Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

ΛΤΪΙΚΛ ΊΉΦΠΜΑΤΑ

Ιών ενταύθα δημοσιευομένων ε: Αττικής ψη- την άνασκαφήν του έτους 1896 άνακαλυφθέντα
φισμάτων τά μεν εινε ανέκδοτα, τά δέ εξεδόθη- θεμέλια έλληνικοΟ οικοδομήματος, μένει εισέτι
σαν, άλλα. ποοσεοέοντο συμπληρώσεων η συμπλή- άμφίβολον, άτε μή αρκούντως γνωστού οντος του
ροΟνται οιά νέων τεμαχίων είσί δέ εν συνόψει σ/εοιου αυτού | προ. \\Γ. ΏδτρίθΜ εν Αίΐιοη. Μΐΐΐ.

δύο ψηφίσματα Αθηναίων XXI 463 και λ¥. <Γιΐ<Ιθίο1ι, Τορο§τ&ρ1ιίθ νοη

Αιηβη σ. ουο), και η πρώτη οε των ουο επι-
γραφών έύρέθη ούγι κατά γώραν κειμένη, αλλ

II ι I ί /ν /ν I I I

έπι υπονόμου παρά την μεγάλην σκυρωτήν οοόν

ι I I ι I 1 ι 1

την άπΌ του Διπύλου προς Βορραν γωροΟσαν. Έν

I ι - I ι ι I * ι

ανιστών δργεώνων, ταΟθα επίσης ευρέθη άλλο ψήφισμα θιασωτών, το

ένταΟθα κατωτέρω νυν ποώτον δημοσιευόμενον,

ι ι 11 ι

>ων ψηφισμάτων της Στήλη φαιοΟ μαρμάρου ελλιπής μόνον κατά

βουλής και του δήμου του Αθηναίων το μεν πρώ- την κάτω δεξιάν γωνίαν, άνωθεν κεκοσμημένη δια

τον ευρέθη έν ταΐς άνασκαφαΐς άς έν έ'τει 1896 έπικρανίτιδος, πλάτος 0.37 έως 0.425, ύψος 0.76,

δαπάναις της Αρχαιολογικής Εταιρείας ενήργησε πάχος 0.11 έως 0.12. Ή γραφή επιμελημένη, έν

κατά τον ε£ω ΚεοαμεικΌν ό μακαρίτης Ά. Οίκονό- γένει στοιγηδον α,ετά τίνων ανωμαλιών



ι'α ψηφίσματα

φυλετών

εν

ψήφισμα δη μ

Τ I ι ι 11

οτών

έν

1 ετοαπόλεων

ι



εν

Μεσογείων



■ζ /·

ψηφίσματα Οι

Τ I , ι

ασωτών ε ο

ι

1.

1 ών ενταυΟ:

/. ε/.οιοουι.ελ

■V

μου (πρβ

Ιοακτικά 1896 σ. 20 ι το δέ δεύτε- τελευταίοι: στίνοις' εις το τέλος δμως των στί-
ρον είνεν ήδη άνακαλυφθη έν ταΐς έρεύναις ταΐς νουν τά γοάααατα είνε ποτέ μεν πυκνότερα,

ι

^.νομέναις έν έ'τει 1890 έν τοις παοά τό Δίπυλον δέ αραιότερα, μένουσι δέ και κενά, διότι ό ναρά-

I

τόποι: οαπάναι: της αύτης έταιοείας υπό τοΰ κ. κτης έποόσε:ε να συμπίπτουσι τα τέλη τών στίχων
Κ. Λ. Μυλωνά (πρβ. 1 Ιοακτικά 1890 σ. 191 πάντοτε πρΌς τά. τέλη συλλαβών. Αιά. τον αυτόν

αμφότερα όε προέρχονται, ως τα ίόια μαοτυρουσιν, λογον, οπερ μέχρι τουοε εμεινεν απαρατηρητον,

εκ του ίεροΟ της Κάλλιστη:. ΙΙεοΊ του ίεοου τού- π. ν- και έν τη ύπ άο. 176 έν ΙΟ. II επιγραφή

του τάδε λέγει ο Παυσανίας ομιλών περι τών τόπων (ϋΐΐίθίΛθΓ^θΓ, 8γ11οι>β Ιοί) του έτους 330/29

τών έ'ξω της πόλεω: Αθηνών κειμένων I 29, 2: ποό Χο. ό χαράκτης άοησε κενάς μιαν ώς τέσσα-

εγγντάτω δέ 'Ακαδημία, χωρίον ποτέ άν^ρδς ίδιώ- ρας θέσεις έν τέλει τών στίχων, περισσοτέρας δ

τον, γνμνάσιον δε έπ έμοϋ. κατιοϋσι δ ες αυτήν έτι ό χαράκτης της έπιγαφής ΙΟ. II 41 του πρίό-

περίβολός έστιν Αρτέμιδος και ξόανα Αρίστης του ήμίσεος του τετάρτου αιώνος" τό ίδιον δέ συμ-

και Καλλίστης· ώς μεν γαρ εγώ δοκώ και ομολογεί βαίνει και έν άλλαις Αττικαΐς έπιγραφαΐς εισέτι

τά έπη τά Πάμφω (ουτω κατά. την του ΗβοΙνθΓ στοιχηδόν γεγραμμέναις τοΟ τρίτου μάλιστα αιώνος

διόρθωσιν Ρΐιΐΐοΐ. V 429 άντι τοΟ έν γε.ιοονοάφοκ (πρβ. λν. Κοίβο έν Γθ8Ϊ8θ1ιπίΐ £πγ Ο. ΗϊγβοΙιϊθΜ

Σαπφούς), της Αρτέμιδος είσιν επικλήσεις αύται τ. 317 ). Προσέτι σημειωτέον οτι και έν τέλει τών

(προ. Η. ϋδθηοΓ, ΟοΐΐθπίΣΐηιβη σ. 50.53), λεγό- οράσεων, ενίοτε δέ και μικρότερων κώλων του λό-

μενον δέ και άλλον εις αύτάς λόγον εϊδώς παρα- γου, ΰπάρχουσιν οπως και έν άλλαις έπιγραφαΐς

σομαί.Έάν εις τό ίεοόν τούτο άνήκουσι τά κατά τών ιδίων χρόνων (πρβ. Ρ&γΙθΜ, Η&ιΐΓΐΙηιοΙι