55
ΠΕΡ] ΤΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΜΥΚΗΝΑΪΚΩΝ ΤΙΝΩΝ ΚΟΣΜΗΜΑΤΩΝ
56
κατ άλλον τρόπον. Έν τη αιγυπτιακή τοΟ Μου- του τρόπου καθ' 6ν αύται έπι τούτων έφέροντο,
σείου ημών συλλογή υπάρχει λάρναξ πήλινη 1, ής διότι πάντως καΐ ή λάρναξ αύτη εινε άπομίμησις
το κάλυμμα (εικών 11) δύναται, νομίζομεν, νά ςυλίνης τοιαύτης, 'ίΐς έν αύτη βλέπομεν, το πρόσω-
χρησιμεύση ού μόνον ώς ενδειςις τοΟ πιθανού της πον έξεΐχε, περιβαλλόμενον ύπο πλοκάμων ταινιο-
έρμηνείας ημών περί της Οέσειος τών προσωπίδων ειδών, καταπιπτόντων έπι τοΰ στήθους. Έάν ύπο-
τούτων επί τών φέρετρων, άλλα καΐ ώς υπόδειγμα Οέσωμεν ό'τι κατά τρόπον τινά παραπλήσιον έκα-
-
Κίκών 11.
λύπτετο το εξέχον περιΟώριον τών χρυσών ήμών όποιον βεζαίως δεν άπέβλεπον οί τήν μορφην τών νε-
προσωπίδιυν, Οά έ'χωμεν σαφή ΐδέαν της όψεως κρών αύτών ούτω διαιωνίζοντες λαοί έκεΐνοι. Χαρα-
αύτών έπι του φέρετρου, φυσικής άλλιυς και νοη- κτηριστική λίαν ώς προς τήν έρμηνείαν ταύτην εινε
της. Διότι ώς εχουσι νΟν αί προσοοπίδες αύται μό- και ή έκ Μουλιανών χρυσή προσωπίς, ή άνακαλυ-
νον τον άποτροπιασμον προκαλοΰσι, πράγμα εϊς το φΟεϊσα έν Κρήτη ύπο ΐιανΟουδίδου ( Εφ. Αρχ. 1904
σ. 49) ή όπάς και αύτη προς ενθεσιν ήλων φέρουσα,
1 Δυστυνώς οϋο'εν γινώσκομεν περί τίς προελεύσεως αύτίίς άνηκού- ·* ■ ... , ~ ·> __/__ / ,,-/■-/
'■ \. . ,,,, ',. ' ' , „ ητις, ως εκ των υ,ικοοον αυτής Οϊαστασεοον Ιμηκ.
σης εις την συλλογην Ιτοστοοιτς. Ιου ειοους τούτου όμως μνημεία
ταρ-/
ουσι
πχεϊστα. 0,15 υψ. 0,010) αδύνατον ήτο νά έφέρετο έπι του
ΠΕΡ] ΤΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΜΥΚΗΝΑΪΚΩΝ ΤΙΝΩΝ ΚΟΣΜΗΜΑΤΩΝ
56
κατ άλλον τρόπον. Έν τη αιγυπτιακή τοΟ Μου- του τρόπου καθ' 6ν αύται έπι τούτων έφέροντο,
σείου ημών συλλογή υπάρχει λάρναξ πήλινη 1, ής διότι πάντως καΐ ή λάρναξ αύτη εινε άπομίμησις
το κάλυμμα (εικών 11) δύναται, νομίζομεν, νά ςυλίνης τοιαύτης, 'ίΐς έν αύτη βλέπομεν, το πρόσω-
χρησιμεύση ού μόνον ώς ενδειςις τοΟ πιθανού της πον έξεΐχε, περιβαλλόμενον ύπο πλοκάμων ταινιο-
έρμηνείας ημών περί της Οέσειος τών προσωπίδων ειδών, καταπιπτόντων έπι τοΰ στήθους. Έάν ύπο-
τούτων επί τών φέρετρων, άλλα καΐ ώς υπόδειγμα Οέσωμεν ό'τι κατά τρόπον τινά παραπλήσιον έκα-
-
Κίκών 11.
λύπτετο το εξέχον περιΟώριον τών χρυσών ήμών όποιον βεζαίως δεν άπέβλεπον οί τήν μορφην τών νε-
προσωπίδιυν, Οά έ'χωμεν σαφή ΐδέαν της όψεως κρών αύτών ούτω διαιωνίζοντες λαοί έκεΐνοι. Χαρα-
αύτών έπι του φέρετρου, φυσικής άλλιυς και νοη- κτηριστική λίαν ώς προς τήν έρμηνείαν ταύτην εινε
της. Διότι ώς εχουσι νΟν αί προσοοπίδες αύται μό- και ή έκ Μουλιανών χρυσή προσωπίς, ή άνακαλυ-
νον τον άποτροπιασμον προκαλοΰσι, πράγμα εϊς το φΟεϊσα έν Κρήτη ύπο ΐιανΟουδίδου ( Εφ. Αρχ. 1904
σ. 49) ή όπάς και αύτη προς ενθεσιν ήλων φέρουσα,
1 Δυστυνώς οϋο'εν γινώσκομεν περί τίς προελεύσεως αύτίίς άνηκού- ·* ■ ... , ~ ·> __/__ / ,,-/■-/
'■ \. . ,,,, ',. ' ' , „ ητις, ως εκ των υ,ικοοον αυτής Οϊαστασεοον Ιμηκ.
σης εις την συλλογην Ιτοστοοιτς. Ιου ειοους τούτου όμως μνημεία
ταρ-/
ουσι
πχεϊστα. 0,15 υψ. 0,010) αδύνατον ήτο νά έφέρετο έπι του