Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

153

Α Μ ΦIΑ Ρ ΕIΟ Γ ΕIIIΓ Ρ Α Φ ΑI

154

Άππίαν, Άννίαν, Ρηγίλλαν Άτιλίαν, Καυκιδίαν Τερ-
■τύλλαν Άππίου Υπάτου, Ποντίφικος θυγατέρα" Ή-
ρώδου Μαραθωνίου Υπάτου γυναίκα του έζηγητου, ό
αντ,ρ άνέθη/.εν.

Έπι βάθρου (λίθ. πεντ.) τεθραυσμένου τά κάτω
ααί άπλοΟν έχοντος αρχιτεκτονικών κόσμον. "Γψ.
τό μέγιστον σωζόμενον 0,92,πλάτ.0,73 και 0,58,
πάχ. 0,52 και 0,45. Ή τετάρτη πλευρά, ώς συνή-
θως, ακατέργαστος. Κοιλότης άνω ανώμαλος και
αβαθής, τρεις δέ δπαί γομφώσεως. Γραμμάτων μέ-
γεθος 0,03. Άπόστασις άπ' άλλήλων 0,001 -
0,01 και δπου κατά τον /αράκτην θά έχρειά'ζετο εν
τή κοινή γραφή στίξις δΓ ακω ή ?ίάτω 0τιγμη(;
0,02-0,03" διότι ό δι' ύποστιγμής χωρισμός των
ονομάτων ή των εννοιών δηλοΰται και εν τω λίθω
■δια το0 και παρ' ήμΐν συνήθους τρόπου,τεθειμένου

μόνον ό'ντος ολίγον τι ύψηλότερον του σημείου (')
αύτής. Στίχων άπόστασις 0,02. Το βάθρον εύρέθη
κατά τό άνατολικομεσημβρινάν τήςαύλής τοοΝαοΟ
μέρος ολίγα βήματα προς ανατολάς τοΰ* έκεϊ ση-
μειουμένου εν τω διαγράμματι οικίσκου. Σώζεται
εκεί της πλακοστρώσεως της αύλης μικρόν τι αέ-
ρος. Τά κατά τον Ήρώδην και την γυναίκα του
Ρηγίλλαν δέν είναι άγνωστα" αγνοώ μόνον αν και
άλλοθέν πόθεν έγένετο γνωστόν δτι ό άνήρ ήτο και
έζηγητής. Επίσης άγνοώ αν και τά εξ ονόμχτχ
της γυναικός του έγνώσθησαν και άλλαχόθεν" έν
τω λεξικω του Ραρβ σημειουνται μόνον τά πρώτα
τρία.

Έν ΈλευσΤνι ιί] 22? Αύγουστου 1885.

Δ. Φίλιος.

ΑΜΦΙΑΡΕΙΟΥ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ

( Συνεχεία. Ίδέ Άρχ. Έοηρ.. 1885, σελ. 93).

10

Ρ Υ 0 Ο Δ Μ Ρ Ο Ο

Πυθόδωρος

Τό όνομα τοϋτο κεχάρακται έπι πωρίνου άρρα-
βδώτου κίονος γράμμασι μεγάλοις (ΰψ. 0.04-0.08)
καί άνισομεγέθως περιθέουσι κύκλω ύπό την κορυ-
•φήν αύτοΟ.

Γψος έχει δ τραχύς οδτρς την έπιφάνειαν κίων
1.46, περιφέρειαν δέ 1.38 (άνω) καί 1.44 (κάτω).
Εν μέσω που τοΟ δλου ύψους, άντιστοιχοΟσα κά-
τωθεν του στοιχείου Δ, ύπάρχει αβαθής κοιλότης.
ΤοιαΟται κοιλότητες, συνήθως τετράγωνοι, εΐσι γε-
γλυμμέναι καί έπι μεγάλων πωρίνων κιόνων έν τω
ναώ ευρεθέντων, ων τίνες διασώζουσι καί ίωνικήν
βάσιν.

Ευρέθη μετ άλλων άνεπιγράφων έν τω ναω,
παρά τον ουοον θύρας, ήτις παραδόξως πως έν τω
μέσω του νοτίου τοίχου κειμένη άγει εις μικρόν τι
τετράγωνον κτίριον μετά του ναοΟ μεν συνεχόμε-

νον, μή έκτεινόμενον δμως έφ' άπάσης της πλευ-
ράς αύτοΰ ταύτης, αλλ επί μόνου τοΰ* μέσου αύτής
μέρους" τό παραρτημάτιον τοΟ ναοΟ τ'οΟτο, ού μόνα
τά εδάφη υπολείπονται, ήν ί'σως μαντείον ή άλλο
τι άδυτον.

11
Π Λ ο

π [τ;] ο

Τά γράμματα ταύτα, μέγιστα τό ΰψος (0.21)
δντα, φέρει άκέραιον έπιστυλίου έκ πώρου τμήμα,
πλ. 1.23, ΰψ. Ό.47, πάχ. 0.35.

Είσί θαυμαστά την άκρίοειαν και συμυ,ετρίαν,
άβαθέστατα δέ γεγλυμμένα. Τό Ρ είνε άνισοσκελές
τά δέ ο όλίγω έλασσον αύτοΰ. Μεταξύ των δύο
τούτων γραμμάτων εύρηται ενός γράμματος χώρος
εις τετράγωνον άπεξεσμένου, έξ ού ίσως Τ όντος θά
έξήγετο όνομα βασιλέως Πτολεμαίου όστις άπαντα
και έν προξενικώ ψηφίσματι γεγραμμένω ύπό την