Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1900)

ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΚ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΑΝΕΚΔΟΤΟΙ

ι

ΙΓΤΟΛΥΞΕΝΟΙΤΤΟΛΥΞΕΝΕΙΟΙΔΛ
^φΙΛοΧοΙΜΕΝΙΤΑΐΟίΓΤοΡΤΙΝοΙφΡΥΝΕΙ
λ ΑΙ ΟΙ : ΕΔΟ ΞΕΤΟΥΚΟΙΝΟΥΤΛΣΤΤΟΛ
ΣΤΑΓοΣΚΑΙΤΟΣΤΑΜΙΑΣοΥ
5 Η Κ I ο Η Α Α ΙΘΙΑΗοΣΣΑοΥΗΜΕΚΕΙ
ΛΙΤΑΗΚΙΟΗΑΕΗ ΤΑΜ ΚΕΕΣ ΓΡΑΦΕ
ΟΙΕΡοΗΤΑΣΑΘ ΑΝ ΑΣΤΑΗΜ ΑοΜ Α
Τ Ε ΤΑ Ν ΚΙΟΝΑΚΑΙΕΝΤΑΝΕΣ
ΕΝΑΤΤΑΝ ΚΟΙΗ ΑΝΠοΘοΔΟ^
10 ΝΑΣΙΑΡΧΕΝΤΟΣΤΤΙΘΟΥΝΟΣ
ΤΑΣΚΡΑΝΝΟΥΝΙΟΥΜΚΟΝΑΙΟ

"ΟΞΕΗΕΙΟΣΜΑΡ ΣΥ ΑΣ
Σ ΙΤΤΤΤΕΙΟΣΒΡΟΧΥΣΓ ΕΝ ΝΑΙ ΕΙ
ΛΥΞΕΝοΣΓΤοΛΥΞΕΝΕίΟ
15 ΥΔΑΜΑΝΤοΣΔΑΙΜοΝ

I ο Σ Τ Α Μ I

Έπ]ί Πολυξενοι Πολυςενείοι, Δα . .

' Α][Λψιλόν/οι Μενιταίοι, Πορτίνοι Φρυνει-
. . δαίοι : νΕδοξε του κο'.νοϋ τάς πόλ[ι-

ος τό]ς ταγός και τος ταμίας ου . .
5 . . τά]ν κίονα λιθίαν. όσσάουν νεκει

. . . . λι τάν κίονα, έν τάν κε έσγραφε-

ϊ, εν τ]ό ιερόν τάς Άθάνας τάν μάονα
......τε τάν κίονα και έν τάν έσ-

γράφ]εν άτταν κοιναν ποθόδο[υν.
10 Πεφή;]νασι άρχεν τός πιθούνος

πόλιος] τάς Κραννουνίουν Κοναιο
. . . . Άστ]οζε'ν6ΐος, Μαρσύας . .
. . . Μνα]τίππειος, Βροχύς Γενναίει-

ος, Πο]λύξενος Πολυξένειο[ς
15 . . . Πολ]υδάμαντος, Δα,ιμον

.........ιος Τανι

Ό λίθος έκ της οικίας Γ. Οίκονομάκη, μετενεγ-
κόντος αυτόν άλλα/όθεν εις Αάρισαν, μετηνέ/θη
εις το Διοασκαλεΐον. Έχει δέ μήκος 0,35,πλάτος
0,27 καί πάχος 0,09 άποκεκρουμένος ώ; κάτωθεν
και άριστερόθεν.

Η επιγραφή είνε, ώς βλέπει 6 αναγνώστης, γε-

γραμμένη έν τω θεσσαλικώ Ίόιώματι. Το έν στίχ.
3 ((τον κοινον»=χώ κοινω, δπερ συμβαίνει και
έν άλλαις θεσσαλικαΐς έπιγραφαϊς, ώς Κερδοίου
( Οίαΐ. I, 372 = Κερδώω), Ίαρον = ίερω, αντοϋ -
αύτω. Ό μακαρίτηςI. Οίκονομίδης (Έποίκ. Λοκρ.
Γρ. 1869 σ. 129) νομίζει οτι το ίοίωμα τούτο
διεσώθη και έν τη δημώδει, δπερ δεν είνε ορθόν
διότι ή χρήσις της γενικής έν τη συνήθεια αντί της
δοτικής συμβαίνει ού/ι μόνον έν τοις δευτεροκλί-
τοις αλλά και έν τοις πρωτοκλίτοις και τοις τριτο-
κλίτοις, ώς « έδωκα τν\ς κόρης αον, της γυναι-
κός αου τρήματα» (ορα Δοκίμ. Ίστ. Έλλ. Γλ.
Μαυροφρ. σελ. 504-5). Τούτο δέ γίνεται και έν
ταΐς γενικαΐς πληθυντικαΐς κατά τήν δημώδη.
Τό έν στί/. 4 « τός ταγός και τός ταμίας » και
στίχ. 10 «τος πιθοννος» (=τούς ταγούς και
τους πιθούνους) είνε ίδίωυ,α συαβαΐνον ου υ,όνον
παρά θεσσαλοΐς, αλλά και παρά τοις Κρησί, Κυ-
ρηναίοις, θηραίοις, Κώοις και 'Λρκά.σιν (δρα Γραμ.
Κ ίι 1ι η θ γ - Β1;ΐδδ 2 τόμ. Α', σ. 168, β'). Τό έν στί/.
4 ((ον . . . » είνε βεβαίως λείψανον απαρεμφάτου
τινός, χρηζοντος συμπληρώσεως. Το έν στί/. 5
« νεκει» ύπολαμβάνομεν οτι είνε θεσσαλικόν τι
ρήμα άγνωστον, περί ού άναμένομεν άλλων γνώ-
μην. Τό έν στίχ. 6 ο εν τάν κε έσγραφεϊ» = εις
ήν αν έγγραφη και στίχ. 8 ((έν τάν έ[σγρά]φεν -
εις ταύτην είσγράφειν, έ'νθα ή έν = εις, δπερ συμ-
βαίνει και έν άλλαις θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς ((όν-
γράψειν αντό έν οτάΐΐας άιθίας» ( ΑΐΙιβη. ΜίΐίΙι
1882 σ. 65, στίχ. 21 κτλ.). Τό έν στί/. 7 «τάν
αάονα» είνε λέςις άγνωστος,έάν μή είνε το μηονα
= μείονα,ώς λέγεται και π1τ\ον (=πλεΐον) και απι\·
ρος(= άπειρος)" δρα Σημειώσ. έν Γρηγορ. Κορίνθ.
σελ. 279 και 888. Το ((άτταν κοιναν ποθόδονν»
(στίχ. 9) = άπο των κοινών προσόδων (δρα και
ΑΐΙιβη. ΜίΐΐΙι. 1882 σελ. 66, στίχ. 46), πρβλ. και
((άττάς πρεσβείας» (αυτόθι σελ. 64, στίχ. 12) -
από της πρεσβείας. Ή λέςις ((τός πιθοννος» (στίχ.
10) είνε άγνωστος. Παρά θεσσαλοΐς έφέρετο το
κτητικόν έπίθετον Πιθοννειος (ΑΐΙιβη. Μίΐΐΐι. 1882