Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1886)

ΑΜΦΙΑΡΕΙΟΥ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ

(Συνε'/Εΐα. 'Ιοε Έφ. Άρ/αιολ. 1885, σελ. 153).

14.

ίπίΐί ΕΓΟΙΗίΕ
Σώΐ'.ς ε—οί-Λ^ε -

Τάς δύο ταύτας λέξεις περιέχει επί της πρόσθιας
ταπεινής επιφανείας μαρμάρινη βάσις, ήτοι ΰπόβα-
θρον, άναθηματικοΟ μνημείου, κειμένη κατά χω-
ράν μεταξύ των μνημείων Αδείας και ΛέντΛον
( Πρακτ. Αρχ. Εταιρίας 1884, -ίνας" Ε'. μεταξύ
τοΟ ί" και ί' ).

Ή τετράγωνος αύτη άνευ κόσμων βάσις (ύψ.
0.19, πλ. 0.92, πχ. 0.91) έφηρμοσμένη, ώς και
αί των λοιπών του Αμοριαρείου μνημείων, επί
πώρινης ύποστρώσεως έφερε το πάλαι, ώς και έκ
τών άλλων εστίν είκάσαι, έτερον μάρμαρον έφ ού
άνεγράφετο ή άνάΟεσις και ει τι άλλο" το δέ περίερ-
γον, μόνη πασών τών αύτόΟι εύρεΟεισών βάσεων
φέρει και αύτη γράμματα, τάς δύο εϊρημένας λέξεις.

Τό την άνάΟεσιν περιέχον μάρμαρον του μνη-
μείου τούτου ούπω τυγχάνει βέβαιον, ευρίσκεται
ο' ίσως εν τοις αύτόΟεν έξεσκαμμένοις, άτινα πε-
πτωκότα ποτέ σωρηδόν χρήζουσιν έ'τι ακριβεστέρας
προς συναρμογήν και έπανίδρυσιν έρεύνης, ήτις
γενήσεται κατά τήν επανάληψιν τών άνασκαφών.
Τότε δε πιθανώς γνωσΟήσεται καί τι πλεΐον περί
τοΟ τεχνίτου Σώσιδος.

Τό όνομα αύτοΰ, δπερ άτε ύστερον ευρεθείσης
της επιγραφής δέν άνεγράφη μεταξύ τών άλλων
έν τή Αρχ. Εφημέριοι, εν μια καί μόνη αναφέρε-
ται επιγραφή ήν ό ί. ΜατίΙια έξέδωκε πρώτος (Βυΐΐ.
άβ οοπ\ Βθΐίβη, III, 1879 ρ. 444 Ν°2), μετ'αύτόν
δέ άλλοι καί τελευταΐον ό Επί. Ι,δΥτγ (Ιηδοηι·. §πβο1ι.
βί1(]1ιαιιβΓ Ν" 150). Ή επιγραφή αύτη, γεγλυμ-
μένη έν βάθρω μικρόν τι της έν Αμφιαρείω βά-
σεως μείζον., εόρέθη έν Έλικώνι, έχει δέ ώδε :

Λούσις Πεδαγενεια τον άδε[Λ(ρ6ν]
Ίππόκριτον τοις θεο[ϊς]

Σωσι^ ίπόησι

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1886.

Τά γράμματα του βάθρου τούτου κατά τήν δη-
μοσίευσιν τοΟ 1^ο\ν)' φαίνονται τό τε μέγεθος καί τό
σχήμα σχεδόν ό'μοια προς τά της εν Άμφιαράου
βάσεως. Καί ΰψος μεν τά γράμματα τής βάσεως
εχουσι 0.010-0.018, ήγουν δσον που καί τά τοΟ
έν Ελικώνι βάθρου, σχήμα δέ ώσαύτως παρεμφε-
ρές καί ίσως ούχί πολλώ άμελέστερον, πλήν ό'τι
τό £ τής βάσεως φέρει άνοικτά τά σκέλη καί ούγι
παράλληλα ώς τά τοΟ ^ά()ρου,Ίζρ6ς δέ ό'τι έν τούτω
μεν γέγραπται έπύησε, έν εκείνη δέ έποίησε. Πα-
τήρ οέ καί πατρίς του Σώσιδος έν ούδετέρα ανα-
γράφεται.

Περί τοΰ χρόνου τής έν Έλικώνι έπιγραφής δ
ΜαιΊ,ηα γράφει: « Ι,'ίηβοπρίίοη βδΐ (3θ Ια Γιη ιΐυ 3β
δϊβοΐβ ου Ου οοηαηιβηοβπιβηΐ άα 2ι'αναηΙ ηοίχβ ί'ΐ'β.
Ι^β δοΐη ρ&ΓΐίουΙίθΓ (ίβ Ια §Γανπ[·β, Ια ί'οπηβ ιΐββ
ΙβΐΐΓβδ, 1'αΙ)δβη(.·β ιΐο ηοαΊδ Γοηιαίηδ, Ι'βηαρίοί άβ
Ι'&φβοΙίί ραίΓοηγπιίομιβ Πεδαγενεία αιι 1ϊβια ϋα
^βηίΐίί' Πεδαγένονς, ΙοιιΙ οβία ρβιτηβΐ (1'αΠίπηβι·
ηα'βΐΐβ βδΐ αηΙβΓΪβϋΓβ α Ια οοηηυιΗβ Γοπιαϊηβ».
Περί ταύτης δέ του λόγου γενομένου, σημειωΟήτω
έν παρόδω δ'τι ή κατά διάλεκτον συμπλήρωσις τοΟ
1ου στίχου άδε[Λφεον] ή άδε[Λφιόν], αν ύποτεθή
ότι ή άνάΟεσις έγένετο ύπο δύο τοΟ Ίπποκρίτου
αδελφών (δτε καί ή τόνωσις δέν κείται έκτος πάσης
άμφισβητήσεως), ίσως δέν είνε πάντως άναγκαία.

. Έκ τών είρημένων φαίνεται δτι τεχνίτης άμφο-
τέρων εστίν δ αύτός, αί δέ μικραί παραλλαγαί τών
δύο επιγραφών προέρ/ονται πιθανώς καί έκ τής
διαφοράς τών τόπων έν οΐς άνεγράφησαν.

Ιο.

ΠΙΣΙ ΝΧΑΡΙΟΥ

-π-Ρ λ ρ | ο I Α Μ 0 I Α Ρ Α λ I

Πϊσιν Χαρίου
Ώρώπιοι Άμφιαράω.

Ταπεινόν άνευ κόσμου βάθρον, λίθου μέλανος,
έχον άνωθεν μέν τύπους δύο ποδών, κάτωθεν δέ

4