DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Epigraphai ek tōn en Epidauria anaskaphōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14587#0104
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ
ΕΚ ΤΩΝ ΕΝ Ε ΠΙ Δ ΑΓΡΙΑ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ (1)
Αριθ. 103.
Αναγραφή τών εξόδων τηο οικοδομή
τον ναον τον ' Ασκίηποοϋ.
Ή όπισθεν, έν έπιγραφικω κειμένω καί έν με-
ταγραφή,δημοσιευομένη επιγραφή εύρέθη κατά την
έν έ'τει 1885 Ε'. περίοδον των ανασκαφών προς
ανατολάς τοΟ ναοΟ τοΟ Ασκληπιού απέναντι του
άνωφεροΟς έπιπέδου, οι* ου ανήρχετο τις εϊς το
δάπεδον τοΟ ναού, εις άπόστασιν απ αύτοΟ 20
περίπου μέτρων. Ευρέθη δέ εις 16 τεμάχια τε-
θραυσμένη, ων εννέα μεν μεγάλα έπτά δέ μικρά.
Δεν έ'κειντο δέ διεσπαρμένα τά. τεμάχια ταΟτα,
άλλ' εύρέθησαν κείμενα έν τω αυτω τόπω, καθ δν
τρόπον και προσαρμόζουσιν άλλήλοις, ες οδ φαί-
νεται οτι ή έπιγραφή δεν μετεκινήΟη, αλλ έκεΐ
άνέκειτο το πάλαι, ένθα νΟν εύρέθη. Ό λίθος είνε
τοιοΟτος, οίος και δ των επιγραφών των ΐαμάτων
(ίδ. 'Λρχ. Εφημερίδα 1883 σελ. 197 κ.έ.) και
αί διαστάσεις αύτου έχουσιν οΰτως: δψ 1,82 πλ.
0,92 πχ. 0,08.
Τά τεμάχια προσαρμόζουσιν άπαντα, ώστε ή έπι-
γραφή είνε σχεδόν πλήρης. Κατά τά άκρα δμως
των τεμαχίων έχουσι φΟαρή και έντελώς άποτριβη
τά γράμματα" ώσαύτως άπετρίβησαν έκ της υγρα-
σίας, έξ ής και αύτή ή έπιφάνεια του λίθου σπου-
δαίως έβλάβη. Τούτων αποτέλεσμα είνε δτι ένιαχοΟ
έξηλείφθησαν έντελώς τά γράμματα, έν ω άλλα-
χοΟ, κατά το μείζον του λίθου μέρος, καλώς όια-
τηροΟνται.
Κατά το άνω μέρος δ λίθος δεν εινε οριζοντίως
άποκεκομμένος, άλλ' απολήγει εις ταπεινόν τριγω-
νικόν σχήμα, έχον ΰψος 0,035. Ποίον τδ κατά τδ
κάτω μέρος σχήμα αύτου, άγνωστον, διότι σώζε-
ται μόνον μέχρι τοΟ μέρους έκείνου, ένθα λήγει ή
επιγραφή" τδ ύπόλοιπον έλλείπει. Εχει δέ γράμ-
ματα και κατά τάς δύο έπιφανείας, ώστε ή έπιγρα-
φή αποτελείται, ούτως ειπείν, έκ δύο σελίδων, ας
(1) "Ιοε συνέχειαν έν τόμω το3 εταυ; 1883 σελ. 25, 87, 147 και
197, ε'ν τοιχω του ετου; 1884 ίελ. 21 και έν τώ το3 1885 σελ. 1, 65
«αϊ 189.
ευκολίας χάριν καλοΟμεν Α και Β' άλλ' εκάστη τών
σελίδων τούτων διαιρείται εις δύο άνισους τδ πλά-
τος στήλας, ας καλοΟμεν Α' και α', Β'καί β'. Ή
στήλη Α'. έχει πλάτος 0,72, ή α' 0,21, ή Β'.
0,61, ή β'. 0,31. Αί τρείς δέ στήλαι, Α', α', β',
έχ_ουσι και τδ αύτό υψος, ή Β'ομ.ως έχει πολύ μι-
κροτερον ούτως, ώστε ύπ αυτήν κατελείφθη ικα-
νός χώρος του λίθου άγραφος. Τούτον τδν χώρον
έπωφεληθείς δ χαράκτης έγραψε 17 έν αύτώ έτε-
ρους στίχους, και ούτως ή στήλη Β'. διαιρείται εις
δύο τμήματα, εϊς άνω τμήυ,α και κάτω τμήμα. Εύ-
κολίας ένεκα τδ κάτω τοΟτο τμήμα καλοΟμεν στή-
λη ν β
Κατά ταΟτα ή ό'λη έπιγραφή άποτελεΐται έκ πέντε
στηλών, της Α' στ. 1 -71),'τ?)ς α' (στ. 113-180),
της Β'. (στ. 72-112), της β'. (στ. 181-288) καί
της β' (στ. 289-306). Αί πέντε δ αύται στήλαι
έν δλω λαμβανόμεναι άποτελοΟσι στίχους 305.
ΠροσΟετέον δέ δτι οί στίχοι τών στηλών τούτων
δέν άντιστοιχοΟσι πρδς άλλήλους, ήτοι οί στί-
χοι της α' δέν άντιστοιχοΟσι πρδς τους της Α'
καί οί της β' πρδς τους της Β', αλλά που μέν είνε
μάλλον συμπεπυκνωμένοι, ποΟ δέ μάλλον αραιοί.
Και τά γράμματα δέ δέν έχουσιν ίσον μέγεθος, τά
της Α (ιδίως τά τών πρώτων στίχων) είνε με-
γαλήτερα, τά δέ της β' είνε σχετικώς μικρό-
τερα.
Την έν τω λίθω θέσιν έκατέρας τών στηλών έτή-
ρησα ακριβώς έν τώ ένταυθα δημοσιευομένω έπι-
γραφικω κειμένω. Έν τή άριθμήσει όμως τών στί-
χων δέν άπέβλεψα εις τήν θέσιν αύτών τούτων,
διότι ούτω μεγίστη θά έπήρχετο σύγχ_υσις και δυ-
σκόλως θά ήδύνατο δ άναγνώστης νά εΰρη τήν συνέ-
χειαν τών διαφόρων τμημάτων της έπιγραφης, άλλ'
άπέβλεψα εις τήν χρονολογικήν έν τω λίθω γρα-
φήν τών διαφόρων στηλών , δ έστιν ήρςάμην έκεί-
θεν, δθεν και δ χαράκτης, καί έληξα έκείένθα καί
έκείνος. Άλλ' δτι τοιαύτη εινε ή συνέχεια της έπι-
γραφης, οί'αν δεικνύομεν έν τή τών στίχων διαδο-
χική ά-αριθμήσει, δείται άποδείξεως, δ έπιχειροΟ-
υ.εν έν τοις έπομένοις.
ΕΚ ΤΩΝ ΕΝ Ε ΠΙ Δ ΑΓΡΙΑ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ (1)
Αριθ. 103.
Αναγραφή τών εξόδων τηο οικοδομή
τον ναον τον ' Ασκίηποοϋ.
Ή όπισθεν, έν έπιγραφικω κειμένω καί έν με-
ταγραφή,δημοσιευομένη επιγραφή εύρέθη κατά την
έν έ'τει 1885 Ε'. περίοδον των ανασκαφών προς
ανατολάς τοΟ ναοΟ τοΟ Ασκληπιού απέναντι του
άνωφεροΟς έπιπέδου, οι* ου ανήρχετο τις εϊς το
δάπεδον τοΟ ναού, εις άπόστασιν απ αύτοΟ 20
περίπου μέτρων. Ευρέθη δέ εις 16 τεμάχια τε-
θραυσμένη, ων εννέα μεν μεγάλα έπτά δέ μικρά.
Δεν έ'κειντο δέ διεσπαρμένα τά. τεμάχια ταΟτα,
άλλ' εύρέθησαν κείμενα έν τω αυτω τόπω, καθ δν
τρόπον και προσαρμόζουσιν άλλήλοις, ες οδ φαί-
νεται οτι ή έπιγραφή δεν μετεκινήΟη, αλλ έκεΐ
άνέκειτο το πάλαι, ένθα νΟν εύρέθη. Ό λίθος είνε
τοιοΟτος, οίος και δ των επιγραφών των ΐαμάτων
(ίδ. 'Λρχ. Εφημερίδα 1883 σελ. 197 κ.έ.) και
αί διαστάσεις αύτου έχουσιν οΰτως: δψ 1,82 πλ.
0,92 πχ. 0,08.
Τά τεμάχια προσαρμόζουσιν άπαντα, ώστε ή έπι-
γραφή είνε σχεδόν πλήρης. Κατά τά άκρα δμως
των τεμαχίων έχουσι φΟαρή και έντελώς άποτριβη
τά γράμματα" ώσαύτως άπετρίβησαν έκ της υγρα-
σίας, έξ ής και αύτή ή έπιφάνεια του λίθου σπου-
δαίως έβλάβη. Τούτων αποτέλεσμα είνε δτι ένιαχοΟ
έξηλείφθησαν έντελώς τά γράμματα, έν ω άλλα-
χοΟ, κατά το μείζον του λίθου μέρος, καλώς όια-
τηροΟνται.
Κατά το άνω μέρος δ λίθος δεν εινε οριζοντίως
άποκεκομμένος, άλλ' απολήγει εις ταπεινόν τριγω-
νικόν σχήμα, έχον ΰψος 0,035. Ποίον τδ κατά τδ
κάτω μέρος σχήμα αύτου, άγνωστον, διότι σώζε-
ται μόνον μέχρι τοΟ μέρους έκείνου, ένθα λήγει ή
επιγραφή" τδ ύπόλοιπον έλλείπει. Εχει δέ γράμ-
ματα και κατά τάς δύο έπιφανείας, ώστε ή έπιγρα-
φή αποτελείται, ούτως ειπείν, έκ δύο σελίδων, ας
(1) "Ιοε συνέχειαν έν τόμω το3 εταυ; 1883 σελ. 25, 87, 147 και
197, ε'ν τοιχω του ετου; 1884 ίελ. 21 και έν τώ το3 1885 σελ. 1, 65
«αϊ 189.
ευκολίας χάριν καλοΟμεν Α και Β' άλλ' εκάστη τών
σελίδων τούτων διαιρείται εις δύο άνισους τδ πλά-
τος στήλας, ας καλοΟμεν Α' και α', Β'καί β'. Ή
στήλη Α'. έχει πλάτος 0,72, ή α' 0,21, ή Β'.
0,61, ή β'. 0,31. Αί τρείς δέ στήλαι, Α', α', β',
έχ_ουσι και τδ αύτό υψος, ή Β'ομ.ως έχει πολύ μι-
κροτερον ούτως, ώστε ύπ αυτήν κατελείφθη ικα-
νός χώρος του λίθου άγραφος. Τούτον τδν χώρον
έπωφεληθείς δ χαράκτης έγραψε 17 έν αύτώ έτε-
ρους στίχους, και ούτως ή στήλη Β'. διαιρείται εις
δύο τμήματα, εϊς άνω τμήυ,α και κάτω τμήμα. Εύ-
κολίας ένεκα τδ κάτω τοΟτο τμήμα καλοΟμεν στή-
λη ν β
Κατά ταΟτα ή ό'λη έπιγραφή άποτελεΐται έκ πέντε
στηλών, της Α' στ. 1 -71),'τ?)ς α' (στ. 113-180),
της Β'. (στ. 72-112), της β'. (στ. 181-288) καί
της β' (στ. 289-306). Αί πέντε δ αύται στήλαι
έν δλω λαμβανόμεναι άποτελοΟσι στίχους 305.
ΠροσΟετέον δέ δτι οί στίχοι τών στηλών τούτων
δέν άντιστοιχοΟσι πρδς άλλήλους, ήτοι οί στί-
χοι της α' δέν άντιστοιχοΟσι πρδς τους της Α'
καί οί της β' πρδς τους της Β', αλλά που μέν είνε
μάλλον συμπεπυκνωμένοι, ποΟ δέ μάλλον αραιοί.
Και τά γράμματα δέ δέν έχουσιν ίσον μέγεθος, τά
της Α (ιδίως τά τών πρώτων στίχων) είνε με-
γαλήτερα, τά δέ της β' είνε σχετικώς μικρό-
τερα.
Την έν τω λίθω θέσιν έκατέρας τών στηλών έτή-
ρησα ακριβώς έν τώ ένταυθα δημοσιευομένω έπι-
γραφικω κειμένω. Έν τή άριθμήσει όμως τών στί-
χων δέν άπέβλεψα εις τήν θέσιν αύτών τούτων,
διότι ούτω μεγίστη θά έπήρχετο σύγχ_υσις και δυ-
σκόλως θά ήδύνατο δ άναγνώστης νά εΰρη τήν συνέ-
χειαν τών διαφόρων τμημάτων της έπιγραφης, άλλ'
άπέβλεψα εις τήν χρονολογικήν έν τω λίθω γρα-
φήν τών διαφόρων στηλών , δ έστιν ήρςάμην έκεί-
θεν, δθεν και δ χαράκτης, καί έληξα έκείένθα καί
έκείνος. Άλλ' δτι τοιαύτη εινε ή συνέχεια της έπι-
γραφης, οί'αν δεικνύομεν έν τή τών στίχων διαδο-
χική ά-αριθμήσει, δείται άποδείξεως, δ έπιχειροΟ-
υ.εν έν τοις έπομένοις.