Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

209

αττ1κον λγγε10ν μετα πα,ραστ α σ εωσ πομιιησ γλμοτ

210

37 Λίθος λευκός καί άποκεκρουμένος οεςιόΟεν ολί-

γον κατά τους 4 -ρο^τους στίχους και άρ'.στεροΟεν
I $ Ε Κ α α Ρ . κα| #νω0εν Οπεράνου τών γραμμάτων και κάτωθεν

παρ1 αυτά εχει μήκος 0,62 καί πλάτος 0,22 καί
πάχος 0,18, ευρέθη ο έν τη νέα άγορα, δθεν με-
τηνέχθη είς το Δ',οασκαλεΐον. II Λατινική αυτή
,_ Λ επιγραφή καλώς ύφ ήυιών άντιγραφεΐσα ά^ άνα-

Ν I Ε Ο Κ ι Γ Τ 1 ^ ^ Τ ίι ^ ^ ·ί! I '

Α Β V δ 0 γνωσθή καί συμπληρωθη 6π άλλων έπιτηδειοτέ-

I δ Ν V Ρων·

δ Ο V Ν I -^αρίστ] Ιουλίου άν/οαένου 1903.

10 . . . Ι_ | V δ

.... ν Γεώργιος Δ. Ζηκιδης

\ ϋ β I Α Ν V Β .

Ο V Ε Ν Ε β
δ I δ I Ό I δ
V Ν Ο I Α Ε Ο

ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΓΓΕΙΟΝ ΜΕΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΜΙΙΗΣ ΓΑΜΟΥ

(Πίναξ 6-7 I.

Οφείλω νά εκφράσω προς τον κ. Ι!, ^τάτ.ν θεο-
ί, ι ι ι · ' ι

μας ευν^οιστία;:, ο^ότ; είς αυτόν οφείλω τήν τ'.αήν

της οηυ.οσιεύσειυ£ του επί του πίνακος 6 είκΟνί^Ο-
ί - Ι ι

μένου ώοαίου αγγείου.

Ίο άγγεΐον τούτο, κοατήο έουθοόαοοοο; ελευ-
θέρου ρυθμού, ευρέθη εν Τανάγρα καί ήγοράσΟη
δια το Έθνικον Μουσεΐον (ύ'ψ. 0,29. Διάμ. 0,26).
Περ.ιεγράφη δια βραχέων εν τοις Πρακτικοΐς 1889
σ. 69 καί ολίγον λεπτου,εοέστεοον ύπο του Οοιινβ
(0αί3ΐο§τΐθ Ν° Κ>41), άλλα καί αί ούο αύται
περίγραφα! είνε ανεπαρκείς, παοαλείπουσαι μίαν

ι I ι ι ι ■ 1 ■ ι ι

σπουοαιοτάτην λεπτοαέοε'.αν.

Ή ύπο του Οοιινβ ( 0&Ια1ο§Ίΐβ πίνας XXV)
οηυ.οσ'.ευΟεΐσα οωτογοαοία του αγγείου γοησιυ.εύει

11 ι 1 Γ 1 11 /.ι 1 ι

μόνον, οπακ δείςη τήν υ,οοοήν του αγγείου, διότι
επί ταύτης οέν μαίνεται ακριβώς ή μοναδική εκείνη
λεπτομέρεια, ήτις αξίζει δλως ιδιαιτέρως νά ση-

ι -1 7 1 - · · · ι 1

μειωθη καί νά έςετασΟη μετά πολλής προσο'/ής.

Ή επί τών πλευρών του αγγείου εξελισσόμενη
παράστασις απεικονίζει πραξιν ληφΟεΐσαν έκ τών
τελετών του γάμου, καί οή άκριβέστερον τήν αετά-

1 ι I Γ ι 1 ι

βασιν τή^ νύμφης είς τήν οίκίαν του γααβοου κατά
τήν έσπέραν τών γάμων, τήν της νύμφης μέ&οδον \

1 Φωτίου Λεξιχόν έν λέξ. ζεύγος ήμιονικόν (το'α. 1 σελ. 246 Νη-
1)βΓ). Ό Μ. ΟοΠϊοηοιι (έν αρθρω ΜΒΐΓΪΐΏοηίιπη του ϋϊοίϊοη-

Μετά το γαμικΌν συαπόσ'.ον, οπεο έγίνετο έν τη
οικία του πατρός της νύμφης, αετεοέοοντο οί νεό-
γααοι εί^ τήν οίκίαν του γααοοού συνοοευόαενοι

I ι - 1 1 ι ι ι

ύπΌ μεγάλης που,πή^. II έκκίνησις έκ της πατοι-

ι I I - ι 1 · I - I ■ ι

κης οικίας της νύμφης έγίνετο κατά τήν νύκτα ύπο
τό 'νώς τών λαμπάο<.υν παραλαβόντες αυτήν [την
νύμφην) έκ της πατρώας εστία; έπϊ τήν άμαζαν
αγονοιν εις τά τον γαμοϋντος εσπέρας ικανής.

Γάυ.ο£, καθ 6ν ή νύμφη οέν ώοηγεΐτο είς τήν
νέαν αυτής κατοικίαν ύπο τήν λάμψιν τών νυμφι-
κών δάδων, οέν έλογί£ετο ώς κανονικός γάμος1,

* I I ι · 7

δια τούτο δέ καί οί αγγειογράφοι ~, είς τήν παοά-

1 ι 1 ι ι - I ι

στασ'.ν της εκκινήσεων της νύμφης, οέν παοαλεί-

1 ■ I · 1 ■ ι ι 1 - ι

πούσι ποτέ τάς οάοα^, αίτινεο φέρονται πάντοτε
ύπο γυναικός ποοηγουυ.ένη^ της ποαπήν καί μετα-

1 ι ί I ι 1 · 1 ■ ι I · ι

στρεφούσηί τήν κεφαλήν πρΌς τούν νυμφίους. II

I ι I · I ι 1 I I 1

γυνή αύτη είνε ή υ,ττηο της νεαοάν νύμφης3.
Επι του αγγείου ημών πλησίον της αητο^ εύ-

11 11 ι ι ■ ι i ι ■

Π&ΪΓβ 89§ΊΪΟ-ΡθίΙίβΠ ονομάζει τό ;α£οο; τούτο τ·?,ς τελετής α/ω^ζ/ν,
και τ.'ΧϊΊ.τ.ϊγ.τ.ν. ο;α τήν λέςιν ταύτην ίί; τον Ησύ^ιον ,α}ό)/>;' πο-
ρεία ι^ς νύμφης προς τον άνδρα, 'Ρόδιοιι' άλλα ή λέξις αυτϊ, α;οοα
ίδια;τέθ(ος τήν 'ΙΌ'οον /.α;. οέν ούναται νά ληφΟή ΰ7:' οψει -ροκειαένου
περί Άττι/.τ,ς.

1 Σχολ είς Εύρ. "Αλκ. 989.

2 ΓυΓίλν. ΟοΙΙ. 8αΙ)θΐιΐΌίϊ πίν. ΕνίΙ. λ\Γϊβηβι· νοι·1β§βΐ3ΐ.
1888, πίν. VIII, 1 Βίοί. (Ιθθ &ηΙΐς[.4αρθρ. Μ&ΐΓίιηοηίυιιι κλ.

3 Εύριπ. Μήδ. 1027. Φοίν. :-344 χέ. 'Τ«ιγ. Αύλ. 723-Τ34.