Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1899)

ΕΠ1ΓΡΑΦΑΙ ΕΛΕΥΣ1Ν0Σ

(Πρβλ. Έφημ. Άρχ. 1894-1897)

1. Ήλιαστικόν πινάκιον έκ χαλκού ελάσματος αναγράφεται ό ώνητής. Ό Ευχάριστος ήρξεν Όλ.
έλλιπές προς δεξιάν. Πλάτος 0,065, υψος 0,022. 105, 2 (359/8 π. Χ.).

Παρά το γράμμα Ε ύπάρχουσι δύο μικραί δπαί. 3. Τεμάχιον μέλανος έπιχωρίου λίθου άκέραιον

μόνον προς δεξιάν, κατά δέ το άκρότατον προς δε-

Υ ~ ζιάν μέρος και άνωθεν, άλλ'ένεκα άποσπάσεως μι-

Α Ν Δ Ο Κ κρων τεμαχίων έκ της έπιγεγραμμένης έπιφανείας

δύνανται και προς οεξιάν νά έλλείπωσιν έκ τοΟ
στ. 4 δύο γράμματα. "Τψος 0,11, μέγιστον πλά-
Παύ<ι[ων, Παυοίας η άλλο τοιούτον τος 0,1ο, πάχος 0,18. Γράμματα άμελώς κεχα-

Άνδοψδου - - ραγμένα· μέγεθος αύτών περίπου 0,012. Αριθ.

καταλ. 223.

2. Τεμάχιον λευκού μαρμάρου πανταχόθεν έλ- ( £ ^

λιπές" ή έπιγραφή δμως δεν ειχεν άλλον στίχον Ρ I Λ Σ I Ο [Θ]ριασιο-

(τούλάχιστον πλήρη) κατωτέρω. Μέγιστον πλά- Σ Κ Α I Τ Ο Ν -ς και τον

τος 0,16, μέγιστον υψος 0,13, πάχος 0,04. Τά 'ΔΟΚΟΛΛΥ Η)δ°(υ) Κολλυ[τε|ύς]

γράμματα εΐνε έπιμελώς κεχαραγμένα, άλλ' ίκα-

νώς έφθαρμένα, φαίνονται δ'άνήκοντα εις τά μέσα 4 , Τεμάχιον λευκού μαρμάρου άκέραιον μόνον

του Δ' π.Χ. αιώνος- μέγεθος αύτών 0,009. Τό Ε προς άριστεράν. "Τψος 0,16, πλάτος 0,11, πάχος
εχει ισομήκεις τάς κεραίας, Ν άνισοσκελες, Α ίκα- 0,04. Γράμματα μικρότατα κατά το πλείστον
νώς άνοικτόν, £ μάλλον όρθιον' τά άκρα τών κε- στοιχηδον διατεταγμένα" μέγεθος αύτών μέχρι
ραιών ένιαχοΟ έξωγκωμένα. Αριθ. καταλ. 344. 0,004. Το Ε εχει ισομήκεις τάς κεραίας, Ν ισο-

σκελές, Α άνοικτόν, Σ ίκανώς συμπεπιεσμένον.
Αριθ. καταλ. 373.

Ο I οι
Ν Τ I Η η - ντι Η(Η)

Λ I Ε Λ Ε Υ - λι Έλευ[σιν -]"

Δ ΕΠΕΥΧΑι Δ- Ιπ' Εΰχα[ριστου

ΠΗΗΤΗίΤΕΛ ώνητης Τδλ-

Ε Λ Ε Υ € I Ν . Ο Έλ6υσίν[ι]ο[ν]

Στ. 2. Έν τέλει έφθαρμένον και όχι εντελώς
βέβαον Η.

Στ. 4. Έν άρχη προ τοΟ Δ ύπάρχει άμφίβο-
λόν τι ίχνος, ό'περ δύναται νά άνήκη εις άλλο Δ, 10
ώστε αμφότερα νά παριστώσιν άριθμητικόν τι
ποσόν.

Ή στήλη εινε απογραφή έκποιήσεως δημο-
σίων πραγμάτων ή κτημάτων ή έκμισθώσεως δη- Στ. 3. Τό έν άρχη I δύναται νά εινε και Ν,
μοσίων προσόδων, ώς φαίνεται έκ τοΟ στ. 4, έ'νθα άλλ' όχι Τ.

I

. . . Λ Ε Υ
. I Ε I Σ Α Σ
. Τ Ο V Λ I Ο
. Τ Η Ν Μ I Σ Θ
ΡΑΡΕΞΟΥΣ
Κ Λ Α Κ Α ΙΑΜΠ
. Τ Η Μ ΑΤΑΚΑ
. . I Σ Τ Α Τ Η Ν Τ
."ΗΔΕΑΤΟΥΤ
Ο ΑΛΑ/
ΝΤΕ

ΕΦΗΜΕΡΙΓ. ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 189!».

13