DOI Artikel:
Rōmaios, Kōnstantinos Ath.: Eurēmata anaskaphēs tou epi tēs parnēthos antrou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14656#0055
ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ
ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΟΣ ΑΝΤΡΟΥ
(Πίναξ 5, 6).
Άντίκείμ-εν* έκ [Μετάλλου
Μετα£υ τούτων άξιόλογον προ πάντων εΰρημα
είναι ό χρυσοΟς τέττίξ & υπό τοΰ κ. Σκια. έν τοις
Πρακτικοΐς μνημονευθείς καΐ ύπ' άλλων οία βρα-
χέων έν διαφάροις περιοδικοΐς 1- Απεικονίζεται κα-
τωτέρω εις δύο όψεις και εις το φυσικόν μέγεθος.
Έκ της όψεως α πείθεται τις, ότι πρόκειται πραγ-
ματικός περι παραστάσεως τέττιγος χαρακτηρι-
ζομένου επαρκώς δια του ιδιάζοντος σχηματισμοί)
τή; κεφαλής μετά των προεξεχόντων οφθαλμών
καϊ του σχήματος των πτερών μετά τών όαβδώ-
ι ΕΙκών 1.
σεων. Ακόμη και διά τοΰ δελτοειδοϋς σχ_ήματος
κάτωθεν έπι της κοιλίας (όψ. β) χαρακτηρίζεται τό
αύτό έντομον. ϊό ό'τι παρίσταται μικρότερος τοΰ
φυσικού δεν έχει σπουδαίαν σημασιαν και όφείλε-
1 "Ιόε Πρακτικά 1900 σ. 40. ,1. Η. 8 1901 σ. 350. Λ. Μ. 1900
σ. 456. Ώς πρός τον τόπον, έν ω ευρέθη ό τέττιξ, παρα τω κ. Σκιά
άναγινώσκει τις, ό'τι ε&ρέθη έν τω άνωτάτω στρώματι, οπου ευρι-
σκοντο μετά οϋ/! αισθητής διαφοράς βάθους αί έλληνικαί, αϊ ρωμαικαΐ
και αί βυζαντινά! άρ/αιότητες. Τά δύο υποκείμενα στρώματα άνη'-
κουσιν είς την προϊστορικήν έπο/ην. Ώς δε ιδιαιτέρως έσνε την κα-
λωσύνην νά άνακοινοίση μοι ό ένεργήσας τάς άνασκαοάς, ό τέττιξ ευρέθη
είς βάθος 0,50 άπό της επιφανείας, όπως έν τω αϋτω βάΟει και πλη-
σίον ευρέθη ή χρυσή κλίνη. Κατά την ϊντίληψιν τοΰ κ. Σκιά τό βάθος
τοΰτο δεν ήτο μικρόν.
ται πιθανώς εις το πολύτιμον ϋλικόν, ές ου κατε-
σκευάσθη. Ό τέττιί; δεν εχει χυΟη, άλλ' αποτε-
λείται εκ δύο ελασμάτων συγκολλωμένων, έξ ών το
μέν έν αποτελεί το κάτω, το δε άλλο το άνω μέ-
ρος. Ούτω το έσωτερικόν είναι κοίλον, ό'πως τούτο
φαίνεται καϊ έκ τοΰ ρηΟέντος δελτοειδοΰς σχήμα-
τος, του οποίου αι ουο πλευραι είναι εσχισαεναι
καθ όλον το πάχος τοΰ έλάσματος, έν ώ ή τρίτη
εχει μόνον χαραχΟη. II κεφαλή εχει συμπιεσΟη
και δεν διατηρεί τήν άρχικήν της μορφήν. Οί πό-
δες άφ ετέρου δεν παρίστανται και άντ'ι τούτων
βλέπομεν σαφώς τά συστατικά πόρπης, κάτω δηλ.
το ϋποδεχόμενον τήν περόνην, άς είπωμεν ούτω
διά τήν συντομίαν, άγκιστρον κα'ι άνω το τήν πε-
ρόνην αυτήν ή αέρος ταύτης αποτελούν σύρμα.
Τό σύρμα τοΰτο, ώς εχει νΰν, διέρχεται διά δύο
καθέτως έπϊ τοΰ σώματος τοΟ τέττιγος και στερεώς
έμπεπηγμένων κρίκων ή δακτυλίων, έν ώ τό μεν
έν άκρον αύτοΰ, το προς τά δεξιά, ώς φαίνεται
έπι της εικόνος, περατοΰται είς δακτύλιον, το δε
άλλο έπαναστρέφον και άποβαΐνον βαθμιαίως λε-
πτότερον στηρίζεται περιελισσόμενον μίαν καϊ ήμί-
σειαν στροφήν περί τήν περιφέρειαν τοΰ αύτοΰ δα-
κτυλίου. "Ομως φαίνεται και έκ προ';της όψεως, ότι
ή διάΟεσις αύτη τοΰ σύρματος δεν είναι ή αρχική,
άλλ'ότι έπηλΟε βία τις και παραμόρ^ωσις. I ώ όντι
ή περόνη δεν είναι δυνατόν νά ήτο προέκτασις τοΰ
υπάρχοντος σύρματος, επειδή το άκρον τούτου απο-
βαίνει πολύ λεπτόν, σχεδόν αίχμηρόν. Άλλ ή πε-
ρόνη της πόρπης ημών σώζεται ολόκληρος και είναι
αύτη τό ούτω συνεστραμμένον σύρμα. Διότι άν
ύποΟέσωμεν, ότι Ό δακτύλιος, είς 6ν τελειώνει το
σύρμα ητο αρχικώς τοποθετημένος μεταΕύ τών
δύο άλλων δακτυλίων, συνεκράτει δε αυτόν με-
ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΟΣ ΑΝΤΡΟΥ
(Πίναξ 5, 6).
Άντίκείμ-εν* έκ [Μετάλλου
Μετα£υ τούτων άξιόλογον προ πάντων εΰρημα
είναι ό χρυσοΟς τέττίξ & υπό τοΰ κ. Σκια. έν τοις
Πρακτικοΐς μνημονευθείς καΐ ύπ' άλλων οία βρα-
χέων έν διαφάροις περιοδικοΐς 1- Απεικονίζεται κα-
τωτέρω εις δύο όψεις και εις το φυσικόν μέγεθος.
Έκ της όψεως α πείθεται τις, ότι πρόκειται πραγ-
ματικός περι παραστάσεως τέττιγος χαρακτηρι-
ζομένου επαρκώς δια του ιδιάζοντος σχηματισμοί)
τή; κεφαλής μετά των προεξεχόντων οφθαλμών
καϊ του σχήματος των πτερών μετά τών όαβδώ-
ι ΕΙκών 1.
σεων. Ακόμη και διά τοΰ δελτοειδοϋς σχ_ήματος
κάτωθεν έπι της κοιλίας (όψ. β) χαρακτηρίζεται τό
αύτό έντομον. ϊό ό'τι παρίσταται μικρότερος τοΰ
φυσικού δεν έχει σπουδαίαν σημασιαν και όφείλε-
1 "Ιόε Πρακτικά 1900 σ. 40. ,1. Η. 8 1901 σ. 350. Λ. Μ. 1900
σ. 456. Ώς πρός τον τόπον, έν ω ευρέθη ό τέττιξ, παρα τω κ. Σκιά
άναγινώσκει τις, ό'τι ε&ρέθη έν τω άνωτάτω στρώματι, οπου ευρι-
σκοντο μετά οϋ/! αισθητής διαφοράς βάθους αί έλληνικαί, αϊ ρωμαικαΐ
και αί βυζαντινά! άρ/αιότητες. Τά δύο υποκείμενα στρώματα άνη'-
κουσιν είς την προϊστορικήν έπο/ην. Ώς δε ιδιαιτέρως έσνε την κα-
λωσύνην νά άνακοινοίση μοι ό ένεργήσας τάς άνασκαοάς, ό τέττιξ ευρέθη
είς βάθος 0,50 άπό της επιφανείας, όπως έν τω αϋτω βάΟει και πλη-
σίον ευρέθη ή χρυσή κλίνη. Κατά την ϊντίληψιν τοΰ κ. Σκιά τό βάθος
τοΰτο δεν ήτο μικρόν.
ται πιθανώς εις το πολύτιμον ϋλικόν, ές ου κατε-
σκευάσθη. Ό τέττιί; δεν εχει χυΟη, άλλ' αποτε-
λείται εκ δύο ελασμάτων συγκολλωμένων, έξ ών το
μέν έν αποτελεί το κάτω, το δε άλλο το άνω μέ-
ρος. Ούτω το έσωτερικόν είναι κοίλον, ό'πως τούτο
φαίνεται καϊ έκ τοΰ ρηΟέντος δελτοειδοΰς σχήμα-
τος, του οποίου αι ουο πλευραι είναι εσχισαεναι
καθ όλον το πάχος τοΰ έλάσματος, έν ώ ή τρίτη
εχει μόνον χαραχΟη. II κεφαλή εχει συμπιεσΟη
και δεν διατηρεί τήν άρχικήν της μορφήν. Οί πό-
δες άφ ετέρου δεν παρίστανται και άντ'ι τούτων
βλέπομεν σαφώς τά συστατικά πόρπης, κάτω δηλ.
το ϋποδεχόμενον τήν περόνην, άς είπωμεν ούτω
διά τήν συντομίαν, άγκιστρον κα'ι άνω το τήν πε-
ρόνην αυτήν ή αέρος ταύτης αποτελούν σύρμα.
Τό σύρμα τοΰτο, ώς εχει νΰν, διέρχεται διά δύο
καθέτως έπϊ τοΰ σώματος τοΟ τέττιγος και στερεώς
έμπεπηγμένων κρίκων ή δακτυλίων, έν ώ τό μεν
έν άκρον αύτοΰ, το προς τά δεξιά, ώς φαίνεται
έπι της εικόνος, περατοΰται είς δακτύλιον, το δε
άλλο έπαναστρέφον και άποβαΐνον βαθμιαίως λε-
πτότερον στηρίζεται περιελισσόμενον μίαν καϊ ήμί-
σειαν στροφήν περί τήν περιφέρειαν τοΰ αύτοΰ δα-
κτυλίου. "Ομως φαίνεται και έκ προ';της όψεως, ότι
ή διάΟεσις αύτη τοΰ σύρματος δεν είναι ή αρχική,
άλλ'ότι έπηλΟε βία τις και παραμόρ^ωσις. I ώ όντι
ή περόνη δεν είναι δυνατόν νά ήτο προέκτασις τοΰ
υπάρχοντος σύρματος, επειδή το άκρον τούτου απο-
βαίνει πολύ λεπτόν, σχεδόν αίχμηρόν. Άλλ ή πε-
ρόνη της πόρπης ημών σώζεται ολόκληρος και είναι
αύτη τό ούτω συνεστραμμένον σύρμα. Διότι άν
ύποΟέσωμεν, ότι Ό δακτύλιος, είς 6ν τελειώνει το
σύρμα ητο αρχικώς τοποθετημένος μεταΕύ τών
δύο άλλων δακτυλίων, συνεκράτει δε αυτόν με-