Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

265

ΑΝΕΚΔΟΤΟΙ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΥ

λικος, νεώτερος δέ τοΟ τρόπου εις δν είνε κατε-
σκευασμένα τά έκ Μήλου άγγεΓα.

Έν ω δέ αί επί τοΟ μικροΟ τούτου αγγείου ζω-
γραφίαι ουδέν άλλο είνε ή σχήματα γυναικείας μορ-
φής, έν τή παραστάσει της κορινθιακής κύλικος γίνε-
ται καταφανής μεγάλη του τε/νίτου σπουδή προς
χαράκτη ρ ισμόν τινα έκατέρας των μορφών (1). Τον
ί'διον τύπον της ετέρας τών μορφών επεχείρησε να
διακρίνη δ τεχνίτης λεπτότερον και άβρότερον περι-
γράφων το πρόσωπον ταύτης , έκατέρας δέ τό περί-
γραμμα έχειάτομικόν μάλλον ή τυπικόν χαρακτήρα.
Και αί έπιγραφαί Νεβρίς και ΚΜ{τ)α εινε ιδιωτικά
μάλλον ή μυθολογικά ονόματα. Έκ τούτου δέ και

αί τών προσώπων γράμμα! ένταΟθα έλέγχουσιν άπο-
ρίαντινατοΟ τεχνίτου διά τό ίδιότυπον,έν ω αί τών
άλλων της κύλικος παραστάσεων διά τήν παλαιάν
έξιν τήν άπο της παραδόσεως είνε μάλλον ασφαλείς
και βέβαιαι. Είνε δέ ή κύλιξ διά τήν σπουδήνταύ-
την, σπανίως έν τούτοις τοΓς εργοις άπαντώσαν,
προς χαρακτηρισμόν τινα τών μορφών, άμα δέ και
διά τήν ά'.ρίβειαν και έπιμέλειαν περί τήν έργασίαν
της έτέρας μάλιστα τών έκτος παραστάσεων εν τών
κρατίστων παραδειγμάτων κορινθιακής εργασίας.

Έν Αθήναις.

θ. Σοφούλης.

ΑΝΕΚΔΟΤΟΣ ΑΝΑΘΗΜΑΤΙΚΗ

Εϊς τοάνατολικόν μέρος της νήσου Φολεγάνδρου,
αίαν ώραν προς άρκτον τοΟ λιμένος αύτής , ΰψοΟ-
ται βράχος έκ τιτανόλιθου , ούτινος ή νοτιοανατο-
λική πλευρά , φέρεται άποτόμως προς τήν θάλασ-
σαν. 'Επί της κορυφής του βράχου τούτου, εκείτο
·{] αρχαία πόλις της Φολεγάνδρου , και ένεκα της
τοιαύτης θέσεώς της , έπήγασαν προφανώς αί περί
ταύτης δυσμενείς κρίσεις πολλών τών αρχαίων συγ-
γ'ραφέων (2). ΤανΟν σώζονται ένταΰθα έλάχιστα λεί-
ψανα της αρχαίας πόλεως, ή δέ προσοχή του επι-
σκεπτόμενου τήν θέσιν ταύτην,στρέφεται προς τον
έν τή νοτίω κλιτύϊ του όςεος τούτου υψώματος
κείμενον μέγαν ναόν της Παναγίας, δ'στις καθά πολ-
λοί τών άρχαιολόγων παρετήρησαν , ίδρυται πιθα-
νώτατα έπί της θέσεως αρχαίου ΊεροΟ, και προσέτι
έξ αρχαίου ύλικοΟ (3). Ή άνωθεν της θύρας αύτου
επιγραφή , και ή παράδοσις μαρτυρεί τήν παλαιο-
ί 1) Τών προσώπων μόνον τό περίγραμμα εικονίζεται κατά τον αρχαιο-
τερον της κορινθιακής τέχνης τρόπον. Αί μορφαί με'λαιναι και ιόβαφεϊς"
ϊ/νη το» ΐώοους σώζονται επ'ι της γυναικεία; περιβολής. Δηλοϋ'ται δέ
τοΰτο εν τη ημετέρα απεικονίσει δι' άραιοτέρου τινο; με'λανος χρώματος.

(2) Στράδ. Χ, 484.— Έλλην. 'ΛνΟολογ. Θ'. 421. — Ήσίχ. έν
λέξ. —Σόλ. Άποσπ. 2.

(3) Λο« Εβϊδβη αιιΓ άβη Οηβοΐι. Ιηβεΐη Τομ. Α'. σελ. 146-
149. — Βίΐηίαη Οεοιπ'. νοη ΟποοΙιβηΙαικΙ, Ν, σελ. 505-506.

ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΦΟΑΕΓΑΝΔΡΟΥ

τητα αύτοΟ, ό'στις κατά τους περιηγητάς ήτό ποτε
και Μοναστήριον (1). Περί τον περίβολον τοΟ ναοΟ
τούτου εύρέθησαν άλλοτε έπιγραφαί τίνες έπί μαρ-
μάρινων κυλίνδρων, αί'τινες καί εύρίσκονται κατα-
κεχωρισμέναι έν τω 0. I. 6ν. (Τόμ. 11,2442-2446
καί Αάιΐβικία σελ. 1082), έσχάτως δέ (κατά τον
παρελθόντα Αύ'γουστον), σκαπτομένου γάριν ΐσο-
πεδώσεως τοΟ περιβόλου τοΟ ναοΟ, εύρέθη ή έξης
επιγραφή :

ΤΕΙΜΗΣΣΩΣΙΤΕΛΟΥ
ΤΗΝΙΔΙΑΝΜΗΤΕΡΑ
ΠΡΑΞΙΟΠΩΝΤΕΙΜΕΩΣ
0ΥΓΑΤΕΡ ΑΗ ΝΚΑΙ
ΟΔΗΜΟΣΕΤΕΙΜΗΣΕΝ
Ο Ε Ο I Σ

Τειμτ,ς Σωσιτέλου,
την ιδίαν μητέρα,
Πραζιο-ών, Ύίψ.ίως
θυγατέρα , ην καί
Ό Δήμος ετείμ-/-;σεν,
Θεοΐς.

(1) Όοα Τ/ίβυοιοΙ, Κβίαΐϊοα ά'αη νογα§ε αα Ι^βνααΙ. Ραιϊδ
1665 σελ. 205.