LIBER OCTAVVS. i
copias,duxit. Ad cuius primum aduentum oppidani perculsi,
praeterea Maceratenfes, ac Tolcntinatcs, quod Franciscum
copiis imparem Regi norant, Pontificis legato deditionem
fecere. Qy e Francisco renuntiata eum vehementer solicitum
habuere. Nam nec vlla prsesidia, qua: per oppida distribuerat,
satis firma posthac fore exiflimabat, nec du satis sciebat, qua-
nam ratione tanta:exort^ subito tepestatioccurreret. Quam-
uis enim Florentinos, ac Venetos, quorum antea bel!o Dux,
opes ac gloriam auxerat, fautores haberet, tamen in tam su bi-
to casu, ac tam aduersis silis rebus,praesertim cum adhuc bellu
iis cum Philippo esset,eorum auxilia delperabat. Inflabat enim
Alphonsus, ac protinus cedentem vrgebat, ex quo fiebat, vt
sese haud satis tutum vilis murorum munimentis putaret. Po-
pulorum enim inconstantiam verebatur,quam partim rumor
Regia: potentia:, partim religionis metus, vtsese aliquando
impia: rebellionis nota liberarent, faciebat.Et Florentini qui-
dem, & Veneti eum e Piceno summoueri aegre ferebant, sed
auxiliumferrenon poterant. Nec vero existimauerant fieri
posse, cum scirent quantas Franciscus copias haberet, quan-
taq; is virtute bello gerendo esset, vt tam facile hoflibus cede-
ret , consilio modo, & spe (quod vnum in rebus tam subitis
poterant) illum adiuuabant.Is igitur ad artes conuersus quan-
doquidem nulla alia apparebat resissendi ratio, simulandam
cum Philippo censuit reconciliationem, eius consilium Ve-
netis,ac Florentinis approbantibus.Misit igitur e suis^qui Phi-
lippo nuntiaret sese in gratiam eius redire cupere,nec amplius
eius voluntati refragrari decrcuisse,quem sibi parentis ac Prin
cipis loco vnum esse colendum constituisset, &: a quo summis
beneficiis sese ornatum essememiniss'et,modb is posita animi
acerbitate,atque iracundia,praeterita animo obliteraret.Qu«
cumaudissetPhilippus(is enim illum non tam omnino fradu,
quam debilitatum, & imminutum , quo eo liberius vteretur,
velle existimabatur: fit enim natura , vt quae cpierr/j§, ea fa-
cilius in sensusnostros irrepant) confestim nisit vnum ex iis,
quorum opera vti consueuerat, si quando quempiam citra le-
gati nomen,& dignitatem mittere volebat,qui quae ille vellet,
peteret, & percontaretur. Ad quem Franciscus longa ora-
tione vsus ( vterat homo ad persuadendum non natura mo-
do.