Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

39

ενεπίγραφος λήκυθος

40

λιών άλλων μοί παρεχώρησε το δικαίωμα του τοΟτο, Μουσείου Αθηνών, ύπ' αριθ. ευρετηρίου 12786

ρπως έγώ έκδώσω αύτήν. Την έπιγραφήν ΑΧκίψα- της φερούσης την έπιγραφήν ΑίφιΧοο. καΧοα. καΐ

_^ος καΧοο. φέρουσι και έτερα ες αγγεία ή μαλ- έχούσης ακριβώς το ίόιον σχήμα προς την ή^ε-

λον επτά , του κ. ΚΙβίη έχ ί,ΐβ^ΙίηοΈΐηδοΙίρί- τέραν λήκυθον, συγχρόνως δε χρησιμοποιούσης

Γΐβη σ. 16ο και ές., ταςΊθετοΟντος συν τούτοις και λευκόν χρώμα δια το πρόσωπον. Και έπί ταύτης

έτερον άγγειον, εχον την έπιγραφήν ' Αζιοπείθ^ όμως το πρόσωπον της μορφής δεν είναι όλως

καΧος ' ΑΧκιμ,ά%[ον] Τήν τελευταίαν ταύτην έστραμμένον κατ1 ένώπιον, αλλά μόνον κατά τά τρία

έπιγραφήν συμπληρουντες δια των οϋο καταφανώς τέταρτα. Έκ δε τών νεωτέρων ληκύθων δύναμαι

ελλειπόντων γραμμάτων είκάζομεν, μετά πολλής να παραθέσω μόνον εξ παραδείγματα ων τά μεν

πιθανότητος, ότι ό Άλκίμαχος ήτο πατήρ του Α- δύο, όντα εργα του αύτου τεχνίτου, άνήκουσι τω

ξιοπείθους. Μουσείω Αθηνών καί είναι καταγεγραμμένα ύπ'

Έκτων αγγείων τούτων παρουσιάζουσι λευκοί άο. 1816 καί 1817, το οέ τοίτον είναι άνέκδο-

έδαφος μόνον ή έν λόγω λήκυθος καί μία οινοχόη τος λήκυθος του ·ν Ιίαρισίοις Μουσείου του Λού-

της αυτής τεχνοτροπίας και επιγραφής αποκ-ιμενη ορου, γνωστή μοι εκ φωτογραφίας, και το τε-
έν Νεαπολει * ίείκ. 1). ταρτον εύρίσκεται έν τώ Βρεττανικώ Μουσείω

Ή ακριβής άπε'ικόνισις τών παραστάσεων της (Υνΐιίΐβ Υαδβ8 σ. XI).Ενταύθα όμως το πρόσωπον

ληκύθου έπί του πίνακος άπαλλάσσει ήμας πάσης του νεκρού φαίνεται έστραμυένον προς τα εμπρός

λεπτομερούς περιγραφής καί διά τούτο προβαί- κατά τά τρία τέταρτα. Η πέμπτη ομοιότροπος

νομεν άμέσως εις τήν έξέτασιν τών σπουδαίο- λήκυθος εύρηται εν τινι καταστήματι έν "Αθήναις,

τέρων ζητημάτων τής τεχνοτροπίας καί έρμη καί ή τελευταία εικονίζεται παρά ΡοΙΙίβΓ Ι^βο. \Α-

νείας αυτών. Καί έν πρώτοις ή ημετέρα λήκυθος πίν. 2.

εχει το μεν έδαφος γαλακτόχρουν, τήν δ' έπιφά- Το έδαφος του ώμου τής ήμετέρας ληκύθου εί-
νειαν τών προσώπων έπεστρωμενην διά δευτέρου ναι μέλαν καί ή διακόσμησις αυτού αποτελείται
προσθέτου στρώματος, καθαρώς λευκοΟ χρώμα- έκ τριών φοινικοειδών κοσμημάτων έρυθρών, άπερ
τος 3 καί χρησιμεύει ώς κρίκος ενωτικός τών δια- Ό τεχνίτης έσχεδίασεν έπί του φυσικού χρώματος
φόρων αρχαιοτέρων αγγείων, τών έχόντων έπι- του πηλού. Το μεσαΐον τών κοσμημάτων τούτων
γραφήν . . . καΧοο, καί τών νεωτέρων ληκύθων εχει προς τά κάτω εκατέρωθεν ώς ΰπόφυσιν άν-
οσα», έ'χουσι τήν έπιγραφήν ΑίφιΧοο, καΧοο. καί θος. Τούτων δε υπέρκειται δώριον κυμάτιον. Ό
Δρόμιπποο. καΧόο,^. Έν ταΐς έπιγραφαΐς τών άρ- συνδυασμός φοινικοειδών κοσμημάτων μετ' άνθέων
χαιοτέρων άγγείων άπαντώσι, ώς γνωστόν, πλεΐ- έπί ώμου διακεκοσμημένου δι' έρυθρών σχεδιογρα-
στα κύρια ονόματα ακολουθούμενα υπό του έπιθέτου φημάτο>ν είναι αρχαϊκός καί σπάνιος έπί ληκύθων
καΧός, λ.χ. Λί^ας, καΧόο,, ΓΧανκων καΧόο,. Τό λευκού έδάφους. ΓοιαΟτα παραδείγματα εύρίσκο-
μέν πρώτον ευρηται έπί αμφορέων καί ληκύθων έρυ- μεν έν ταΐς ύπ' άρ. 1628 1 καί 12 /70 ληκύθοις
θρου καί λευκού έδάφους, το δε δεύτερον είναι κε- του Μουσείου Αθηνών, ών τά πρόσωπα εχουσι τήν
χαραγμένον έπί αμφορέων, κυλίκων, μιας οίνο- έπιδερμίδα έπεστρωμενην διά δευτέρου στρώμα-
χόης καί ληκύθων έρυθρών τε καί λευκών. τος προσθέτου λευκού χρώματος, ώς ή ημετέρα,
Η ήμετέρα λήκυθος είναι μοναδική διότι είκο- ωσαύτως έν ταΐς ύπ' άρ. 1987 καί 1929 ληκύθοις,
νίζει τήν παιδίσκην έ'χουσαν τό πρόσωπον καί τό έπί τής δευτέρας τών οποίων έπιγέγραπται παις
σώμα έστραμμένα προς τον παρατηρητήν. Εις ήμας καΧή, ομοίως έν ταΐς ύπ' άρ.1645 και 1696 μετά
δεν είναι γνωστόν άλλο παράδειγμα έκ ληκύ- μέλανος έδάφους, αίτινες είναι άξια ι λόγου, διότι
θων άλλης άρχαιοτέρας έποχής, πλήν τής του ενουσι το είδος τοΟτο τών κοσμημάτων δπερ προέρ-

( Κδπι. Μ,ΪΙΗ. II σ. 262 π>ν. XI 2. Χεται 'κ ληλύθων έχουσών έρυθράς μορφάς καί

2 ΚΙβίη σ. 166. άρ. 7. Μουσεϊον Νεαπολεως άρ. 2439. διότι φέρουσι τήν έπιγραφήν ΓΧανκων καΧός. Προς

3 \νβΪ88ΐΐ3,πρ11 Αΐη. ΜΪΙΙΙτ. 1890, 41 καί Ιξης. Βλ. ωσαύτως / £ν ν -ν λ λ " ν >/£

-ο, /τ ιι π ο. ι· .οαρ .Λ , ,,. τούτοις οε και αλλη ληκυϋος εγουσα το έδαφος
και ΒοδβηςιιβΙ ,Ιοοιη. ΗβΙΙ. 8ΐυάιβ« 1896, 164 καί εξής. 1 1 Τ

1 ΚΙβίη σ. 160 καί έξης. ι ΑΙηβη. ΜΪΙΙΗ. 1890 I.