Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1888)

109

ΑΓΑΛΜΑ ΕΚ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ

110

Παρθενώνος" ή κόμμωσις της κεφαλής ταύτης ύπο- λας συγγένειαν των δύο προειρημένων κεφαλών

μιμνήσκει τήν της προειρημένης, μεγάλαι δέ δμοιό- παρετήρησε και ύπέδειξέ μοι και δ φίλος μου δαιιβΐ".
τητες καταφαίνονται ούδέν ήττον έν τω τύπω τών

προσώπων αμφοτέρων τών έργων. Τήν προς άλλη- 0, Σ.

ΑΓΑΛΜΑ ΕΚ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΑΜΙΑΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

(Πίν. 6)

Και τοΟτο το άγαλμα το έν τω θ':1 πίνακι τοοδε τών Γερμανών Ιαχ καλείται, λέξις, ήτις εις ούδε-

τοΟ τεύχους άπεικονιζόμενον αποτελεί μέρος ούκ μίαν άλλην σχεδόν γλώσσαν ακριβώς μεταφράζε-

εύκαταφρόνητον τοΟ πλουσίου θερισμοΟ τών έν τη ται. Πλεονεκτεί δέ το έν Λούβρω μνημε'ιον και

Ακροπόλει ανασκαφών. Ή όμοιότης αύτοΰ προς κατά τοΟτο τοΟ ημετέρου, δ'τι δ τεχνίτης αύτοΟ

το έν Λούβρω άρχαϊκόν έκ Σάμου άγαλμα "Ηρας άπετύπωσεν έλάχιστά τινα και άμυδρά σημεία ϊδιο-

(?) (ΒϋΙΙθΙ. ά. Οογγ. ΙιβΙΙ. 4, XIII — XIV) εϊνε το- φυ'ίας έν τή εργασία τών πτυχών του ποδήρους

σοΟτο καταφανής, ώστε καθίσταται περιττός πάς χιτώνος.

λόγος προς άπόδειξιν τούτου. Έτερον άγαλμα της Ο Βπιηη λόγον ποιούμενος περί τοΟ τεχνικοΟ

Σαμιακής άρχαϊκής τέχνης άνεκαλύφΟη προ τίνων χαρακτήρος τοΟ έν Λούβρω ΣαμιακοΟ άγάλματος

ήδη ετών έν ταίς αύταίς σκαφαίς και έδημοσιεύθη άποφαίνεται, δ'τι δ τρόπος της έργασίας τών μνη-

ύπ' έμοΟ έν τοίς «Μουσείοις Αθηνών» πίν. 9. Τά μείων τούτων έμορφώθη τό πρώτον έν τή κατα-

ΐρία ταΰτα μνημεία τοΟ ΣαμιακοΟ εργαστηρίου σκευή αγαλμάτων έκ κορμών δένδρων.Φανεράν δ'μως

εινε σπουδαιότατα και αυτά καθ' έαυτά, διότι πα- εϊνε, δ'τι τά τεχνικά γνωρίσματα, άτινα άποτελοΟσι

ρέχουσιν δπωςδήποτε εικόνα τινά τοΟ χαρακτηρος τό ίδιον της Σαμιακής τέχνης, μαρτυροΟσι τεχνι-

τής έν Ιωνία πλαστικής τέχνης, άμα δέ συντελοΟ- κήν εξιν καί έμπειρίαν έκ τής ασκήσεως της χαλ-

σιν ούκ ολίγον καί εις άκριβεστέραν κατανόησιν του κουργίας. Μόνον έκ τής τοιαύτης εξεως δύνανται

περί τής καταγωγής τών έν Ακροπόλει μνημείων νά έξηγηθώσιν αί λεπταΐ καί στεναί γραμμαί τών

ζητήματος. πτυχών αί έγκεχαραγμέναι έπί τοΟ μαρμάρου, τδ

Τό έργον τοΟτο έλάχιστά διαφέρει κατά τήν διά- δέ σχήμα τοΟ κάτω μέρους του" άγάλματος ύπομι-

ταξιν τής περιβολής και τήν έκτέλεσιν τών δύο μνήσκει τόν άρχαιότερον και ατελή έτι τρόπον τής

άλλων προμνημονευΟέντων σαμιακών άγαλμάτων. τών χαλκών χωνεύσεως. Καθόλου δ'είπεϊν ή έργα-

Η περιβολή αύτοΟ εινε άπλουστέρα ή ή του έν σία τών είρημένων τριών άγαλμάτων σαμιακής τέ-

Λούβρω άγάλματος. Φέρει δηλ. ποδήρη χιτώνα και χνης ούδέν άλλο εινε ή μίμησις, μετάφρασις, έάν

έπ' αύτοΰ ίμάτιον καλύπτον μόνον το άνω μέρος έπιτρέπηται ή λέξις, τής χαλκουργικής τέχνης

τοΟ σώματος καί μετά τεκτονικής σχεδόν συμμε- (ΒΐΌηζβΙ,βοΙιηϊκ) εις τό μάρμαρον (δ'ρα πλείω «Σο-

τρίας διατεταγμένον έμπροσθεν καί όπισθεν, ώς φαί- φούλη περί του άρχαιοτέρου άττικοΟ εργαστηρίου»),

νεται καί έξ αύτής τής εικόνος" στερείται δ'μως του Τπέρ τής γνώμης δέ ταύτης μαρτυρεί καί τόδε,

ετέρου ιματίου, δ'περ καλύπτει όλον σχεδόν τό ό'πι- δ'τι τά τής σαμιακής τέχνης δύο ταΟτα έν Άκρο-

σ6εν μέρος του έν Λούβρω άγάλματος. Ή έκτέλε- πόλει μνημεία ούδέ το ελάχιστον ίχνος χρωυ,ατι-

σις δέ τοΟ έργου τούτου δεικνύει έπίσης τήν αυτήν σμοΟ οεικνύουσιν. Η έλλειψις δ'μως αύτη δέν εινε

άκρίβειαν καί λεπτότεχνον έπιμέλειαν, έν τή έρ- τυχαΐόν τι, άλλ έξαρταται μάλλον έκ τής πρώτης

γασία δ'μως τών πτυχών τοΟ ιματίου καταφαίνεται Ολης, ήν μετεχειρίζοντο οί τεχνίται τοΟ έργαστη-

ή τεχνική έκείνη ίδιότης, ήτις τόσον προσφυώς ύπό ρίου τούτου προς κατασκευήν τών άγαλμάτων. Φα-