DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Katalogoi Lykaionikōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14655#0091
ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΛΤΚΑΙΟΝΙΚΩΝ
(Πίναξ 5).
Περί του αγώνος των Λυκαίων, δστις έτελεΐτο
'έπι του 'Λυκαίου ορούς έν Αρκαδία πολύ ολίγα
μόνον γνωρίζομεν
Ό Πίνδαρος, έν ω γίνεται ή αρχαιότατη μνεία
των Λυκαίων, ονομάζει ταύτα έν ΟΛνμπίον. IX,
102 Ζηνός πανάγυριν Λνκαίον, όπως πανήγν-
ρις ονομάζεται συνήθως άλλαχου ή εορτή τω-* Ο-
λυμπίων, και αί λοιπαί μεγάλαι μετ αγώνων τε-
λούμεναι Ελληνικά! έορταί. Όμοίως δέ και έν
δυσίν 2 άλλοις διαφόροις χωρίοις των ώοών του
Πινδάοου μνημονεύονται έν παρόδω τα Λύκαια
ώς άγων. έν ω ένίκησαν έπίσης οί οιά των σχετι-
κών ώ§ών έξυμνούμενοι νικηταί των Ολυμπίων
και των Νεμέων.
Ό Παυσανίας 3 είνε μετά ταύτα Ό μόνος συγ-
γραφεύς, όστις ποιείται οπωσδήποτε μακροτερον
περι τούτων λόγον. Γνωρίζων ούτος (VIII, 38, θ)
ήμΐν τον τόπον, ένθα έτελουντο τά Λύκαια, τον
ίππόόρομον του Λυκαίου και το τούτω συνημμένον
στάοιον, διδάσκει δμως ή μας ταυτοχρόνως, ότι
καΟ' δν χρόνον αυτός έπεσκέφθη το Λύκαιον,
οί αγώνες ή ουδόλως πλέον έτελουντο, ή άλλα-
χου έτελουντο, διότι και κατά τους δύο τρόπους
δύναται νά έξηγηθή ή φράσις αύτου «γο όέ άρ-
^αΐον τών Λυκαίων ήγον τον αγώνα ένταΟθα».
Και έν άρχαίαις έπιγραφαΐς σπανίως μόνον μνη-
μονεύονται τά Λύκαια4. Μετά τον συνοικισυ,όν της
Μεγαλοπόλεως τά Λύκαια δεν κατηργήΟησαν, του-
ναντίον φαίνεται ότι τότε και έπι μακρόν μετά
1 Β&Γ61Ϊ)1)6Ι'§'- 8&§1ίθ άρθρον Ι,^ΐναίει του Ρου§β1'β8, σελ.
1433 κε. Έκεΐ και πασα ή σχετική βιβλιογραφία.
2 Πινδ. Όλυμπιον. VII, 153. Νεμεον. Χ. 48.
3 Πβλ. ΙΐΏπιβΐ'\νειΙΐΓ ϋίβ Κυΐΐβ αηά Μ^ΐΗβη Ατίίεκίϊβιΐδ σ. 5.
ΙΡ. 428 (Σιχυώνος), 673, 1136 (Επιδαύρου), ΟΙΟ 1515."Ιδε
πλείονα Γου§'βΓ68 ε. ά. 1433, 6.
ΙίΦΗΜΚΡΙΣ Α ΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚII 1905
ταύτα χρόνον νε'αν όλως προσέλαοον ταύτα ζωήν,
διότι τότε έ/.τίσ6ησαν τά διάφόοα οίχοδοαήματα
ές ών απαρτίζεται ό ιππόδρομος του Λυκαίου
τουτ αυτό δε μαρτυρεΐται καϊ έκ τών κατωτέοω
ύφ ημών δημοσιευομένων έπιγραφών. Οτι ό'μως
αρχική αιτία, έξ ής ολίγον κατ ολίγον έπήλΟε
μετά ταύτα ή κατάργησις αυτών, είνε ό συνοικι-
σμός της Μεγαλοπόλεως, όστις έπε^εοε την έοη-
αωσ'.ν τών γειτονευουσών κωαών τών Παοοασίων,
εις ας θα ήτο άνατεΟειμένη ή έπιμέλεια τών Λυ-
καίων, δύναται νά ΟεωρηΟή ώς άναμφισ£ήτητον.
Αμέσως μετά τήν ί'ορυσιν της Μεγαλοπόλεως,
έκ πολιτικών πάντως λόγων, όπως ίκανοποιηΟώσιν
οί Παρράσιοι, οίτινες κατ έςοχήν συνεοάλοντο εις
τον συνοικισμον ταύτης, οί διευθύνοντες τά της
Μεγαλοπολεως έΟεώρησαν άναγκαίαν τήν διατή-
ρησιν τών αγώνων έν τω άρχαίω τόπω της τελέ-
σεως αυτών, άλλά βραούτερον, ότε άφ ενός μεν
οί συνέχοντες τους Μεγαλοπολίτας προς τά χωρία
του Λυκαίου στενοί δεσυ.οί σύν τώ νρόνω διε-
λύοντο, άφ έτερου δε και ή συντήρησκ τών αναγ-
καίων δια τήν τέλεσιν τών αγώνων οικοδομημά-
των, και προ πάντων ή συντήρησις τών αμαξιτών
οδών δια τήν άνάβασιν εις το Λύκαιον, οέν θά
έγίνετο μετά της δεούσης έπιμελείας ώς έκλιπόν-
των τών κατοίκων του Λυκαίου, κατηργήΟησαν,
άγνωστον ακριβώς πότε, τά επί του Λυκαίου τε-
λούμενα Λύχαια, και έξηκολούθησαν ίσως ταύτα
νά τελώνται έν Μεγαλοπόλει 2. Τότε δ' ίσως με-
' Ρου^βΓβΛ ε. ά. σελ. 1433. Και τα εΐδικώτερον εις τον ί-τ.όορο-
μ,ον ανήκοντα κτίρια, χτινα έγώ απεκάλυψα δια της ανασκαφής μ.ου
ε'ς τους αυτούς -/ρόνους άνήκουσιν, ώς φαίνεται έκ του τρόπου της
οίκοδομίας, όστις είναι απολύτως ό αυτός προς τά γνιοστα ες εκείνων
τών χρόνων κτίσματα της Μεσσήνης Μαντινείας κλ.
2 Γοϋ§·6ΐ'β8 1435.
1 1
(Πίναξ 5).
Περί του αγώνος των Λυκαίων, δστις έτελεΐτο
'έπι του 'Λυκαίου ορούς έν Αρκαδία πολύ ολίγα
μόνον γνωρίζομεν
Ό Πίνδαρος, έν ω γίνεται ή αρχαιότατη μνεία
των Λυκαίων, ονομάζει ταύτα έν ΟΛνμπίον. IX,
102 Ζηνός πανάγυριν Λνκαίον, όπως πανήγν-
ρις ονομάζεται συνήθως άλλαχου ή εορτή τω-* Ο-
λυμπίων, και αί λοιπαί μεγάλαι μετ αγώνων τε-
λούμεναι Ελληνικά! έορταί. Όμοίως δέ και έν
δυσίν 2 άλλοις διαφόροις χωρίοις των ώοών του
Πινδάοου μνημονεύονται έν παρόδω τα Λύκαια
ώς άγων. έν ω ένίκησαν έπίσης οί οιά των σχετι-
κών ώ§ών έξυμνούμενοι νικηταί των Ολυμπίων
και των Νεμέων.
Ό Παυσανίας 3 είνε μετά ταύτα Ό μόνος συγ-
γραφεύς, όστις ποιείται οπωσδήποτε μακροτερον
περι τούτων λόγον. Γνωρίζων ούτος (VIII, 38, θ)
ήμΐν τον τόπον, ένθα έτελουντο τά Λύκαια, τον
ίππόόρομον του Λυκαίου και το τούτω συνημμένον
στάοιον, διδάσκει δμως ή μας ταυτοχρόνως, ότι
καΟ' δν χρόνον αυτός έπεσκέφθη το Λύκαιον,
οί αγώνες ή ουδόλως πλέον έτελουντο, ή άλλα-
χου έτελουντο, διότι και κατά τους δύο τρόπους
δύναται νά έξηγηθή ή φράσις αύτου «γο όέ άρ-
^αΐον τών Λυκαίων ήγον τον αγώνα ένταΟθα».
Και έν άρχαίαις έπιγραφαΐς σπανίως μόνον μνη-
μονεύονται τά Λύκαια4. Μετά τον συνοικισυ,όν της
Μεγαλοπόλεως τά Λύκαια δεν κατηργήΟησαν, του-
ναντίον φαίνεται ότι τότε και έπι μακρόν μετά
1 Β&Γ61Ϊ)1)6Ι'§'- 8&§1ίθ άρθρον Ι,^ΐναίει του Ρου§β1'β8, σελ.
1433 κε. Έκεΐ και πασα ή σχετική βιβλιογραφία.
2 Πινδ. Όλυμπιον. VII, 153. Νεμεον. Χ. 48.
3 Πβλ. ΙΐΏπιβΐ'\νειΙΐΓ ϋίβ Κυΐΐβ αηά Μ^ΐΗβη Ατίίεκίϊβιΐδ σ. 5.
ΙΡ. 428 (Σιχυώνος), 673, 1136 (Επιδαύρου), ΟΙΟ 1515."Ιδε
πλείονα Γου§'βΓ68 ε. ά. 1433, 6.
ΙίΦΗΜΚΡΙΣ Α ΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚII 1905
ταύτα χρόνον νε'αν όλως προσέλαοον ταύτα ζωήν,
διότι τότε έ/.τίσ6ησαν τά διάφόοα οίχοδοαήματα
ές ών απαρτίζεται ό ιππόδρομος του Λυκαίου
τουτ αυτό δε μαρτυρεΐται καϊ έκ τών κατωτέοω
ύφ ημών δημοσιευομένων έπιγραφών. Οτι ό'μως
αρχική αιτία, έξ ής ολίγον κατ ολίγον έπήλΟε
μετά ταύτα ή κατάργησις αυτών, είνε ό συνοικι-
σμός της Μεγαλοπόλεως, όστις έπε^εοε την έοη-
αωσ'.ν τών γειτονευουσών κωαών τών Παοοασίων,
εις ας θα ήτο άνατεΟειμένη ή έπιμέλεια τών Λυ-
καίων, δύναται νά ΟεωρηΟή ώς άναμφισ£ήτητον.
Αμέσως μετά τήν ί'ορυσιν της Μεγαλοπόλεως,
έκ πολιτικών πάντως λόγων, όπως ίκανοποιηΟώσιν
οί Παρράσιοι, οίτινες κατ έςοχήν συνεοάλοντο εις
τον συνοικισμον ταύτης, οί διευθύνοντες τά της
Μεγαλοπολεως έΟεώρησαν άναγκαίαν τήν διατή-
ρησιν τών αγώνων έν τω άρχαίω τόπω της τελέ-
σεως αυτών, άλλά βραούτερον, ότε άφ ενός μεν
οί συνέχοντες τους Μεγαλοπολίτας προς τά χωρία
του Λυκαίου στενοί δεσυ.οί σύν τώ νρόνω διε-
λύοντο, άφ έτερου δε και ή συντήρησκ τών αναγ-
καίων δια τήν τέλεσιν τών αγώνων οικοδομημά-
των, και προ πάντων ή συντήρησις τών αμαξιτών
οδών δια τήν άνάβασιν εις το Λύκαιον, οέν θά
έγίνετο μετά της δεούσης έπιμελείας ώς έκλιπόν-
των τών κατοίκων του Λυκαίου, κατηργήΟησαν,
άγνωστον ακριβώς πότε, τά επί του Λυκαίου τε-
λούμενα Λύχαια, και έξηκολούθησαν ίσως ταύτα
νά τελώνται έν Μεγαλοπόλει 2. Τότε δ' ίσως με-
' Ρου^βΓβΛ ε. ά. σελ. 1433. Και τα εΐδικώτερον εις τον ί-τ.όορο-
μ,ον ανήκοντα κτίρια, χτινα έγώ απεκάλυψα δια της ανασκαφής μ.ου
ε'ς τους αυτούς -/ρόνους άνήκουσιν, ώς φαίνεται έκ του τρόπου της
οίκοδομίας, όστις είναι απολύτως ό αυτός προς τά γνιοστα ες εκείνων
τών χρόνων κτίσματα της Μεσσήνης Μαντινείας κλ.
2 Γοϋ§·6ΐ'β8 1435.
1 1