Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1907)

ΛΗΚΥΘΟΙ ΤΟΥ ΔΟΥΡΙΔΟΣ

(Πίν. 10).

Έν τώ Περιοδικώ τούτω του 1880 Ό κ.Τσούν-
τας έδημοσίευσεν έρυΟρόμορφον λήκυθον ές Ερέ-
τριας, έφ' ής παρίστατο δισκοβόλος καΐ παρ' αύτόν
έπι καθίσματος συνεσπειραμένον ίμάτιον μετά της
επιγραφής τοΰ γνωστού αγγειογράφου Δούριδος .
Ήτο πρωτοφανές και παράδοςον, ότι το όνομα του
τε'/νίτου, άνευ του εγραψεν, ήτο γεγραμμένον ούχί
έν τω μελανώ πεδίω, όπως προσεδοκα.το, άλλ' έπι
τοΟ ιματίου αύτοΟ χωριζόμενου εκάστου γράμμα-
τος διά των γραμμών των πτυχών. Διά τοΟτο δεν
έγεινεν ομοφώνως δεκτόν, οτι ή λήκυθος έζωγρα-
οήΟη υπό τοΟ Δούριδος 2, ή δέν άπεδόθη μεγάλη
προσοχή εις το πράγμα. 'Λλλ' ήδη ευρισκόμεθα
εις την εύχάριστον Οέσιν νά δημοσιεύσωμεν τρεις
άλλας ληκύθους μετά της αυτής ιδιορρυθμίας της
επιγραφής αναφερομένης εις τον αυτόν άγγειογρά-
φον. Λί δυο τούτων άνήκουσιν έπίσης εις τό ΈΟνι-
κόν Μουσεΐον, ή δε τρίτη είναι νέον πρόσκτημα
του Μουσείου του Βερολίνου.

Εις την φιλικήν συνδρομήν του κ. ΒπΜοιθγ
δφείλω πρώτον μέν τήν γνώσιν τής έν Βερολίνω
ληκύθου έπειτα δέ φωτογραφίαν αύτής άποσταλεΐ-
σάν μοι παρά τής Διευθύνσεως του Μουσείου χο-
ρηγησάσης ευγενώς και το προς δημοσίευσιν δι-
καίωμα.

II έν 1>εοολίνω λήκυθος απεικονίζεται κατω-
τέριο έν εΐκ. 1. Κατά τάς άποσταλείσας μοι είοή-
σεις προέρχεται εξ Ελλάδος και ήγοράσΟη έν Πα-
ρισίοις. Τψος εχει 0,225 και άριΟμόν έν τώ εύρε-
τηρίω τών αγγείων του ΑιιΙΐςιιιείΓϋ 4858. Ή λή-

1 'Λρ/. Έφηα. 1886, 40-41. Πίν. 4.

'-' Οδτω; ό Κΐθίΐΐ, έν ΜοίΒίΟΓδϊοηηΙιίΓΟη 150. Τουναντίον πα-
ρίΟΓ/Οησαν τόν Δουριν ώ; τόν γράψαντα τήν λήκυθον ό ΡοίίβΓ
(Οά£. ΑγοΙι. 1888, 177) χα! ό Η8Γί\νΊ§ (Μοΐδίβιτ,οΐιαίβη 288).

κυΟος του 'ΕΟν. Μουσείου ύπ' άρ. 1633 (Ο&ίίΐ-
Ιοβ'ΐιβ 1189) απεικονίζεται έν είκ. 2, β και ιδιαι-
τέρως ή παράστασις κατά το σχεδιογράφημα του
κ. ΟϊΙΙΪΘΓΟίι έν τώ πίνακι 10. Περιεγράφη διά βρα-
χέων έν τώ Δελτίω τοΰ 1892, 85, 15 ώς και έν
τώ Καταλόγω. Προέρχεται εξ Ερέτριας, ΰψος δέ
εχει 0,25. Τέλος ή ύπ' άριθ'. 12803 απεικονίζεται
έν είκ. 2, α και έν τώ πίνακι και προέρχεται έπί-
σης έξ Έρετρίας ευρεθείσα κατά τάς εκεί άνασκα-
φάς τοό 1900.0ϋδαμοϋ' μέχρι τούδε καθόσον γνω-
ρίζω έμνημονεύΟη. 'Ύψος 0,24.

Τό αμέσως προσπΐπτον εις τήν άντίληψιν χαρα-
κτηριστικον τών τριών τούτων ληκύθων είναι βε-
βαίως ή επιγραφή Δορις ή γεγραμμένη έπι τοΟ
κατωτέρου μέρους τοΟ ιματίου. Έπι τής ύπο του
κ. Τσούντα δημοσιευθείσης το αύτο όνομα παρα-
τηρείται έπι του πλησίον άποτεΟειμένου ένδύμα-
τος. Αλλ ή οιαφορά είναι ασήμαντος και δυνά-
μεθα νά είπωμεν, ότι υ.έ τήν αυτήν ίδιοτοοπίαν
τής έπιγραφής εχομεν μέχρι τούδε 4 έν ολω λη-
κύθους. Τι δέ σημαίνει το όνομα τοϋ'το το παρα-
δόξως γεγραμμένον; είναι ή υπογραφή τοΟ γνω-
στοΟ άγγεισγράφου ή μήπως είναι τό όνομα αύτου
ύπ' άλλου συναδέλφου έκ φιλοφροσύνης γεγραμ-
μ.ένον ή αναφέρεται εις καλόν τινα παΐδα, ότε συμ-
βαίνει ένίοτε νά παραλείπεται τό έπίθετον καλός;

Έκ τών μ,εγάλων κυλικογράφων τών χρόνων
τών προ και κατά τους Περσικούς πολέμους Ό ΔοΟ-
ρις άντιποοσωπεύεται έν τοΐ'ς Μουσείου ήυ,ών διά
τών περισσοτέρων ένεπιγράφων αγγείων . "Ενεκα
τούτου και έπειδή γράμματα, τινα γράφει πάντοτε
ή τουλάχιστον συνηθέστατα κατ' ιδιάζοντα τρόπον
δυνάμεθα νά είπωμεν, οτι Ό αγγειογράφος Δού-

1 "Ιδε ΡοΙΙίοΐ', ϋοιιΐ'ΐβ, 11.