DOI Artikel:
Wilhelm, Adolf: Psēphisma Athēnaiōn
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14642#0036
81
ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Μεταπεμψάμενος δέ εις Αθήνας κατά Διογένην
ΛαερτιοννίΙ 185 Άριστοκρέοντα και Φιλοκράτην,
τους της αδελφής υίούί, σννεκρόζηΰει" άνέθηκε
δε τω Άριστοκρέοντι και άλλα πλείστα ό'σα συγ-
γράμματα αναφερόμενα έν τω παρά Διογένει των
βιβλίων του Χρυσίππου καταλόγω και δή τάς δέκα
περι του κάλου και της ηδονής [Βίβλου;. Ό δε
Άριστοκρέων κατά Πλούταρχον1 μαθητής καί
οικείος του θείου εικόνα χαΐκην άναύτηΛώσας
έπέγραΦε τόδε το έΐεγεΐον'
Τό^δε νεον Χρύτιττπον Άριστοκρέων άνεθηκε
των 'Ακαδτπαιακών ττραγγαλίδων κοπίδα*
έγραψε δε κατά Φιλόδημον2 εις τιμήν αυτού και
τάς Χρυσίππου ταφάς' άμφίβολον ομως ει δικαίως
υπό τίνων ταυτίζεται ό Στωικός ρδτος φιλόσοφος
Άριστοκρέοντι τω γεωγράφω3. Ότι δέ Άριστο-
κρέων ό έν τω ψηφίσματι μνημονευόμενος Σελευ-
κεύς ήν, Ό δέ Χρύσιππος Σολεύς, ουδαμώς έναντιου-
ται κατά τήν όρθήν του II. ΚοβΜβΓ παρατήρησιν
τη εικασία δ'τι περι του άνεψιοΟ του φιλοσόφου
πρόκειται, διότι 6 ανεψιός δεν είνε άναγκαίως πο-
λίτης της αυτής και Ό θείος πόλεως. Εύτυ/ώς ετέ-
ρου ψηφίσματος απόσπασμα κατά τάς τελευταίας
κατά τήν βόρειον κλιτύν της ακροπόλεως άνασκα-
φάς εύρεθέν, οπερ τη εύμενεΐ αδεία του κ. Π. Καβ-
βαδία έμελέτησα και άνακοινώ νυν τοις της Αρ-
χαιολογικής Εφημερίδος άναγνώσταις, αποδεικνύει
κατά τήν γνώμην μου οτι τω οντι εκείνος Ό εκ
Σελευκείας Άριστοκρέων είνε ο γνωστός ήμΐν ανε-
ψιός του Χρυσίππου, ου ή αδελφή, κόρη πλουσίου
των Σόλων οί'κου, έγένετο σύζυγος Ναυσικράτους
τινός πολίτου της γείτονος πόλεως Σελευκείας.
Του δευτέρου τούτου ψηφίσματος σώζεται μέρος
μόνον έπι του δεςιου άκρου στήλης Ύμηττίου
μάρμαρου μετ αετώματος, πλ. 0,225, ύψ. 0,40,
1 Περί Στωικών έναντιωμάτων σ. 1033 6.
2 Πάπυρος εκδοθείς υπό Ο. Οοΐϊΐρ&Ι'βΙΙΪ, Κ.Ϊνίϋΐβΐ Ίΐ Γΐ1θ1θ£Ϊ3, III
1875 σ. 449, σ. ΧΙ,ΐν, πρβ. 8ιΐδβΐΏΪΙιΙ I σ. 48 131.
3 δαδβΐϊΐϊΐιΐ σ.81. υ.ν.\νϋ&ιηο\νϊΙζ, ΟοηίβοΙαηβα (Ιηά. Ιβοΐ.
Οθ11ίη£. 1884) ρ. 15. Οί ισχυρισμοί του ν. \νΐ1&Γηο\νϊΙζ : « Αη-
δΙοοΓβοηΙβιη— ουηι ίΥ&Ιτβ Ρΐιίΐοοιαΐβ ρβΓ Εναηοαίυηι οοιη-
πιβηάίΐΐυηι θδδβ Ρίοΐβιτι&ίο III. ίη οιιϊιΐδ &α1α &ά δΐιιάϊθ, £βο-
^Γ&ρΗϊοα ϊηοιώιπί δαδοβρίίΐςαβ αδ^υβ ίη ίηΙϊπίΕΐ ΑβΙΙιϊορίβθ
ίΐΐηβΓα (ΙβδΟΐ'ϊρίΙ» προέρχονται εξ εσφαλμένης ερμηνείας του παρά
Διογένει χωρίου.
πάχ. 0,105" γραφή δχι ή στοιχηδόν καλουμένη'
ύψος γραμμάτων 0,006, άπόστασις στί/ων 0,011.
Έπι Χαρικλε'ους άρ/οντος έΓπί της Έρε-
χθεΐδος έκτης πρυτανεία[ς εΐ.....
Εύαινε'του 'Ραμ,νούσιος έγρ[αμμάτευεν *
Ποσιδεώνος εμβόλιμου έν[δεκκτηι, ένά-
5 τει καί είκοστεΐ της πρυτα[νείας" εκκλη-
σία έμ Πειραιεΐ' των προέδρ[ων έπεψήφι-
ζεν Ταυρίδας Δίωνος 'ΑραφήΓνιος καί συμ-
πρόεδροι" έδοζεν τει βου[λεΐ καί τώι δή-
μωι" Λαμπρίας Λαμπρίο[υ Θοραιεύς
10 εϊπεν επειδή 'Αριστοκρε'ω[ν ευνους ών δι-
ατελεί τώι δήμωι καί χρεία[ς παρεχόμενος
τοις άφικνουμε'νοις τών [πολιτών εις 'Αν-
τιόχειαν, παραγεγονώς δέ [καί εις την πό-
λιν επί σχολην την άναστ[ροφην εύσχημό-
15 νως πεπόηται, έπαγγέλλετα[ι δέ καί είς τό λοι-
πόν κατά την εαυτού δύναμ[ιν αεί τίνος αγα-
θού παραίτιος εσεσθαι καί ΐδ[ίαι τοις άφικνου-
μενοις καί κοινεϊ τώι δήμ[ωι' περί ών καί άπομε-
μαρτυρήκασιν αύτώι πλε[ίους τών θεωρών
20 καί τών σπονδοφόρων δπως[ άν ούν η βουλή
καί ό δήμος φαίνηται τιμώ[ν τους εύεργε'-
τας καί χάριτας άξιας άποδ[ιδούς* άγαθεΐ τύ-
χ]ει δεδόχθαι τει βουλεΐ το[ύς λαχόντας προ-
έδρ]ους είς την έπιουσαν έ[κκλησίαν χρημα-
25 τίσαι περι] τούτω[ν, γ_]νώμη[ν δέ ζυμβχλλεσθαι κτλ.
"Οτι ό Άριστοκρέων ούτος τω οντι είνε ό του
Χρυσίππου ανεψιός, δηλουται εκ τούτου οτι επί
ΰχ^οΛήν τουτ' εστίν έπι μελέτας είς Αθήνας παρα-
γενέσθαι λέγεται. Μή αναφερομένης δέ της πατρί-
δος αύτου έν τω σωζομένω μέρει του ψηφίσματος,
εικάζει τις δικαίως πως κατά πρώτον έκ της έν στ.
12 φράσεως τοις άφικνου μένους είς Άντιόχειαν,
οτι ές" Αντιοχείας κατάγεται Ό τιμώμενος. Άδι-
στάκτως όμως παραδέχομαι τήν ταυτότητα του
Άριστοκρέοντος τούτου και του έν τω έτέρω ψη-
φίσματι Σελευκέως λεγομένου, έννοών Σελευκέα
Πιερίας (. Ή γαρ έν Πιερία Σελεύκεια, πόλις έν
< Πρβ. Σελευκεϋς Πιερίας 1081. 739. Μάγνης Σιπύλου
1081. 934. Έπιφανεύς Κιλικίας νϊβδίίΐΐΐί VI σ. 15. 'Αντιο-
χεϋς Κράγου 8ΐβΠ'βΙΙ, ΕρΪ£Γ£ΐρ1π<3£ΐ1 «ΙοαπίβΥ 86 (κατά τήν άνάγνω-
σιν του έκδοτου·'Αντιο'χου Σκράγου, ην διώρθωία έν ΑγοΙί. βρί§τ^
ΜΐΙΐΗ. XX σ. 73). 'Αρεθοΰσιος της Συρίας ΑΐΙΐ. ΜΐΙΙΙι. 1899 σ.
177, δπου παρεττ^ρησα οτι καί εν τη εκ Δελφών επιγραφή ΒΟΗ.
1897 σ. 106 συμφώνως προς τον αριθμόν τών ελλειπόντων γραμμά.
των γραπτε'ον 'Αρεθουσίω[ι Χαλκι]δικης, και οΰχ_ί έκ Χαλκι]δικής.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Μεταπεμψάμενος δέ εις Αθήνας κατά Διογένην
ΛαερτιοννίΙ 185 Άριστοκρέοντα και Φιλοκράτην,
τους της αδελφής υίούί, σννεκρόζηΰει" άνέθηκε
δε τω Άριστοκρέοντι και άλλα πλείστα ό'σα συγ-
γράμματα αναφερόμενα έν τω παρά Διογένει των
βιβλίων του Χρυσίππου καταλόγω και δή τάς δέκα
περι του κάλου και της ηδονής [Βίβλου;. Ό δε
Άριστοκρέων κατά Πλούταρχον1 μαθητής καί
οικείος του θείου εικόνα χαΐκην άναύτηΛώσας
έπέγραΦε τόδε το έΐεγεΐον'
Τό^δε νεον Χρύτιττπον Άριστοκρέων άνεθηκε
των 'Ακαδτπαιακών ττραγγαλίδων κοπίδα*
έγραψε δε κατά Φιλόδημον2 εις τιμήν αυτού και
τάς Χρυσίππου ταφάς' άμφίβολον ομως ει δικαίως
υπό τίνων ταυτίζεται ό Στωικός ρδτος φιλόσοφος
Άριστοκρέοντι τω γεωγράφω3. Ότι δέ Άριστο-
κρέων ό έν τω ψηφίσματι μνημονευόμενος Σελευ-
κεύς ήν, Ό δέ Χρύσιππος Σολεύς, ουδαμώς έναντιου-
ται κατά τήν όρθήν του II. ΚοβΜβΓ παρατήρησιν
τη εικασία δ'τι περι του άνεψιοΟ του φιλοσόφου
πρόκειται, διότι 6 ανεψιός δεν είνε άναγκαίως πο-
λίτης της αυτής και Ό θείος πόλεως. Εύτυ/ώς ετέ-
ρου ψηφίσματος απόσπασμα κατά τάς τελευταίας
κατά τήν βόρειον κλιτύν της ακροπόλεως άνασκα-
φάς εύρεθέν, οπερ τη εύμενεΐ αδεία του κ. Π. Καβ-
βαδία έμελέτησα και άνακοινώ νυν τοις της Αρ-
χαιολογικής Εφημερίδος άναγνώσταις, αποδεικνύει
κατά τήν γνώμην μου οτι τω οντι εκείνος Ό εκ
Σελευκείας Άριστοκρέων είνε ο γνωστός ήμΐν ανε-
ψιός του Χρυσίππου, ου ή αδελφή, κόρη πλουσίου
των Σόλων οί'κου, έγένετο σύζυγος Ναυσικράτους
τινός πολίτου της γείτονος πόλεως Σελευκείας.
Του δευτέρου τούτου ψηφίσματος σώζεται μέρος
μόνον έπι του δεςιου άκρου στήλης Ύμηττίου
μάρμαρου μετ αετώματος, πλ. 0,225, ύψ. 0,40,
1 Περί Στωικών έναντιωμάτων σ. 1033 6.
2 Πάπυρος εκδοθείς υπό Ο. Οοΐϊΐρ&Ι'βΙΙΪ, Κ.Ϊνίϋΐβΐ Ίΐ Γΐ1θ1θ£Ϊ3, III
1875 σ. 449, σ. ΧΙ,ΐν, πρβ. 8ιΐδβΐΏΪΙιΙ I σ. 48 131.
3 δαδβΐϊΐϊΐιΐ σ.81. υ.ν.\νϋ&ιηο\νϊΙζ, ΟοηίβοΙαηβα (Ιηά. Ιβοΐ.
Οθ11ίη£. 1884) ρ. 15. Οί ισχυρισμοί του ν. \νΐ1&Γηο\νϊΙζ : « Αη-
δΙοοΓβοηΙβιη— ουηι ίΥ&Ιτβ Ρΐιίΐοοιαΐβ ρβΓ Εναηοαίυηι οοιη-
πιβηάίΐΐυηι θδδβ Ρίοΐβιτι&ίο III. ίη οιιϊιΐδ &α1α &ά δΐιιάϊθ, £βο-
^Γ&ρΗϊοα ϊηοιώιπί δαδοβρίίΐςαβ αδ^υβ ίη ίηΙϊπίΕΐ ΑβΙΙιϊορίβθ
ίΐΐηβΓα (ΙβδΟΐ'ϊρίΙ» προέρχονται εξ εσφαλμένης ερμηνείας του παρά
Διογένει χωρίου.
πάχ. 0,105" γραφή δχι ή στοιχηδόν καλουμένη'
ύψος γραμμάτων 0,006, άπόστασις στί/ων 0,011.
Έπι Χαρικλε'ους άρ/οντος έΓπί της Έρε-
χθεΐδος έκτης πρυτανεία[ς εΐ.....
Εύαινε'του 'Ραμ,νούσιος έγρ[αμμάτευεν *
Ποσιδεώνος εμβόλιμου έν[δεκκτηι, ένά-
5 τει καί είκοστεΐ της πρυτα[νείας" εκκλη-
σία έμ Πειραιεΐ' των προέδρ[ων έπεψήφι-
ζεν Ταυρίδας Δίωνος 'ΑραφήΓνιος καί συμ-
πρόεδροι" έδοζεν τει βου[λεΐ καί τώι δή-
μωι" Λαμπρίας Λαμπρίο[υ Θοραιεύς
10 εϊπεν επειδή 'Αριστοκρε'ω[ν ευνους ών δι-
ατελεί τώι δήμωι καί χρεία[ς παρεχόμενος
τοις άφικνουμε'νοις τών [πολιτών εις 'Αν-
τιόχειαν, παραγεγονώς δέ [καί εις την πό-
λιν επί σχολην την άναστ[ροφην εύσχημό-
15 νως πεπόηται, έπαγγέλλετα[ι δέ καί είς τό λοι-
πόν κατά την εαυτού δύναμ[ιν αεί τίνος αγα-
θού παραίτιος εσεσθαι καί ΐδ[ίαι τοις άφικνου-
μενοις καί κοινεϊ τώι δήμ[ωι' περί ών καί άπομε-
μαρτυρήκασιν αύτώι πλε[ίους τών θεωρών
20 καί τών σπονδοφόρων δπως[ άν ούν η βουλή
καί ό δήμος φαίνηται τιμώ[ν τους εύεργε'-
τας καί χάριτας άξιας άποδ[ιδούς* άγαθεΐ τύ-
χ]ει δεδόχθαι τει βουλεΐ το[ύς λαχόντας προ-
έδρ]ους είς την έπιουσαν έ[κκλησίαν χρημα-
25 τίσαι περι] τούτω[ν, γ_]νώμη[ν δέ ζυμβχλλεσθαι κτλ.
"Οτι ό Άριστοκρέων ούτος τω οντι είνε ό του
Χρυσίππου ανεψιός, δηλουται εκ τούτου οτι επί
ΰχ^οΛήν τουτ' εστίν έπι μελέτας είς Αθήνας παρα-
γενέσθαι λέγεται. Μή αναφερομένης δέ της πατρί-
δος αύτου έν τω σωζομένω μέρει του ψηφίσματος,
εικάζει τις δικαίως πως κατά πρώτον έκ της έν στ.
12 φράσεως τοις άφικνου μένους είς Άντιόχειαν,
οτι ές" Αντιοχείας κατάγεται Ό τιμώμενος. Άδι-
στάκτως όμως παραδέχομαι τήν ταυτότητα του
Άριστοκρέοντος τούτου και του έν τω έτέρω ψη-
φίσματι Σελευκέως λεγομένου, έννοών Σελευκέα
Πιερίας (. Ή γαρ έν Πιερία Σελεύκεια, πόλις έν
< Πρβ. Σελευκεϋς Πιερίας 1081. 739. Μάγνης Σιπύλου
1081. 934. Έπιφανεύς Κιλικίας νϊβδίίΐΐΐί VI σ. 15. 'Αντιο-
χεϋς Κράγου 8ΐβΠ'βΙΙ, ΕρΪ£Γ£ΐρ1π<3£ΐ1 «ΙοαπίβΥ 86 (κατά τήν άνάγνω-
σιν του έκδοτου·'Αντιο'χου Σκράγου, ην διώρθωία έν ΑγοΙί. βρί§τ^
ΜΐΙΐΗ. XX σ. 73). 'Αρεθοΰσιος της Συρίας ΑΐΙΐ. ΜΐΙΙΙι. 1899 σ.
177, δπου παρεττ^ρησα οτι καί εν τη εκ Δελφών επιγραφή ΒΟΗ.
1897 σ. 106 συμφώνως προς τον αριθμόν τών ελλειπόντων γραμμά.
των γραπτε'ον 'Αρεθουσίω[ι Χαλκι]δικης, και οΰχ_ί έκ Χαλκι]δικής.