7
ΓΡΑΠΤΗ ΣΤΗΛΗ ΕΚ ΜΥΚΗΝΩΝ
8
ααί κάτω ύπό μέλαινης ταινίας, χωρίζονται δ' άπ' Επίσης έπι τοΟ γνωστοΟ κορινθιακοί άμφορέως,
αλλήλων τά δύο σωζόμενα της δημοσιευομένης του παριστώντος τήν Άμφιαράου έξέλασιν, εΰρην-
πλευρας δια τριών άλλων ταινιών, ων αί δύο είναι ται λαγός, όφις, σαύρα και εις άκανθόχοιρος
-κίτρινου χρώματος και ή μεσαία πάλιν μέλανος- Έπί τίνος ύδρίας πάλιν τοΟ ΓρηγοριανοΟ μουσείου
-διότι ώς εκ τίνων αμυδρών ιχνών φαίνεται πασαι έν 'Ρώμη εικονίζονται δύο ανθρωπάρια μετά λαγω-
αί μεταξύ αύτών λευκαϊ νΟν ταινίαι ήσάν ποτε με- βόλων, εις κύων και είς λαγός, ύπό τον κύνα δέ
λαιναι1. άκανθόχοιρος2. "Αλλη θήρα λαγοΟ και αλώπεκος,
Έπί της κάτω ζώνης της πρόσθιας πλευράς ει- εις ην παρίσταται άκανθόχοιρος και έν η οί θη-
ναι έζωγραφημέναι τέσσαρες ελαφοι, ων ή πρώτη ρεύοντες είναι Πυγμαίοι έφιπποι έπί γεράνων, εϊ-
πρός δεξιά είναι άκερως, δηλαδή Οήλεια, αί δ 'έπό- κονίζεται έπί τίνος αγγείου ύπό ΟβΓΗαι·<Ι δημοσιευ-
μεναι τρεις κερασφόροι άρρενες- τά περιγράμματα θέντος3. Έν τη μυκηναία δέ τέχνη άπαντα ίσως
πάντων τών ζώων εινε μέλανα, έκ των σωμάτων δέ Ό άκανθόχοιρος έπί τεμαχίου αγγείου έκ Μυκηνών
τό μεν της Οηλείας όλον κίτρινον, δύο δ'άρρένων κυα- άπεικονισθέντος έν ΡαιΊ\νϋη§1βΓ αηά ί,ΰδβΐιΐίβ Μ^ΐί.
•νοΟν και τοΟ μεσαίου έρυθρόν- οί οπίσθιοι όμως ά- ναββη πίν. 40, 41454.
ριστεροί πόδες τών δύο πρώτων άρρένων είναι έρυ- Ή δευτέρα ζώνη έχει, ώς έκ πρώτης όψεως φαί-
θροί, ό δέ τοΟ μεσαίου κυανούς. Ή ποικιλία αύτη νεται, μεγίστην ομοιότητα προς την έτέραν τών
■είναι ί'σως άλλο γνώρισμα, κατά συνθήκην τοΟτο, εικόνων έπι του γνωστοΟ έκ Μυκηνών άγγείου τών
£ιακρϊνον τά άρρενα άπό τοΟ θήλεος. Έπί τοΟ πολεμιστών 3. "Οπως έκεϊ, ούτω καί ένταυθα εί-
σώματος της θηλείας καί τοΟ μεσαίου τών άρρέ- κονίζονται πέντε άσπιδηφόροι άνδρες πάλλοντες δό-
νων διακρίνονται προς τούτοις άμυδρά ίχνη χρω- . ρατα και έτοιμοι ν άκοντίσωσι δι' αύτών. Τό Ιν-
ματος μέλανος, άτινα δηλοΟσι βεβαίως κηλίδας δυμα, ό'περ φοροΰσιν, είναι έζωσμένον περί την
του δέρματος, έπί άλλου δέ τών άρρένων φαίνον- όσφύν καί κατέρχεται μέχρι τοΟ μέσου τών μηρών
ται τέσσαρα ή πέντε μικρά,ωσαύτως μέλανα, στίγ- περίπου, είναι δέ το μεν κάτω της όσφύος κυανοΟν
ματα. Τέλος τά κέρατα δύο έλάφων είναι κίτρινα, ή κίτρινον ή έρυθρόν, τό δ' άνω έν πασι μέλαν.Ή
τών της τρίτης δέ μόνον τό περίγραμμα δηλοΰται διαφορά αύτη δεικνύει δτι δέν πρόκειται μόνον περί
διά μέλανος χρώματος. χιτώνος έζωσμένου , αλλ1 δτι έπί τοΟ χιτώνος,
"Ανωθι της τελευταίας τών έλάφων ευρίσκεται ό'στις είναι ποικίλος τον χρωματισμόν καί θυσανω-
άκανθόχοιρος, ο δ τό δέρμα είναι κίτρινον καί στι- τός κάτω, φοροΰσιν οί άνδρες άλλο χωριστόν έπέν-
κτόν, τά στίγματα δμως ένταυθα δηλοΟσιν άκάν- δυμα όμοιόχρωμον παρά πασι, σκεπάζον δ'όχι μό-
θας. Διά τοΟ άκανθοχοίρου όχι μόνον χώρος κενός νον τό στήθος άντί θώρακος, άλλά καί τούς βρα-
άνωθι της έλάφου δεν μένει — ίσως ΰπήρχον καί χιόνας Τό έπένδυμα τούτο , πλήν τών χειρίδων,
άνωθι τών άλλων έλάφων γραφαί κοσμημάτων ή έάν κρίνωμεν έξ 6'σων βλέπομεν, φαίνεται ό'τι άπο-
μικρών ζώων πληροΟσαι τά κενά, έξαλειφθεϊσαι δέ
.-ι·\ι ν,, ν ~ ι > > 2 » 1 ΛΥΐοηβι-νοΓΐοκβ1)1αΙΙθΓ 1889 πίν. Χ.
νυν — αλλα και η εικων του έρημου τοπίου, έν ω , ,^.^ ΜίΗΐ*βί1. 1888 σ. 178 (Βαηπη.βΓ,. - ΗβΙΙ,ϊβ,
βόσκουσιν αί ελαφοι, γίνεται πληρεστέρα. Προς τάν Γϋ1ιι·βι· άυι-οΐι άίβ δαιηπιίαη^βη Κοιηβ II. σ. 246.
αύτόν σκοπόν έγραφον τό ζώον τούτο καί βραδύτε- 3 Λυ8βΓ'β8βΐ6 ναδβηΐ). π«. 317. ^
, , , , 4 Τά έκ γης αιγυπτιακής ληκύθια, τά έν μορφή άκανθοχοίρου, τά
ρον οί έλληνες αγγειογράφοι ούχι σπανίως έπι τών όποΤα δέν ?αίνετα[ νά είνα[ πολί) σπάνια _ τέσσαρα ώρί„οντβι έν
έ'ργων των. Ούτω έπί άμφορέως άττικου του μου- τί> Έθνιχφ Μουβείφ Αθηνών, Εν Ιν Βερολίνω (ΚαΓίνναη^ΙβΓ «ριθ.
ι ~ Τ) 1 / ι ι ύ ~ ι 1291), εν άλλο δημοσιεύει ό Μ3.5ρβΓΟ ( ΑγοΙι. βΙΓΥρΙίβηηβ ε'ικ.
σειου του Βερολίνου, εφ ου παρίσταται η κρισις ΟΟΡ. , , , , ,-·■·». . .
' ι 1 * λ; ' — υπάγονται εις την κατηγοριαν των υαλωμενων αγγείων, ατινα
τοΟ Πάρίδος, τά έξοχίκόν τοΟ τόπου δηλοΟταΐ δΐ περί τόν έδδομον καί έκτον αιώνα κατεσχευάζοντο πιθανώς έν Ναυ-
ένός όφεως, μιας έλάφου καί ενός άκανθονοίρου 2. χράτει χαί'Ρόδ,. (Κα^βΐ βΐ Οο1Ιίεηοη, Ηίβΐ. άβ 1» οβΓαπι^αβ
' ι λ. ι σ_ 370. Πρβ. χαί Ι,δδοΜιβ, ΑγοΙι. ΑηζβΪ£βΓ 1891 α. 16) καί έπί
του σχήματος τών οποίων, οπως καί έπί της τέχνης, έπέδρασεν άναμ-
' Όμοίαν έν τοις κυρίοις διακόσμησιν βλέπε έπί ενός τών ύπό Στάη φιβολως ή Αίγυπτος,
άναχαλυφθέντων καί έν Άρχαιολ. 'Εοημερίδι 1895 πίν. 10 δημο- 5 ΚιιιΊ\νϋη§1οι· υπ(1 Ι^οδοΐιΐίβ, ΜγΙν. ναββη, πίν. 43. Έξ αύ-
σιευθέντων άμανροχρώμων αγγείων έξ Αΐγίνης. τοΰ άντεγράφησαν μετά μικρας διορθώσεως, περί ης κατωτέρω β. 10
2 ΑπΛϋοΙ. ΖβίΙΐΠΐ£ 1883 πίν. 15. σημ. 1, αί έν πίν. 2, 1 μορφαί.
ΓΡΑΠΤΗ ΣΤΗΛΗ ΕΚ ΜΥΚΗΝΩΝ
8
ααί κάτω ύπό μέλαινης ταινίας, χωρίζονται δ' άπ' Επίσης έπι τοΟ γνωστοΟ κορινθιακοί άμφορέως,
αλλήλων τά δύο σωζόμενα της δημοσιευομένης του παριστώντος τήν Άμφιαράου έξέλασιν, εΰρην-
πλευρας δια τριών άλλων ταινιών, ων αί δύο είναι ται λαγός, όφις, σαύρα και εις άκανθόχοιρος
-κίτρινου χρώματος και ή μεσαία πάλιν μέλανος- Έπί τίνος ύδρίας πάλιν τοΟ ΓρηγοριανοΟ μουσείου
-διότι ώς εκ τίνων αμυδρών ιχνών φαίνεται πασαι έν 'Ρώμη εικονίζονται δύο ανθρωπάρια μετά λαγω-
αί μεταξύ αύτών λευκαϊ νΟν ταινίαι ήσάν ποτε με- βόλων, εις κύων και είς λαγός, ύπό τον κύνα δέ
λαιναι1. άκανθόχοιρος2. "Αλλη θήρα λαγοΟ και αλώπεκος,
Έπί της κάτω ζώνης της πρόσθιας πλευράς ει- εις ην παρίσταται άκανθόχοιρος και έν η οί θη-
ναι έζωγραφημέναι τέσσαρες ελαφοι, ων ή πρώτη ρεύοντες είναι Πυγμαίοι έφιπποι έπί γεράνων, εϊ-
πρός δεξιά είναι άκερως, δηλαδή Οήλεια, αί δ 'έπό- κονίζεται έπί τίνος αγγείου ύπό ΟβΓΗαι·<Ι δημοσιευ-
μεναι τρεις κερασφόροι άρρενες- τά περιγράμματα θέντος3. Έν τη μυκηναία δέ τέχνη άπαντα ίσως
πάντων τών ζώων εινε μέλανα, έκ των σωμάτων δέ Ό άκανθόχοιρος έπί τεμαχίου αγγείου έκ Μυκηνών
τό μεν της Οηλείας όλον κίτρινον, δύο δ'άρρένων κυα- άπεικονισθέντος έν ΡαιΊ\νϋη§1βΓ αηά ί,ΰδβΐιΐίβ Μ^ΐί.
•νοΟν και τοΟ μεσαίου έρυθρόν- οί οπίσθιοι όμως ά- ναββη πίν. 40, 41454.
ριστεροί πόδες τών δύο πρώτων άρρένων είναι έρυ- Ή δευτέρα ζώνη έχει, ώς έκ πρώτης όψεως φαί-
θροί, ό δέ τοΟ μεσαίου κυανούς. Ή ποικιλία αύτη νεται, μεγίστην ομοιότητα προς την έτέραν τών
■είναι ί'σως άλλο γνώρισμα, κατά συνθήκην τοΟτο, εικόνων έπι του γνωστοΟ έκ Μυκηνών άγγείου τών
£ιακρϊνον τά άρρενα άπό τοΟ θήλεος. Έπί τοΟ πολεμιστών 3. "Οπως έκεϊ, ούτω καί ένταυθα εί-
σώματος της θηλείας καί τοΟ μεσαίου τών άρρέ- κονίζονται πέντε άσπιδηφόροι άνδρες πάλλοντες δό-
νων διακρίνονται προς τούτοις άμυδρά ίχνη χρω- . ρατα και έτοιμοι ν άκοντίσωσι δι' αύτών. Τό Ιν-
ματος μέλανος, άτινα δηλοΟσι βεβαίως κηλίδας δυμα, ό'περ φοροΰσιν, είναι έζωσμένον περί την
του δέρματος, έπί άλλου δέ τών άρρένων φαίνον- όσφύν καί κατέρχεται μέχρι τοΟ μέσου τών μηρών
ται τέσσαρα ή πέντε μικρά,ωσαύτως μέλανα, στίγ- περίπου, είναι δέ το μεν κάτω της όσφύος κυανοΟν
ματα. Τέλος τά κέρατα δύο έλάφων είναι κίτρινα, ή κίτρινον ή έρυθρόν, τό δ' άνω έν πασι μέλαν.Ή
τών της τρίτης δέ μόνον τό περίγραμμα δηλοΰται διαφορά αύτη δεικνύει δτι δέν πρόκειται μόνον περί
διά μέλανος χρώματος. χιτώνος έζωσμένου , αλλ1 δτι έπί τοΟ χιτώνος,
"Ανωθι της τελευταίας τών έλάφων ευρίσκεται ό'στις είναι ποικίλος τον χρωματισμόν καί θυσανω-
άκανθόχοιρος, ο δ τό δέρμα είναι κίτρινον καί στι- τός κάτω, φοροΰσιν οί άνδρες άλλο χωριστόν έπέν-
κτόν, τά στίγματα δμως ένταυθα δηλοΟσιν άκάν- δυμα όμοιόχρωμον παρά πασι, σκεπάζον δ'όχι μό-
θας. Διά τοΟ άκανθοχοίρου όχι μόνον χώρος κενός νον τό στήθος άντί θώρακος, άλλά καί τούς βρα-
άνωθι της έλάφου δεν μένει — ίσως ΰπήρχον καί χιόνας Τό έπένδυμα τούτο , πλήν τών χειρίδων,
άνωθι τών άλλων έλάφων γραφαί κοσμημάτων ή έάν κρίνωμεν έξ 6'σων βλέπομεν, φαίνεται ό'τι άπο-
μικρών ζώων πληροΟσαι τά κενά, έξαλειφθεϊσαι δέ
.-ι·\ι ν,, ν ~ ι > > 2 » 1 ΛΥΐοηβι-νοΓΐοκβ1)1αΙΙθΓ 1889 πίν. Χ.
νυν — αλλα και η εικων του έρημου τοπίου, έν ω , ,^.^ ΜίΗΐ*βί1. 1888 σ. 178 (Βαηπη.βΓ,. - ΗβΙΙ,ϊβ,
βόσκουσιν αί ελαφοι, γίνεται πληρεστέρα. Προς τάν Γϋ1ιι·βι· άυι-οΐι άίβ δαιηπιίαη^βη Κοιηβ II. σ. 246.
αύτόν σκοπόν έγραφον τό ζώον τούτο καί βραδύτε- 3 Λυ8βΓ'β8βΐ6 ναδβηΐ). π«. 317. ^
, , , , 4 Τά έκ γης αιγυπτιακής ληκύθια, τά έν μορφή άκανθοχοίρου, τά
ρον οί έλληνες αγγειογράφοι ούχι σπανίως έπι τών όποΤα δέν ?αίνετα[ νά είνα[ πολί) σπάνια _ τέσσαρα ώρί„οντβι έν
έ'ργων των. Ούτω έπί άμφορέως άττικου του μου- τί> Έθνιχφ Μουβείφ Αθηνών, Εν Ιν Βερολίνω (ΚαΓίνναη^ΙβΓ «ριθ.
ι ~ Τ) 1 / ι ι ύ ~ ι 1291), εν άλλο δημοσιεύει ό Μ3.5ρβΓΟ ( ΑγοΙι. βΙΓΥρΙίβηηβ ε'ικ.
σειου του Βερολίνου, εφ ου παρίσταται η κρισις ΟΟΡ. , , , , ,-·■·». . .
' ι 1 * λ; ' — υπάγονται εις την κατηγοριαν των υαλωμενων αγγείων, ατινα
τοΟ Πάρίδος, τά έξοχίκόν τοΟ τόπου δηλοΟταΐ δΐ περί τόν έδδομον καί έκτον αιώνα κατεσχευάζοντο πιθανώς έν Ναυ-
ένός όφεως, μιας έλάφου καί ενός άκανθονοίρου 2. χράτει χαί'Ρόδ,. (Κα^βΐ βΐ Οο1Ιίεηοη, Ηίβΐ. άβ 1» οβΓαπι^αβ
' ι λ. ι σ_ 370. Πρβ. χαί Ι,δδοΜιβ, ΑγοΙι. ΑηζβΪ£βΓ 1891 α. 16) καί έπί
του σχήματος τών οποίων, οπως καί έπί της τέχνης, έπέδρασεν άναμ-
' Όμοίαν έν τοις κυρίοις διακόσμησιν βλέπε έπί ενός τών ύπό Στάη φιβολως ή Αίγυπτος,
άναχαλυφθέντων καί έν Άρχαιολ. 'Εοημερίδι 1895 πίν. 10 δημο- 5 ΚιιιΊ\νϋη§1οι· υπ(1 Ι^οδοΐιΐίβ, ΜγΙν. ναββη, πίν. 43. Έξ αύ-
σιευθέντων άμανροχρώμων αγγείων έξ Αΐγίνης. τοΰ άντεγράφησαν μετά μικρας διορθώσεως, περί ης κατωτέρω β. 10
2 ΑπΛϋοΙ. ΖβίΙΐΠΐ£ 1883 πίν. 15. σημ. 1, αί έν πίν. 2, 1 μορφαί.