι1& Οαι^αΐκΐβ (^υ Κ»
ΕΙ^ίη 3 Εηνονέε εη Αη»1εΙεΓΓ0. (Ορα ΑηΙίψιίΙέδ ΗβΠέηί^υεδ ρ. 9;. Κ. Σ. Π.

0 Κ. Ραγκαβής είς το προοίαιον του δευτέρου τ<*>«,ο'->, έπ·.γραφθ{λένου Αηϋ([ΐιίΐέ$ ΗβΙΙίΊΐίφιβδ, |χετα;ύ
των κατ' έ;χού συκοφαντιών λέγει, δτι, ώς εκ θαύματος, συμφωνοδριεν εις τάς αναπληρώσεις των επιγραφών*
μαντεύει δέ θαύματα της τραπέζης" (δρα περί τούτων τό φυλλάοιον, εκδοθέν παρά τοΰ Καθηγητού Κ.
Σταθοπούλαυ, έπιγραφόαενον ό .Ραγκαβής), και αναφέρει ά) την ϋπ' αριθ. 1630 έπιγραφην (Ραγκ. 393)
λέγων, ότι ή συ;χπλήρωσις αύτής, ην ημείς έκαμαμεν τον Σεπτ-:αβριον τοΰ 1853 μέ την συμπλήρωσιν, ην
ό Κ. Ραγκαβής έγραψε το 1854, και έδημοσίε^σε το 1855 συμφωνεί. Ημείς άπαντώμεν, δτι δεν συμφω-
νοϋμεν μετά του,Κ. Ραγκαβή οϋτε είς την συμπλήρωσιν, ούτε είς την άντιγραφήν των επιγραφών.

Ιαού δέ ή άπόδειξις.

Εις την 3 γραμμήν ό Κ. Ραγκαβής γράφει η Διόδοδος &ιοκ)έους Αγ.. λήθεν ημείς δέ άναπληροΰμεν η
λιόδοτος Διοκλέους Αίξωνήθεν.

Είς την 5 γραμμήν ό Κ. Ραγκαβής, (όστις καίτοι υπαρχόντων φανερών, έν τω λίθω των γραμμάτων,
άφίνει ταΰτα επίτηδες, δια νά δείςτ, ίσους σοφίαν είς τάς αναπληρώσεις του, καθώς ενίοτε, προσθέτει γράμματα είς
την έπιγραφην κατ' άρέσκειαν, ώς έπραξεν είς τάς περί φόρων έπιγραφάς και άλλαχοΰ) έγ'^ραψεν Τ · I ΕΑ£
άνεπλ'/ριοσε θαυμαστώς είς Πρυτανείας* είς δέ τον λίθον φαίνονται τά γράμματα Τ · · Ε · Α£> άττερ άνα-
πληροΰνται ευκόλως είς [Πρυ]τ[αν]ε[ί]ας, ούτως Εχοντα τά γράμματα έπι του λίθου, αν έσυμφωνήσαμεν μετά
του Κ. Ραγκαβή άναπληρώσαντες Πρυτανείας απαιτείται άρα τραπεζομαντεία; ην ήμεΐς ουκ οίδαμεν.

Είς την 8 γραμμήν ό Κ. Ραγκ. γράφει Ε^^ΙΤΩΙ, μετατρέψας τά γράμματα διά νά θανή είς την άνα-
πληρωσίν του, ώς σοφδς, άναπληρώσας ούτως άναλγ[εΐ]ς ωσι* είς δέ τον λίθον φαίνονται τά γράμαατ*
τάυτα ΑΝΑΛ ■ · I £ Ω£Ι, άπερ φυσικώς άναπληροΰνται είς άναλγείΐς ωσι. Τούτο ουδέν θαυμαστόν.

•Είς ψ 11 γραμμήν ό Κ. Ραγκ. γράφε: Η ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ Κ · I ΔΡ I, και άνα·
π/\η:Όΐ το πρώτον Η είς Ν, τά δέ άλλα ούτως κ[ατά άν]δρ[α πα], είς δέ τον λίθον φαίνονται τά γράμματα
καθαρά ούτω Ν ΕΚ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ Κ · ΤΑ · . ΔΡΑ Π, διδ άνεπληοώσαμεν [μισθόΐν έκ τών
συντάξεων κΓα]τά [άνίδρα π[αρά). Την λογιχ,ήν ταύτ/,ν άναπλήρωσιν έδιδά^θημεν ά~ο τχ έν τω λίθω γράμ-
ματα. Αέγων δέ 6 Κ. Ραγκαβής, οτι είδομεν τάς διορθώσεις αυτού (Εοδ όρτειινεδ) αδικεί εαυτόν, διότι ψεύ-
δεται.

Τό τέλος τής 12 γραφής 6 Κ. Ραγκ. γράφει ούτως ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΙΛΥ \, άφήσας έΓ.ίτηδες τά είς τον
λίθον σαφώς φαινόμενα γράαματα, άνεπλήρωσε δέ ούτω και ρ.ή κα^τ]αλυ[ηται]* είς δέ τον λίθο.ν φαίνονται τά
γρ'4υ.'|λατά τάυτά ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤΑΛΥ · · ΑΙ, ά'περ εύκόλως άνε-ληρώσαρ/.εν και ριή κα^αλύ[ητ]αι. Τούτο
θαΰρ.α λέγει ό Κ. Ραγκαβής.

Είς το τέλος τής 17 γραρυχής ό Κ. Ραγκ. παρέ)ειύεν δλως τά είς τόν λίθον φαινόμενα γράα»χατα, γρά'ΐας
αόνον ούτω ΤΑ ΟΦΕ- διά νά φανή, ίσως εύδόκιριος είς τήν άναπλήριοσίν του, άναπληρώσας ούτω τά όφε[ι-
λόαενα]· είς δέ τον λίθον φαίνονται τά γρά[/.[Λατα ταΰτα ΤΑ ΟφΕΙΛΟ, ά'περ πάς τις δύναται νά άνα-
πλτροόσ// είς τά οφειλόμενα].

Την 21 γραρ».;χήν ό Κ. Ραγκ. γράφει ούτως Ω£! ΜΚΘΩ, και άναπληροΐ εις [δοθ]ώσι ρ.ισθω* είς δέ τόν
λίθον είναι ΟΘΩ£Ι ΜΙ^ΘΟ * , όθεν άνεπληρώσααεν είς [δπως αν άποδ]οθι!σι ;χισθο[ί τοις στρατιιόταις].

Θέλου.εν προσπαθη'σει έποαένως νά παραβάλλωριεν ολας τάς έπιγραφάς, ών ρ.νείαν ποιείται ό Κ.. Ραγκα-
βής, διά νά άποδείζαψ,εν τρανώς, δτι δεν συρ.φωνοΰρ'.εν ρ·.ετ'αΰτοϋ, καΐ δτι ούτος παρέλειψε πολλάκις γράμμα-
τα, η [χετεποίησε ταύτα, διά νά φανί επιτυχής είς τάς αναπληρώσεις του, καθώς παρέλειψεν ολόκληρους γρα[χ·
ρ.ας επιγραφών. Κ. Σ. Π.