DOI Artikel:
Mylōnas, K.: Psēphisma Attikon
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14594#0037
ΨΗΦΙΣΜΑ
ΑΤΤΙΚΟΝ
Πλάξ ενεπίγραφος λίθου Ύμηττίου άπολήγουσα
προς τό άνω αυτής κράσπεδον εις άετωμάτιον, έν
τω μέσω τοΰ* οποίου έγγεγλυμμένος στέφανος περι-
βάλλων έν πέντε στίχοις τά α Αυόάωρον Σωκρά-
τονς Άφιόναΐογ». "Υψ. τής πλακός μετά τοΟ άε-
τωματίου 0,60,άνευ αύτοΟ 0,50, πλατ. 032, παχ.
0,07, υψ. τώνγραμμάτων 0,005 άπόστασις τών
στίχων 0,008. Ευρέθη κατά τό θέρος του 1890
έν ταΐς παρά τό Δίπυλον Οπό την έμήν διεύθυνσιν
ένεργηθείσαις άνασκαφαΐς τής ημετέρας αρχαιολο-
γικής εταιρίας, περί ων βλέπε όσα άναφέρομεν έν
τή περί αυτών έκΟέσειήμών, τή προσε/ώς έκδο-
θησομένη μετά σχεδιαγραφήματος του άνασκα-
φέντος χώρου έν τοις καθυστερήσασι Πρακτικοϊς
τής άρχαιολογικής εταιρίας τοΟ έτους 1890. Ή
έπιγραφή εινε σώα και τά γράμματα αύτής καλώς
διατηρημένα, μολονότι ή πλάξ διερράγη κατά την
έξαγωγήν αύτής έκ τών χωμάτων πρός τό άνω μέ-
ρος εις τρία τεμάχια" εις ολίγα δε μέρη εινε ή πλάξ
άποκεκρουσμένη μικρόν, ώς έν στ. 2, 3, 4, 5, 17,
30, 35, 40, και 41,έ'νθα έλλ είπουσι και γράμματά
τινα,ευκόλως ό'μως και άσφαλώς συμπληρούμενα.
Δ I Ο Δ Ω
Ρ Ο Ν Σ Ω
ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΦΙΔΝΑΙ
Ο Ν
ΕπΐΘΕΟΠΙ(?ΟΥΑΡν'ΟΝΤΟΣΜθΥΝΙΧΙΩΝΟΣ
ΕΚΤΗ Ε Γ1|| ι Δ Η §ί|!ΐ3 ΔΩΡΟΣΣΩΚΡΑ^ "> Υ Σ Α Φ Ιβ//////
ΔΝΑΙΟΣΕΥΝυΥΣΠΝ ' <- Α Ε 1 Τ Ω 1 « '·
ΣΩΤΗΡΙΑΣΤΩΝΚΑΙΛΟΓΩΚΑΙΕΡΓΩΙΠΡαι ί ^ψ/Γ'/Β
5 Σ Υ Ν Φ Ε Ρ Ο Ν Τ Α Τ Η Σ Υ Ν Ο Δ Ω I Γ Ε Ν Η Θ Ε I Σ Ζ. ϋ
ΚΑΙΤΤΑΡΑΙΤΙΟΣΤΗΣΑΝΩΘΕΝΣΥΛΛ Ο ΓΗΣΚΑΙ
ΤΗΝΣΥΝΟΔΟΝΑΥΤΟΣΚΤΙΣΑΣΑΡΧΕΡΑΝΙΣ
ΤΗΣΥΠΕΜΕΙΝΕΝΚΑΙΤΑΜΙΕΥΣΑΣΕΝΤΩΙΕΤΤΙ
Ε Υ Θ Υ Δ Ο Μ Ο Υ Α Ρ Χ Ο Ν Τ Ο Σ Ε" Ν I Α Υ Τ Ω I Π Ρ Ο Ε Σ Τ Α
10 Τ Η Σ Ε Ν Τ Ο Υ Θ Ε Μ Ε Λ I Ω 0 Η Ν Α I Τ Η Ν Σ Υ Ν Ο Δ Ο Ν Α
ΔΙΑΛΙΤΤΤΩΣΔΕΕΤΤΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣΚΑΙΕΝ
ΤΩΙΕΓΤΙΝΙΚΑΝΔΡΟΥΑΡΧΟΝΤΟΣΕΝ I Α Υ Τ Ω Τ Α Μ I ΕΥ
ΣΑΣΩΣΑΥΤΩΣ ΕΥΞΗΣΕΝΤΑΚΟΙΝΑΑΚΟΤΤΙΑΤΟ Ν Δ Ε
ΕΑΤΟΝΤΤΑΡΕΧΟΜΕΝΟΣΚΑΙΕΝΤΩΕΤΤΙΔΙΟΚΛΕΟΥΣ
1 Τό ϋ'ψος τοϋτο ϊχουσι τά γράμματα μέχρι τοϋ 17 στίχου, εκείθεν δέ άποβαίνουσι βαθμηδόν μικρότερα μέχρι τοϋ στ. 30, ό'Οεν μεγεθύνονται
ολίγον μέχρι τοϋ τέλους της επιγραφής. Έν γένει δέ παρατηρείται ποιά τις ανωμαλία,ού μόνον ώς πρός τά μέγεθος τών γραμμάτων, άλλά και
ώς πρός τά πυκνόν ή άραιάν αΰτών.
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1893. Λ
ΑΤΤΙΚΟΝ
Πλάξ ενεπίγραφος λίθου Ύμηττίου άπολήγουσα
προς τό άνω αυτής κράσπεδον εις άετωμάτιον, έν
τω μέσω τοΰ* οποίου έγγεγλυμμένος στέφανος περι-
βάλλων έν πέντε στίχοις τά α Αυόάωρον Σωκρά-
τονς Άφιόναΐογ». "Υψ. τής πλακός μετά τοΟ άε-
τωματίου 0,60,άνευ αύτοΟ 0,50, πλατ. 032, παχ.
0,07, υψ. τώνγραμμάτων 0,005 άπόστασις τών
στίχων 0,008. Ευρέθη κατά τό θέρος του 1890
έν ταΐς παρά τό Δίπυλον Οπό την έμήν διεύθυνσιν
ένεργηθείσαις άνασκαφαΐς τής ημετέρας αρχαιολο-
γικής εταιρίας, περί ων βλέπε όσα άναφέρομεν έν
τή περί αυτών έκΟέσειήμών, τή προσε/ώς έκδο-
θησομένη μετά σχεδιαγραφήματος του άνασκα-
φέντος χώρου έν τοις καθυστερήσασι Πρακτικοϊς
τής άρχαιολογικής εταιρίας τοΟ έτους 1890. Ή
έπιγραφή εινε σώα και τά γράμματα αύτής καλώς
διατηρημένα, μολονότι ή πλάξ διερράγη κατά την
έξαγωγήν αύτής έκ τών χωμάτων πρός τό άνω μέ-
ρος εις τρία τεμάχια" εις ολίγα δε μέρη εινε ή πλάξ
άποκεκρουσμένη μικρόν, ώς έν στ. 2, 3, 4, 5, 17,
30, 35, 40, και 41,έ'νθα έλλ είπουσι και γράμματά
τινα,ευκόλως ό'μως και άσφαλώς συμπληρούμενα.
Δ I Ο Δ Ω
Ρ Ο Ν Σ Ω
ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΦΙΔΝΑΙ
Ο Ν
ΕπΐΘΕΟΠΙ(?ΟΥΑΡν'ΟΝΤΟΣΜθΥΝΙΧΙΩΝΟΣ
ΕΚΤΗ Ε Γ1|| ι Δ Η §ί|!ΐ3 ΔΩΡΟΣΣΩΚΡΑ^ "> Υ Σ Α Φ Ιβ//////
ΔΝΑΙΟΣΕΥΝυΥΣΠΝ ' <- Α Ε 1 Τ Ω 1 « '·
ΣΩΤΗΡΙΑΣΤΩΝΚΑΙΛΟΓΩΚΑΙΕΡΓΩΙΠΡαι ί ^ψ/Γ'/Β
5 Σ Υ Ν Φ Ε Ρ Ο Ν Τ Α Τ Η Σ Υ Ν Ο Δ Ω I Γ Ε Ν Η Θ Ε I Σ Ζ. ϋ
ΚΑΙΤΤΑΡΑΙΤΙΟΣΤΗΣΑΝΩΘΕΝΣΥΛΛ Ο ΓΗΣΚΑΙ
ΤΗΝΣΥΝΟΔΟΝΑΥΤΟΣΚΤΙΣΑΣΑΡΧΕΡΑΝΙΣ
ΤΗΣΥΠΕΜΕΙΝΕΝΚΑΙΤΑΜΙΕΥΣΑΣΕΝΤΩΙΕΤΤΙ
Ε Υ Θ Υ Δ Ο Μ Ο Υ Α Ρ Χ Ο Ν Τ Ο Σ Ε" Ν I Α Υ Τ Ω I Π Ρ Ο Ε Σ Τ Α
10 Τ Η Σ Ε Ν Τ Ο Υ Θ Ε Μ Ε Λ I Ω 0 Η Ν Α I Τ Η Ν Σ Υ Ν Ο Δ Ο Ν Α
ΔΙΑΛΙΤΤΤΩΣΔΕΕΤΤΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣΚΑΙΕΝ
ΤΩΙΕΓΤΙΝΙΚΑΝΔΡΟΥΑΡΧΟΝΤΟΣΕΝ I Α Υ Τ Ω Τ Α Μ I ΕΥ
ΣΑΣΩΣΑΥΤΩΣ ΕΥΞΗΣΕΝΤΑΚΟΙΝΑΑΚΟΤΤΙΑΤΟ Ν Δ Ε
ΕΑΤΟΝΤΤΑΡΕΧΟΜΕΝΟΣΚΑΙΕΝΤΩΕΤΤΙΔΙΟΚΛΕΟΥΣ
1 Τό ϋ'ψος τοϋτο ϊχουσι τά γράμματα μέχρι τοϋ 17 στίχου, εκείθεν δέ άποβαίνουσι βαθμηδόν μικρότερα μέχρι τοϋ στ. 30, ό'Οεν μεγεθύνονται
ολίγον μέχρι τοϋ τέλους της επιγραφής. Έν γένει δέ παρατηρείται ποιά τις ανωμαλία,ού μόνον ώς πρός τά μέγεθος τών γραμμάτων, άλλά και
ώς πρός τά πυκνόν ή άραιάν αΰτών.
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1893. Λ