DE L. MOS, USURAS PROHIB.
8S
auro illud redemerit [a]: magis idem iniquum, si in miseros & beneficii in-
digos juris tui rigorem adhibeas. In lege ergo Mosaicq jus usurarum in pau-
peres exercendum, quibus tine damno & jactura commodari pecunia polse
videbatur , coercente, nihil iniqui inesse videtur. Summo civium juri eos
fines prtelcribit, qui intra sequitatem & humanitatem considant, quod idem
alios civiles leges non raro saciunt Curam suscipit misell® plebis, quod non
benignitatis solum sed & prudenti® civilis jure exisiimatur.
§. XVII.
Sufficere h® nobis cauli® legis Mosaic® , usuram qu® prohibet,
videntur: nec opus, ut agmine certemus rationum, ubi paucis res confieri
potest. Non negamus quidem, fieri posse, ut & ali® ejusdem legis causs®
accedant: ex quibus primaria foret, si consuetudines aut leges antiquissim®
earum gentium, quibuscum cognatio aut usus Ifraelitis Mosaico tempore in-
tercesserat, foenoris horrore imbut® fuisient Solet enim Moses, si quid in
earum gentium legibus non mali inest, non illud repudiare. Sed de hoc
nobis non confiat. Muhammedes quidem, qui s®pe non sua nobis
somnia, sed veterum Arabum confirmatas longis seculis consuetudines in Co-
rano scriptas reliquit [b], Sura II, v, 267-282. acerrime in usuras inve-
hitur. Sed, ut alia taceamus, qu® eripere nobis Aluhammedem Moli con-
sentientem possent. Sura III. ita loquitur de foenore Muhammedes , ut gra-
vius modo & cruentum coercere videatur, quod, ut ipse ait, duplicationibus
duplicatis percipitur. B. S p e n e r o in confiliis theologicis T. 11. p. 3 3 s"- ea
legis ratio else videtur , ut Deus majora cum exteris commercia prohiberet:
nec
[a j Facit huc illud Ciceronis 1. t. de Of-
ficiis c. X VI. „ Omnia autem communia hominum
„ videntur ca , qure siunt generis ejus , quod, ah
„ Ennio positurn in una re, transserri ad permultas
„ potest:
„ Homo, qui erranti comiter monstrat viam,
„ Quasi lumen de suo lumine accendat facit.
,, Nihilominus ipsi lucet, cum illi accenderit.
Una enim ex re satis percipitur, ut, quidquid
„ sine detrimento possit commodari, id tribuatur vel
,, ignoto. Ex quo sunt illa communia: non prohi-
„ beri aqua prossuente: pati ab igne ignem carpere,
,, si quis velit: consilium sidele deliberanti dare: qu®
„ sunt iis utilia, qui accipiunt, danti non molesta.
E b j Vide Milii dissert. de Itlubammeclanism»
ante Alubammedem : & gravem inprimis testem, /li-
bertum SCHULTENS, in Origin. Hebr. T. II.
f- tSl.
8S
auro illud redemerit [a]: magis idem iniquum, si in miseros & beneficii in-
digos juris tui rigorem adhibeas. In lege ergo Mosaicq jus usurarum in pau-
peres exercendum, quibus tine damno & jactura commodari pecunia polse
videbatur , coercente, nihil iniqui inesse videtur. Summo civium juri eos
fines prtelcribit, qui intra sequitatem & humanitatem considant, quod idem
alios civiles leges non raro saciunt Curam suscipit misell® plebis, quod non
benignitatis solum sed & prudenti® civilis jure exisiimatur.
§. XVII.
Sufficere h® nobis cauli® legis Mosaic® , usuram qu® prohibet,
videntur: nec opus, ut agmine certemus rationum, ubi paucis res confieri
potest. Non negamus quidem, fieri posse, ut & ali® ejusdem legis causs®
accedant: ex quibus primaria foret, si consuetudines aut leges antiquissim®
earum gentium, quibuscum cognatio aut usus Ifraelitis Mosaico tempore in-
tercesserat, foenoris horrore imbut® fuisient Solet enim Moses, si quid in
earum gentium legibus non mali inest, non illud repudiare. Sed de hoc
nobis non confiat. Muhammedes quidem, qui s®pe non sua nobis
somnia, sed veterum Arabum confirmatas longis seculis consuetudines in Co-
rano scriptas reliquit [b], Sura II, v, 267-282. acerrime in usuras inve-
hitur. Sed, ut alia taceamus, qu® eripere nobis Aluhammedem Moli con-
sentientem possent. Sura III. ita loquitur de foenore Muhammedes , ut gra-
vius modo & cruentum coercere videatur, quod, ut ipse ait, duplicationibus
duplicatis percipitur. B. S p e n e r o in confiliis theologicis T. 11. p. 3 3 s"- ea
legis ratio else videtur , ut Deus majora cum exteris commercia prohiberet:
nec
[a j Facit huc illud Ciceronis 1. t. de Of-
ficiis c. X VI. „ Omnia autem communia hominum
„ videntur ca , qure siunt generis ejus , quod, ah
„ Ennio positurn in una re, transserri ad permultas
„ potest:
„ Homo, qui erranti comiter monstrat viam,
„ Quasi lumen de suo lumine accendat facit.
,, Nihilominus ipsi lucet, cum illi accenderit.
Una enim ex re satis percipitur, ut, quidquid
„ sine detrimento possit commodari, id tribuatur vel
,, ignoto. Ex quo sunt illa communia: non prohi-
„ beri aqua prossuente: pati ab igne ignem carpere,
,, si quis velit: consilium sidele deliberanti dare: qu®
„ sunt iis utilia, qui accipiunt, danti non molesta.
E b j Vide Milii dissert. de Itlubammeclanism»
ante Alubammedem : & gravem inprimis testem, /li-
bertum SCHULTENS, in Origin. Hebr. T. II.
f- tSl.