EXP OSTVL ATIONE M HVTTENU
scrip si Capnioni, cupiens animum illius aliquo solatia
subleuare. Rurfam si quid effit de rebus Cdpnionis,cu-
rubum ut sciret epifcopus,quod/cirem hac illi sore grt
tffima.His itaque literis,quibus eft osfen/usH-Uttenus,
signisicabam illi,^r in quo periculo fuissit Capnion, C7
in quam tranquillo ftatu nunc effit , tam uti sciret quo
mittendum essit, si quid ad illum uellet mittere , C«e
terum de perfidi# crimine illi impingendo, nesomnia*
ttvm quidem est unquam , Neque enim sallere semper
eft persidi# ,fed fallebat etiam ille, qui amici #gro*
tantis ceruicali clam sapposuit aurum. Et fallit amis
cus, qui mexpe ssatus obrepit. Quod fi uolutssim il*
Ium insimulare perfidi#, non adieciffiem: mutato coit
silio . Neque uero statim persidus eft, qui mutat con»
silium, quandoquidem huc s#pe cogit necessitds, siepe
rationes eiusmodi, ut stulticia sit non mutare. Fru-
ftra igitur hic uer bis tragicis in me detonat Huttenus^
quum quod assiumit, etiam me non refeUente sdsi/si»
tnwm sit. Quis autem unquam hunc locum sic inter*
pretdtus est, pr#ter unum Huttenum i Quod si quid
tale cogitassiem, hoc uidelicet scriberem illi uiro, quo
nullum habebat Reuchhnus sui amantiorem ? Aeditcl
est epistola Reuchlino uiuo ,sed morti, inquit, uicino.
Qui potui diurnare quam diu uissurus essiet Reuchli*
nus ? Ego certe ut erat uiuida uegetaqffienefta ,ssie
rabam illum nobis diu sitperftitem suturum atque
utinam essit. Mortuum apotheofi muentutis affe*
c ssibut