DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Nomismatikon eurēma ex Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14653#0059
ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΝ ΕΥΡΗΜΑ ΕΞ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
(Πίν 7)
Κατά τάς έν Έπιδαύρω γινομένας άνασκαφάς
της Αρχαιολογικής "Εταιρείας ευρέθη παρά την
βορειοδυτικήν άκραν του σταδίου 1 έν τω έ'τε'. 1903
μικρός θησαυρός αποτελούμενος έξ έξήκοντα και
ενός αργυρών νομισμάτων, ών 3 είνε του Λυσι-
μάχου, 37 Αλεξάνδρου τοΟ Μεγάλου, 1 Φιλίπ-
που Γ' τοΰ Άρριδαίου, 4 Δημητρίου του Πολιορ-
κητοΰ, 12 των Αθηναίων και 4 της Επιδαύρου.
Το εύρημα τοΟτο, παραδοθέν ήδη Οπό της Αρ-
χαιολογικής Εταιρείας εις τό Νομισματικόν Μου-
σεϊον και κατατεθέν έν αύτώ, δημοσιεύομεν εν τοις
έξης, τάσσοντες έκ των μακεδόνικων νομισμάτων
πρώτα τά τετράδραχμα καϊ είτα τάς συγγενείς
δραχμάς.
Θ Ρ Α ι Κ Η
Λυσίμαχος (306-281 π. Χ.)
1. Κεφαλή Αλεξάνδρου τοΟ Μεγάλου προς δ.
μετά κεράτων κριοΟ (Άμμωνος), άναδεδεμένη την
κόμην δια ταινίας, ής τά άκρα συνδεόμενα κατά
τό ΐνίον άνεμοΟνται προς τά άνω. Τό όλον έν κύ-
κλω κοκκωτώ.
Όπ. ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ αρ., ΒΑΣΙΛΕΩΣ δ. έκτων
άνω έπ' ευθείας. Η 'ΑΟηνα μετά κορινθιακού λο-
φοφόρου κράνους, άχειριοώτου χιτώνος καϊ ιματίου
κάθηται πρός άρ. επί έδωλίου καμπυλόγραμμου
γλυπτοΟ (ύποτιθεμένου έκ μαρμάρου)" τον άριστε-
ρον άγκώνα έρείδει επί της άσπίδος, ορατής έκ τών
έξω κατά το ήμισυ (ή ιτυς χωρίς κατασκευασθεϊσα
προσεκολλήΟη τω γυάλω, ό'περ φέρει πρόσωπον
λέοντος ώς μεσόμφαλον έπίσημον), έπί δε της πα-
* Όρα τόν τοπογραφικών πίναχα παρά Π. Καόβαοία, α Τό Ιερόν
τοϋ ΆοχλητιιοΟ έν Έπιδαύρω.»
ΒΦΠΜΒΡΙΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1908.
λάμης της προτεταμένης δεξιάς (περί τόν καρπόν
αυτής ψέλιον) άνέχει μικράν πρός άρ. έστραμμέ-
νην μετ' άναπεπταμένων πτερύγων και άνεμουμέ-
νου χιτώνος Νίκην, ήτις δι' άμφοτέρων τών προ-
τεταμένων χειρών κρατεί στέφανον άνω τοΟ ονό-
ματος του Λυσιμάχου. Όπισθεν της Αθήνας φαί-
νεται πλαγίως τεθειμένον το δόρυ. Έν τω πεδίω
άρ. μεταξύ της δεξιάς χειρός και τοΟ δεξιοΟ γόνα-
τος κείται τά μονογράφημα .
Α> 4δραχμον, 29-31 χιλ. 16, 60 γρ. Διατήρ.
καλή.
ι. ΜίίΙΙβΓ, (Ιϊβ Μίίηζβη (]β8 Ιΐιραοϊδοΐιβη Κδηϊ§8
ί,γδΐπκιοΐιοδ σελ. 6ο, άριθ. 317 (αβέβαια Θράκης).
Πίν. 7 άριθ. 19.
2. Όμοιον.
Οπ. όμοιον. Η καμπύλη του έδωλίου τερμα-
τίζεται δι' έλικος άνεχούσης. Έν τω πεδίω άρ.
άνημμένη λαμπάς μετά προκαλυπτήρος της χειρός
και ταινίας κοσμητικώς περιδεδεμένης, προσέτι δέ
τό μονογράφημα |γΡ.
Α> 4δρ. 28-31 χιλ. 16, 80 γραμ. Διατ. καλή.
Πίν. 7 άριθ. 20'
Ό ΜαΙΙβι- (ένθ' άνωτ. σελ. 81-83 άριθ. 443α)
άνάγει τά νομίσματα του τύπου τούτου εϊς την
Χρυσαορίδα (Στρατονίκειαν) την κατά τόν Μαίαν-
δρον, άλλά τό μονογράφημα παρ' αύτώ δεν εχει
την έγκαρσίαν γραμμήν του ανεστραμμένου Α.
Πρβλ. Μαοίΐοηϊΐΐϋ, 0»ΐαΙο§αβ οΓ^ΓββΙν οοίηδ ίη ΐΐιβ
ΗυηΙβΓΪ3η Οοΐΐβοΐίοη I σελ. 432 άριθ. 71.
3. "Ομοιον.
Οπ. όμοιον, άλλά μονογράφημα έν τω πεδίω
άρ. φ, έν δέ τω έξέργω <{( .
Α> 4ορ. 2Χ-29 χιλ. 16, 7ο γραμ. Διατ. καλή.
ΜΰΙΙβΓ ένθ' άνωτ. άριθ. 544 (άβέβαια).
7
(Πίν 7)
Κατά τάς έν Έπιδαύρω γινομένας άνασκαφάς
της Αρχαιολογικής "Εταιρείας ευρέθη παρά την
βορειοδυτικήν άκραν του σταδίου 1 έν τω έ'τε'. 1903
μικρός θησαυρός αποτελούμενος έξ έξήκοντα και
ενός αργυρών νομισμάτων, ών 3 είνε του Λυσι-
μάχου, 37 Αλεξάνδρου τοΟ Μεγάλου, 1 Φιλίπ-
που Γ' τοΰ Άρριδαίου, 4 Δημητρίου του Πολιορ-
κητοΰ, 12 των Αθηναίων και 4 της Επιδαύρου.
Το εύρημα τοΟτο, παραδοθέν ήδη Οπό της Αρ-
χαιολογικής Εταιρείας εις τό Νομισματικόν Μου-
σεϊον και κατατεθέν έν αύτώ, δημοσιεύομεν εν τοις
έξης, τάσσοντες έκ των μακεδόνικων νομισμάτων
πρώτα τά τετράδραχμα καϊ είτα τάς συγγενείς
δραχμάς.
Θ Ρ Α ι Κ Η
Λυσίμαχος (306-281 π. Χ.)
1. Κεφαλή Αλεξάνδρου τοΟ Μεγάλου προς δ.
μετά κεράτων κριοΟ (Άμμωνος), άναδεδεμένη την
κόμην δια ταινίας, ής τά άκρα συνδεόμενα κατά
τό ΐνίον άνεμοΟνται προς τά άνω. Τό όλον έν κύ-
κλω κοκκωτώ.
Όπ. ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ αρ., ΒΑΣΙΛΕΩΣ δ. έκτων
άνω έπ' ευθείας. Η 'ΑΟηνα μετά κορινθιακού λο-
φοφόρου κράνους, άχειριοώτου χιτώνος καϊ ιματίου
κάθηται πρός άρ. επί έδωλίου καμπυλόγραμμου
γλυπτοΟ (ύποτιθεμένου έκ μαρμάρου)" τον άριστε-
ρον άγκώνα έρείδει επί της άσπίδος, ορατής έκ τών
έξω κατά το ήμισυ (ή ιτυς χωρίς κατασκευασθεϊσα
προσεκολλήΟη τω γυάλω, ό'περ φέρει πρόσωπον
λέοντος ώς μεσόμφαλον έπίσημον), έπί δε της πα-
* Όρα τόν τοπογραφικών πίναχα παρά Π. Καόβαοία, α Τό Ιερόν
τοϋ ΆοχλητιιοΟ έν Έπιδαύρω.»
ΒΦΠΜΒΡΙΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1908.
λάμης της προτεταμένης δεξιάς (περί τόν καρπόν
αυτής ψέλιον) άνέχει μικράν πρός άρ. έστραμμέ-
νην μετ' άναπεπταμένων πτερύγων και άνεμουμέ-
νου χιτώνος Νίκην, ήτις δι' άμφοτέρων τών προ-
τεταμένων χειρών κρατεί στέφανον άνω τοΟ ονό-
ματος του Λυσιμάχου. Όπισθεν της Αθήνας φαί-
νεται πλαγίως τεθειμένον το δόρυ. Έν τω πεδίω
άρ. μεταξύ της δεξιάς χειρός και τοΟ δεξιοΟ γόνα-
τος κείται τά μονογράφημα .
Α> 4δραχμον, 29-31 χιλ. 16, 60 γρ. Διατήρ.
καλή.
ι. ΜίίΙΙβΓ, (Ιϊβ Μίίηζβη (]β8 Ιΐιραοϊδοΐιβη Κδηϊ§8
ί,γδΐπκιοΐιοδ σελ. 6ο, άριθ. 317 (αβέβαια Θράκης).
Πίν. 7 άριθ. 19.
2. Όμοιον.
Οπ. όμοιον. Η καμπύλη του έδωλίου τερμα-
τίζεται δι' έλικος άνεχούσης. Έν τω πεδίω άρ.
άνημμένη λαμπάς μετά προκαλυπτήρος της χειρός
και ταινίας κοσμητικώς περιδεδεμένης, προσέτι δέ
τό μονογράφημα |γΡ.
Α> 4δρ. 28-31 χιλ. 16, 80 γραμ. Διατ. καλή.
Πίν. 7 άριθ. 20'
Ό ΜαΙΙβι- (ένθ' άνωτ. σελ. 81-83 άριθ. 443α)
άνάγει τά νομίσματα του τύπου τούτου εϊς την
Χρυσαορίδα (Στρατονίκειαν) την κατά τόν Μαίαν-
δρον, άλλά τό μονογράφημα παρ' αύτώ δεν εχει
την έγκαρσίαν γραμμήν του ανεστραμμένου Α.
Πρβλ. Μαοίΐοηϊΐΐϋ, 0»ΐαΙο§αβ οΓ^ΓββΙν οοίηδ ίη ΐΐιβ
ΗυηΙβΓΪ3η Οοΐΐβοΐίοη I σελ. 432 άριθ. 71.
3. "Ομοιον.
Οπ. όμοιον, άλλά μονογράφημα έν τω πεδίω
άρ. φ, έν δέ τω έξέργω <{( .
Α> 4ορ. 2Χ-29 χιλ. 16, 7ο γραμ. Διατ. καλή.
ΜΰΙΙβΓ ένθ' άνωτ. άριθ. 544 (άβέβαια).
7