EXPOSTVLATIOMEM HVTTENI.
nium qutbufcwn samiliariter utxi,non dubitarim mo-
res meos sic aliuoris morbo afferere, ut 4 nullo uitio
magis absim. Audi nunc alteram asfissionem aeque
essrontem, ideo tantum tribuo Capitoni, quod lauda-
nt meum Nouum teftamentum, quemadmodum secit
&Berus. Vtdiuerfisima connessit,imo ideo cito Be-
ri & Capitonis Theologorum de nouo teftamento iu-
dicium,ut Theologorum clamores retunderem, qui
nihil uolebant legi nisi abipsis probatum. Si legi de-
bet, quod sussragto Theologorum probat u/m esi, hoc
opus erat a, Theologis non uulganbus probatum,quod
Louanien/es Theologi damnabant. Itaque nihil im -
pudentius erat, aut 'imtempestiuius ijs, quae declamat
de alienae gloriae obtreftatione. Nunc uero uenien-
dum ad illud crimen , horrendum & atrox : cu -
ius Huttenus negat se unquam mihi gratiam fa-
siurum,quum fit alioqui clementi simus. Ipse hor-
ret dicere. In epistola quadam ad Episcopum Ros-
sensem Capnionem insimulo persidiae. In tam atro-
ci sacinore oper#precium est ipsa epiftol# meae uer
ba subfcnbere . Causa,fi uera narrant, haec suit.
Quum periculum esset ne dux Vuertembergen -
sis Studgardiam reciperet, Reuchlinus ciuibus alii
quot erat autor, ut alio demigrarent,ipse comes il-
lis futurus . Profugerant illi. Reuchlinus mutato
consilio mansit, su# supellessili consulens . De-
inde rursus prossigato duce. per quosdam amicos
impetra