Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

151

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΛΕΓΣΙΝΟΣ

152

"Γπκτος σοψίαις και διδατκαλος τοΰ Αδριανού . . .... . . Ειβαϊος 5 I

Τούτου δε υιό; επίσης σοοός άνηρ............ Είσαΐος ό II

Και τούτου θυγάτηρ ή τΐ[Λ(ιψ.ενη Ίερο'ράντις (παράβ. άριθ. 16 στίχ. 7). · Είσιδότη

Της όποιας πάλιν θυγάτηρ ή............. Εύνίκη

Ταύτη; δε τε'κνα εκ τοϋ Ζωίλου , αδελφού τοΰ Καλλαίσχρου και τοΰ Ίερο-___. „, -_

φάντου Γλαύκου (άριθ. 16, στίχος 9-12) οί........Γλαύκος καϊ Κάλλαισχρος

Ούτινος πάλιν θυγάτηρ ή.......... Εΰνίκη

■ί

Έίς ήν αναφέρεται τά ύπ'άριθ. 16 έπίγραμμα. Αί Κ Α I Ο Δ Η Μ Ο Σ Τ

γενόμεναι λοιπόν έκεΓ δλίγαΐ συμπληρώσεις άπο- Κ Α I Κ I Λ I Ο Ν Κ ΑΣ I Ο Ν

δείκνυνται νΟν όρθαΐ ούσα-/ πάντως δέ πρέπει νά ΑΧΑΡΝΕΑΑΡΕΤΗΣ

■συμπληρωθή και εν τω στί/ω ΆντοΜηθετ. ΕΝΕΚΕΝ

Και εν έκείνω μεν τω έπιγράμματι §έν αναφέρεται Ή 'ΑΡείΨ Πάγου] Βουλή και ή Βο[υλη] των

δια τίνα λόγόν και ύπό τίνος άνηγέρθη είκων εις έξακοσίω[ν] καϊ ό Δηυ.ος.-Γ.Καικίλιον Κάσιον Άχαρ-

τήν Εύνίκην (παράβ. άριθ. 20 και 28) (1), εν δέ νε ΛΡε'Ύ'^ ένεκεν.

τούτω δεν άναφέρεται το δνομα αύτής ταύτης της Έπ1 άπλο° έν εί'δεί βάθρου ύπογλαυκί-

ίεροφάντ,ιδος, καίπερ, ώς δήλον, μετά θάνατον τι- <>τ^ (ύμηττείου;} λίθου και βεβλαμμένου άνω

μωαένης δι' εικόνος. Ίσως παρά τό ήμέτερον τά δε^ά και εν μέρει καϊ κατά τάς λοιπάς

ύπήρχε και έτερον βάθρον τό φέρον τήν εικόνα, ήν Των':α? του· ΤΡεί? πλευραί ώμαλισμέναι , άνω δέ

ή ές Αρείου Πάγου Βουλή εϊ/εν αύτη ανεγείρει άβα% τετράγωνος κοιλότης έν ?) οπή γομφώσεως

(στίχ. 15 ;) και έν τούτω πιθανώς έμνημονεύετο τό κα1 αίίλ«Ι προς έ'γ/υσιν τοΟ μολύβδου" δμοία όμως

όνομα αύτής' ίσως ό>ως ήτο και άλλως γνωστή ή κοιλότης και οπή υπάρχει και υποκάτω εις τήν βάσιν.

Ιεροφάντια Είΰϋάότή, άφοΟ μάλιστα είχε τήν τύ- "ΓΨ· °'85' πλάτ· °>52> πάχ. °>40· Τά γράμματα

χην δύο νά μυήση βασιλείς τον Άντωνΐνον καϊ τον βαθέω? έγκεχαραγμένα και κεκοσμημένα μέ άκρέ-

ύίόν και διάδοχον' αύτοΟ Κόμμόδον (παράβ. άρ. 6). ^ονα?· ΜέΥε^ς «ύτών 0,03" άπόστασις αύτών τε

Περί της φράσεως έν γένει του επιγράμματος πε- και τών στίχων ούχΐ μείζων των 0,005. Εύρέθη

ριττόν νά σημειώσω τι. Τό βάθρον εύρέθη παρά τήν έντετειχισμένον έν τω οίκω τω έδραζομένω ποτέ

άνατολικήν της βορείας πλευράς τοΟ Σηκου Πύλην εν ^?ει επ' τών βάθρων τών σημειουμένων έν τω

τήν γενομένην κατά τάς άνασκαφάς του λήξαντος διαγράμματι (Πρακτ. του 1883) δια τών γραμμά-

ετους γνωστήν. των σ-σ'. Ό τιμώμενος είναί μοι άλλαχόθεν ά'γν'ω-

27 Μ20Ϊ στος·
' ' ^] 28 (165)

Η Ε - Α Ρ Ε I υ Α Π Π I Α Ν Α Ν Ν I Α Ν Ρ Η

ΒΟΥΛΗΚΑΙΗΒυ Γ I λ λ Α Ν Α Τ I Λ I Α Ν Κ Α Υ

ΤΩΝΕΞΑΚΟ-ΙΩ

ΚΙΔΙΑΝΤΕΡΤΥΛΛΑΝ

(1) 'Ίσω: ό φράχτης έξ άδλεψίας έγραψε ΜνσζπόΜ άγτΐ Μν- Α Π Π I Ο Υ Υ Π Α Τ Ο Υ Π Ο Ν

οτιπόΛοΓ, ίσιος δηλ. ή Εϋνίκη νά έγενετο //ύσζ-ις (παράβ. και άριθ. ΤΙ φ I ΚΟ ΣθΥΓΑΤΕΡΑΗ

15 χα\ Ι^ΙΙΟΙϊηαηΙ άριθ 9) ώς δισέγγονο; της ίεροΐάντιδος Εί- Ρ Ω I λ Ο Υ Μ Α Ρ Α θ Ω Ν I Ο Υ

σιόότης και δισανεψιά τοϋ ιερο?άντ,ου Γλαύκου (παράβ και άριθ. Υ Π Α Τ Π Υ Γ Υ Μ Α I Ι? ΛΤΠ V
18)· 6'ντος 8' Ιντααθα τοϋ λογού περι τοϋ βάθρου Εκείνου (άριθ. 16), Τ ΙΝ Μ I Ν Μ I υ γ

ας σημειοίσο) και τοϋτο άκο'μη οτι δηλαδή και εις έμ.έ νϋν τό πρώτον

ΕϊΗΓΗΤΟΥΟΑΝ Η Ρ

γράμμα τοϋ τελευταίου στί/ου φαίνεται μή ο ν η "ίσως είναι φι. ΑΝΕΘΗΚΕΝ