DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.4079#0287
Εΐί C Τ Ε'Τ V $♦ ζγρ
ceisitatis redigi, Prfiw quaeso diice quat nam sint appel -
ianda turpia>& postea te nobis philosophum esse ia>
&es t in prarsentia uerosi quis te sic appellet, ne admi>
seris» Estneturpetibiquod ipienon feceris, ciriusta
cau&non fueris ϊ Quod alia ratione ribi euenit,quem-
admodum dolor capitis, utfebris. Siparentcs tui fois-
fent snopes,aut aiios rdiquerint hg redes3 aut du uiuunt
tenuiter sc iustentant, ignominia rdlicet inde ad te re-
dundat nulla,necpudcntda haec tibi censesc' Difcere
icilicetillud potuisti ex philoibphis C1 Nunquam ne au'
distiturpe idcssequod sitdignum ignominia,iduerd
aliud essenihil quam cui sitinudendumiQuisquamne
porrOtstquem irrideas, in eo quod ipie non kcerit?
Tune uero patrem tuum effecisti talem c"An in pote-
statecsttua,-ut retfius-illa se habeantquai ad ipsompeiv
tinent^Permissuniticidtibi estcQuid ergo oportet,
num uelle ca quae in manu tua non sint} aut si ista non
consequare, timenda turpitudo & lgnominia < Itane
coniueuisti philosophari, ut adem intenderes in alios^
tpie uero in teipso fiduc/x, aut spei haberc nihil ί Qua-
re plores per me licet dC faipires, dC comedas,metuens
ne tibi in crastinum suppetat cibus. De seruulis eadent
ibllicitudo te pretnat, nc expssent te, ne fugiantjne mo>
riantur. Ita tu uiuas, & sic iriuere nunquam porro de-
sinas, qui tantum uocabulo»& titulotenus ad philostv
phiam accessisti, ciusque praccepta quantum in te est
«gnomin/aaffeasti,maniaatq? inutilia diTcentibus efe
sc prac te ferens, atque excmplo tuo ostendens• Nun*
quam utoptimostatuesses expetisti,tranquil!itatem 6C
uacuitatcm affecfhrom nc desiderasti quidemtncmi^
nem utillud scires, coluiili3prarbuisti autem tepiuribus
& quibus disceres rationem styllogiimora. Nunquam
autem dc tuis oblatis uiiis periculum feristi teipsum ex-
perumdo, Vtrum serre istwdpossiim, aitf non ferrec"
Qjrid
ceisitatis redigi, Prfiw quaeso diice quat nam sint appel -
ianda turpia>& postea te nobis philosophum esse ia>
&es t in prarsentia uerosi quis te sic appellet, ne admi>
seris» Estneturpetibiquod ipienon feceris, ciriusta
cau&non fueris ϊ Quod alia ratione ribi euenit,quem-
admodum dolor capitis, utfebris. Siparentcs tui fois-
fent snopes,aut aiios rdiquerint hg redes3 aut du uiuunt
tenuiter sc iustentant, ignominia rdlicet inde ad te re-
dundat nulla,necpudcntda haec tibi censesc' Difcere
icilicetillud potuisti ex philoibphis C1 Nunquam ne au'
distiturpe idcssequod sitdignum ignominia,iduerd
aliud essenihil quam cui sitinudendumiQuisquamne
porrOtstquem irrideas, in eo quod ipie non kcerit?
Tune uero patrem tuum effecisti talem c"An in pote-
statecsttua,-ut retfius-illa se habeantquai ad ipsompeiv
tinent^Permissuniticidtibi estcQuid ergo oportet,
num uelle ca quae in manu tua non sint} aut si ista non
consequare, timenda turpitudo & lgnominia < Itane
coniueuisti philosophari, ut adem intenderes in alios^
tpie uero in teipso fiduc/x, aut spei haberc nihil ί Qua-
re plores per me licet dC faipires, dC comedas,metuens
ne tibi in crastinum suppetat cibus. De seruulis eadent
ibllicitudo te pretnat, nc expssent te, ne fugiantjne mo>
riantur. Ita tu uiuas, & sic iriuere nunquam porro de-
sinas, qui tantum uocabulo»& titulotenus ad philostv
phiam accessisti, ciusque praccepta quantum in te est
«gnomin/aaffeasti,maniaatq? inutilia diTcentibus efe
sc prac te ferens, atque excmplo tuo ostendens• Nun*
quam utoptimostatuesses expetisti,tranquil!itatem 6C
uacuitatcm affecfhrom nc desiderasti quidemtncmi^
nem utillud scires, coluiili3prarbuisti autem tepiuribus
& quibus disceres rationem styllogiimora. Nunquam
autem dc tuis oblatis uiiis periculum feristi teipsum ex-
perumdo, Vtrum serre istwdpossiim, aitf non ferrec"
Qjrid