Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

117

ΣΚΕΓΟΣ ΠΙ1ΛΙΝΟΝ ΚΑΙ ΤΕΜΑΧΙΑ ΑΓΓΕΙΩΝ ΕΞ ΑΘΗΝΩΝ

1 1 8-

όποίά τ.ινα ήσαν τά παραδείγματα τής Πασιτέλους
τέχνης καί μέχρι όπόσου οί περί τον Πασιτέλη τε-
χνϊται έγενοντο μιμηταί των έργων τούτων.

Όλίγας ετι λέξεις περί της παραστάσεως τοΟ
άγάλμάτος' δτι τούτο δεν εινε άνδριάς εφήβου
τινός εν άγώσι νικητου, φαίνεται έκ της άνα-
δέσεως της κόμης* μόνον εν τή λίαν αρχαϊκή
τέχνη παρίσταντο και οί έφηβοι κομώντες, παρά-
δειγμα δε έστω το γνωστόν εκείνο άρχαϊκόν άνά-

γλυφον τοΟ δισκοβόλου εν τή συλλογή του Βαρβα-
κείου" έν τοις μετέπειτα δέ χρόνοις ώς γνώρισμα
των θεών παρέμεινε* τοΟτο δέ της κόμης τό σχήμα
του Απόλλωνος μάλιστα ίδιον νομίζεται ^1)* άλ-
λως δέ τό πρόσωπον δεν έχει τι ίδιον του θεού,,
αλλά τόν συνήθη εφήβου τύπον (2).

Έν Αθήναις, 15 Ιουνίου 1885.

θ. Σοφούλης.

ΣΚΕΥΟΣ ΠΗΛΙΝΟΝ

ΚΑΙ ΤΕΜΑΧΙΑ ΑΓΓΕΙΩΝ ΕΞ ΑΘΗΝΩΝ

(Π'ίν. 5).

Ιο ϋπ αριθ. 1 και 1α δημοσιευόμενον σκεΟος
είναι εκείνο, ό'περ εϊδεν άλλοτε έν Αθήναις και πε-
ριέγραψε λεπτομερώς ό Γ. Μαίζ (011ο Ιαίιη Ειιτορα
σ. 47 και έξης)* δυστυχώς δμως δεν έχω πρ.όχει-
ρον τήν διατριβήν ταύτη ν, δια τοΟτο είναι πιθανόν
νά επαναλάβω ένταΟθά τινα, τά οποία ελέχθησαν
ήδη* μόνον έκ της συντόμου μνείας, ήν Ό Ββαϊιάονί
ποιείται της περιγραφής του ΜαΙζ, ε/ω γνώσιν αυ-
τής. Δημοσιεύων το δμοιον σκεύος, το έν τή συλ-
λογή τής Αρχαιολογικής Εταιρίας εΰρισκόμενον
(παριστών έφ'ένός μέν τόν Πηλέα αρπάζοντα τήν
θέτιν, επί δέ τής ετέρας όψεως τον Ηρακλή πα-
λαίοντα πράς τόν Νηρέα) ό ΒβηικΙοΓί' (Οπβοπ.αηά
δϊο. ν,ΊββηΙ^ίΙοΙβΓ σ. 60)γράφει τά εξής: «Τό σχήμα
του σκεύους είναι πολύ σπάνιον, μ,όνον δέ έν άλλο
ακόμη γινώσκω εγώ τ.ροεργόμε^ον ες Αθηνών και
εύρεθέν, καθ'ά λέγεται, επίσης έν τάφω, και υ.άλι-
στα έν τή χειρί γυναικός. Ό Ρ. ΜαΙζ το είδε τό θέ-
ρος τοΟ 1869 έν Αθήναις και περιέγραψεν ακριβώς,
αγνοώ δμως ποΟ σήμερον ευρίσκεται. Οί δυο δί-
σκοι έχουσι διάμετρον Ο,Οδδ^ καί κοσμοΟνται διά.
γραφών επί λευκού εδάφους. Έφ' έκατέρας ό-
ψεως περί μίαν κεντρικήν εικόνα ("Ηλιος έφ'ένός,
έφ έτέρου δέ Ευρώπη έπί τοΟ ταύρου) υπάρχει
παράστασις περιθέουσα (αρπαγή των Λευκιππίδων

κορών καί έφ' έτέρου απαγωγή νεανίδος)» (3).

Αμφιβολία περί τής ταυτότητος του περιγρα-
φομένου μετά του σήμερον δημοσιευομένου δεν δύ-
ναται βεβαίως νά ύπάρξη" κατά λάθος δέ έσημειώθη
παρά τω Ββηικϋοΐ'ί (αγνοώ αν καί παρά τω Μ&Ιζ)
οτι ή διάμετρος των δίσκων είναι μόνον 0,055:-'··,
έν ώ είναι 0,136^ περίπου, ώς έκ τής παρατιθε-
μένης κατατομής ύπ άριθ. 1δ φαίνεται* αί εικόνες,
ένεκα τής αναγκαίας αναπτύξεως τής μή εντελώς
έπιπέδου επιφανείας έγειναν ολίγον μεγαλείτεραι.
Των έν τώ χενζρω δμως κύκλων ή διάμετρος είναι
τώ όντι 0,055^ , έκ τούτου δ' εξηγείται το παρά
Ββηη(1οΐ"£ λάθος.

Το σκεΟος τούτο εύρίσκεται σήμερον έν τή συλ-
λογή του Υπουργείου τής Παιδείας , ήγοράσθη δέ
παρ'αύτοΟ άπό τοΟ ίδιώτου, δστις κατείχεν αύτό,
δταν το είδε καί περιέγραψεν ό Μ&Ιζ. Ευρέθη κατά
τάς πληροφορίας του πωλητού έντος τάφου παρά
τήν άπ' Αθηνών εις Σεπόλια άγουσαν όδόν. Ώς έκ

(1) Παρδ. τά; επί πλείστων αρχαϊκών μάλιστα αγγείων γραφάς
Απόλλωνος.

(2) Τό λιΟογράφημα έπετελέσΟη οτε τό κείμενον ή'δη Ιχ τοΰ τύπου
τέλειον ήτο' άναγ/.αΐον δε εν ύ-οστ,μειώσει νά εΐ'πω, οτι δέν εΐνε όμοιό-
τατα πρός τό μάρμαρον απεικάσμενον.

(3) Αυτόθι ό ΒβηΐκΙοΐ'Γ αναφέρει και πολλάς γνώμας περ'ι της χρή-
σεως τών σκευών τούτων, παραδέχεται δ'έπ'ι τέλους μετά τοΰ Βο Βί15·
και τοΰ 011ο ^1ιη, οτι είναι κουΰαρίσζρίαι.