3209. 3209.
Μ Η Δ Ε | Ο Ν | Μηδειον.
£πί Βάθρου λίθου λευκού. Εύρέθη και αυτό εις το έρειπωμένον έκκλ/,σίδιον της Αγίας Σοφίας, κείμενον εις
το βοοειο-ανατολικόν τ·?,ς πόλεως Ιουλίοος έν Κεω. Το άντίγραφον αύτης ελαβον από τον Κ. Κωνσταντΐνον
Μάνθον. Κ. Σ. Π.
3210. 3210.
. . . · ΗΝ .... .
... I ΤΩΝΓ · . ·
• Ο Υ Λ Ε I Κ Α I · ·
• ΤΩ Ν · · · \ ΩΤΑ
5 Ο I Α Ν ΗΝΕ I ΩΝ
Ν ΗΜΩΝ Κ Α I Ε I ■ ■
Ε ΥΕΡΓΕΤΗ Ν · . .
Ω Ν ΜΕΤΕΧΟ Υ£ . .
• · · I ΝΟI · · ·
10 ... I ΟΥΛΗ I · · .
• · · τ] ην [πάλιν
των Ιουλτ}]ϊτών ε]δοξεν ττ,
Β]ουλεΐ και [τω Δημω
των . · . . λωται
5 οί άνηνείων · . ·
ν ηαών και εί · · ·
εύεργέτην [τοϋ Δήμου τοϋ ίουληΐ-
τ]ών μετέχουσ[ιν
• ινοι · « ·
10 ... ΐουλν)ΐ'[τας
]£πί τμήματος πλακός λίθου λευκοϋ. Εΰρέθη τό 1857 πρός τ6 βόρειον των ερειπίων της ίουλίδος. Νυν
ευρίσκεται εις την οίκίαν τοΰ Κ. Μάνθου, εξ ου εχω τό άντίγραφον. 0 λίθος είναι ακρωτηριασμένος καθ' δλας
τάς πλευράς αΰτοϋ. Εκ τοϋ διατηρηθεντος μέρους εξάγεται, ότι είναι μέρος Ψηφίσματος.
Κ. Σ. Π.
3211. 3211.
9 Γ
\Υ ΤΟ λ ΥΚΟ Σ
Α λ Ε I Π Τ Η Σ
Σ Ε Β Α 1
Θ ε [ο ι 5
Α]ύτό"λυκος
Αλείπτης
Σεβχσ; τοΰ.
έπι στήλης μετά τύπου αετώματος·, εντός τοϋ οποίου φαίνονται τά γράμματα ταϋτα ζ) Γ. Ευρέθη τό
1857 Αύγουστου 10 εις την μεοημβρινην πλευράν της πόλεως Καρθαίας, έν τνί νησω Κεω, έμπροσθεν των
ερειπίων τοϋ εκεί θεάτρου. Νυν υπάρχει είς την οίκίαν τοϋ Κ.. Μάνθου, εις δν χρεωστώ τό άντίγραφον της
παρούσης επιγραφής. Η στήλη είναι ακρωτηριασμένη κατά τό άριστερόν, δεξιόν και κάτω μέρος αϋτης.
Κ. Σ. Π.
3212. 3212.
£ Υ φ I ΟΝ ΠΑΝΤΟ I Α I ΑΡΕ
ΤΑ π ΕΡΙΕΑΥΤΟΝΕΝΤΑ
Υ Τ Α Η (ΕΙ ^ ΑΤΟΝ
Ο Κ Υ Ο ΞΕΧΟΝΤ Α
\ £ Ε · · · Δ
ΔΕΝ
Σύφ[ν]ιον παντοΐαι άρε-
τα(ί] περί εαυτόν έντά[φι
ϋτα [τ]ης εις α[ύ]τόν [ ·
οκυ . . ος έχοντα [ ·
σε . . ό Δ[ημος »
οί]δεν [ · ...
. · · '
Επί τμη'ματος στήλης λίθου λευκοϋ. Ευρέθη και αύτη εις τά ερείπια της Εκκλησίας της Θεοτόκου, έν τίί
δέσει καλουμέννι ΚαΛογεράΰοκ της Κέω. Τό μήκος τοϋ λίθου (δσον σώζεται) είναι δύω σπιθαμών (ώς μοί
γράφει ό Κ. Μάνθος), τό πλάτος μιας, και τό πάνος δακτύλων δύω. Και ταύτης τό άντίγραφον μοί επεμ-
ψεν ό ρηθϊίς Μάνθος, είς ού την οίκίαν νϋν ευρίσκεται τό πρωτότυπον.
Κ. 2. Π.
Μ Η Δ Ε | Ο Ν | Μηδειον.
£πί Βάθρου λίθου λευκού. Εύρέθη και αυτό εις το έρειπωμένον έκκλ/,σίδιον της Αγίας Σοφίας, κείμενον εις
το βοοειο-ανατολικόν τ·?,ς πόλεως Ιουλίοος έν Κεω. Το άντίγραφον αύτης ελαβον από τον Κ. Κωνσταντΐνον
Μάνθον. Κ. Σ. Π.
3210. 3210.
. . . · ΗΝ .... .
... I ΤΩΝΓ · . ·
• Ο Υ Λ Ε I Κ Α I · ·
• ΤΩ Ν · · · \ ΩΤΑ
5 Ο I Α Ν ΗΝΕ I ΩΝ
Ν ΗΜΩΝ Κ Α I Ε I ■ ■
Ε ΥΕΡΓΕΤΗ Ν · . .
Ω Ν ΜΕΤΕΧΟ Υ£ . .
• · · I ΝΟI · · ·
10 ... I ΟΥΛΗ I · · .
• · · τ] ην [πάλιν
των Ιουλτ}]ϊτών ε]δοξεν ττ,
Β]ουλεΐ και [τω Δημω
των . · . . λωται
5 οί άνηνείων · . ·
ν ηαών και εί · · ·
εύεργέτην [τοϋ Δήμου τοϋ ίουληΐ-
τ]ών μετέχουσ[ιν
• ινοι · « ·
10 ... ΐουλν)ΐ'[τας
]£πί τμήματος πλακός λίθου λευκοϋ. Εΰρέθη τό 1857 πρός τ6 βόρειον των ερειπίων της ίουλίδος. Νυν
ευρίσκεται εις την οίκίαν τοΰ Κ. Μάνθου, εξ ου εχω τό άντίγραφον. 0 λίθος είναι ακρωτηριασμένος καθ' δλας
τάς πλευράς αΰτοϋ. Εκ τοϋ διατηρηθεντος μέρους εξάγεται, ότι είναι μέρος Ψηφίσματος.
Κ. Σ. Π.
3211. 3211.
9 Γ
\Υ ΤΟ λ ΥΚΟ Σ
Α λ Ε I Π Τ Η Σ
Σ Ε Β Α 1
Θ ε [ο ι 5
Α]ύτό"λυκος
Αλείπτης
Σεβχσ; τοΰ.
έπι στήλης μετά τύπου αετώματος·, εντός τοϋ οποίου φαίνονται τά γράμματα ταϋτα ζ) Γ. Ευρέθη τό
1857 Αύγουστου 10 εις την μεοημβρινην πλευράν της πόλεως Καρθαίας, έν τνί νησω Κεω, έμπροσθεν των
ερειπίων τοϋ εκεί θεάτρου. Νυν υπάρχει είς την οίκίαν τοϋ Κ.. Μάνθου, εις δν χρεωστώ τό άντίγραφον της
παρούσης επιγραφής. Η στήλη είναι ακρωτηριασμένη κατά τό άριστερόν, δεξιόν και κάτω μέρος αϋτης.
Κ. Σ. Π.
3212. 3212.
£ Υ φ I ΟΝ ΠΑΝΤΟ I Α I ΑΡΕ
ΤΑ π ΕΡΙΕΑΥΤΟΝΕΝΤΑ
Υ Τ Α Η (ΕΙ ^ ΑΤΟΝ
Ο Κ Υ Ο ΞΕΧΟΝΤ Α
\ £ Ε · · · Δ
ΔΕΝ
Σύφ[ν]ιον παντοΐαι άρε-
τα(ί] περί εαυτόν έντά[φι
ϋτα [τ]ης εις α[ύ]τόν [ ·
οκυ . . ος έχοντα [ ·
σε . . ό Δ[ημος »
οί]δεν [ · ...
. · · '
Επί τμη'ματος στήλης λίθου λευκοϋ. Ευρέθη και αύτη εις τά ερείπια της Εκκλησίας της Θεοτόκου, έν τίί
δέσει καλουμέννι ΚαΛογεράΰοκ της Κέω. Τό μήκος τοϋ λίθου (δσον σώζεται) είναι δύω σπιθαμών (ώς μοί
γράφει ό Κ. Μάνθος), τό πλάτος μιας, και τό πάνος δακτύλων δύω. Και ταύτης τό άντίγραφον μοί επεμ-
ψεν ό ρηθϊίς Μάνθος, είς ού την οίκίαν νϋν ευρίσκεται τό πρωτότυπον.
Κ. 2. Π.