DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49684#0113
DE DEBITORE OBARATO,
tum Cretensium, Lacedeemoniorum, Romanorum orientaliumque. hodierno-
rum exemplis, apud Aristotelem [ a ], Maximum, Tyrium [ b ],
inscriptionum veterum collectores [ c ] & J a c. S p o n i u m [ d ] obviis, com-
probatur. Eadem opera Judaeos quoque eos exercuilse, quos ex popularibus
luis servos habebant, Raschius [e] testatur; & illis Nov. Test. locis evin-
citur, ubi οοΰλων άξοτριωντων, servorum arantium i & κηττου^, hortulanorum *
injicitur mentio [fj. Praeterea, pecoribus pascendis poterant praeponi servi
Hebraei. Ita optimus Servator memorat ^ουλον ttoi^cwovto,, fervam pastor em Fgj.
Eorundem quoque officium erat ad coenam invitatum ire convivas. Hinc
apud Salomonem [h] ancillas invitatrices reperimus; & Christus [i]
servorum invitatorum meminit. Erant horum nomenclatorum, ut alias vo-
cantur [kj, partes admodum honelte, quippe quas impolitas habuisse Ro-
manorum libertos, immo homines ingenuos, ex marmoribus , a Jano
Grutero [ 1 j &Anton. Franc. Gorio [m] editis, disciinus. Ne-
que etiam servitiis omnino turpibus annumerabatur pedum lotio, quam opti-
mum servatorem, cingulo servili succinchim, perfecisse, is solus ignorat, qui
in historia sacra [η] hospes versatur. Hanc enim haud defugiebant homines,
libertate utentes, imprimis matronas; quemadmodum Abigailis [ο] & vidua-
rum , hospitum pedes lavantium [p ], - exempla dubitare linunt neminem.
Taceo jam de mercatura, a servis Hebraeis olim facia, quam supra [q] te-
tigi : nec, brevitatis studio ductus, reliqua eorundem ossicia commemoro.
Deinde, quamvis servi Hebraei ea ab heris accipiebant, quibus sames sitisque
depel-
[a] De Republica lib. 11. cap. io. Adde Lud.
C ?e l i i , Rhodigini, leci. antiq, lib. XVIII. cap.
aS. p. m. g.io.
E b ] DijfertationeXI. pag. 130. edit. Heiniii. Coiis.
Ρκ Λ s I m s nostri diss. de Helotibus, Laced.piHo-
niorum fer-vis, cap. II. §. ;.
[cJ Vid. J A N. Gru τέ 1.1 corpus inscriptio'
num, pag. LX11. io. & D C11, 3.
E d 1 Dans le voyage de Grece & du Levant, Toni. L
pag. 214.
Eej In Commentar, ad Levitic. XXV. 39.
[fJ Luc. XVII, 7. Joh. XX, 13.
E g ] Luc. loco modo citato.
[h] Proverb. VIII, 3.
Ei] Matth. XXII, 3. Luc. IV, 17. & 21.
[k] Vid. Seneca epift. lib. 1. pag. 357.
Athenai US deipnofoph. lib. 11. pag. 47. E.
L1J Pag. DXCVIII, 6.
Em] Inscript. Donianarum Clas. XVIII· niim.27.
[ n ] Joban. XIII, 4. seq.
E 0 ] 1. Sam. XXV, 41.
Ep ] 1. Tirnotb.N, 10.
Eq] Vide §■ IX.
tum Cretensium, Lacedeemoniorum, Romanorum orientaliumque. hodierno-
rum exemplis, apud Aristotelem [ a ], Maximum, Tyrium [ b ],
inscriptionum veterum collectores [ c ] & J a c. S p o n i u m [ d ] obviis, com-
probatur. Eadem opera Judaeos quoque eos exercuilse, quos ex popularibus
luis servos habebant, Raschius [e] testatur; & illis Nov. Test. locis evin-
citur, ubi οοΰλων άξοτριωντων, servorum arantium i & κηττου^, hortulanorum *
injicitur mentio [fj. Praeterea, pecoribus pascendis poterant praeponi servi
Hebraei. Ita optimus Servator memorat ^ουλον ttoi^cwovto,, fervam pastor em Fgj.
Eorundem quoque officium erat ad coenam invitatum ire convivas. Hinc
apud Salomonem [h] ancillas invitatrices reperimus; & Christus [i]
servorum invitatorum meminit. Erant horum nomenclatorum, ut alias vo-
cantur [kj, partes admodum honelte, quippe quas impolitas habuisse Ro-
manorum libertos, immo homines ingenuos, ex marmoribus , a Jano
Grutero [ 1 j &Anton. Franc. Gorio [m] editis, disciinus. Ne-
que etiam servitiis omnino turpibus annumerabatur pedum lotio, quam opti-
mum servatorem, cingulo servili succinchim, perfecisse, is solus ignorat, qui
in historia sacra [η] hospes versatur. Hanc enim haud defugiebant homines,
libertate utentes, imprimis matronas; quemadmodum Abigailis [ο] & vidua-
rum , hospitum pedes lavantium [p ], - exempla dubitare linunt neminem.
Taceo jam de mercatura, a servis Hebraeis olim facia, quam supra [q] te-
tigi : nec, brevitatis studio ductus, reliqua eorundem ossicia commemoro.
Deinde, quamvis servi Hebraei ea ab heris accipiebant, quibus sames sitisque
depel-
[a] De Republica lib. 11. cap. io. Adde Lud.
C ?e l i i , Rhodigini, leci. antiq, lib. XVIII. cap.
aS. p. m. g.io.
E b ] DijfertationeXI. pag. 130. edit. Heiniii. Coiis.
Ρκ Λ s I m s nostri diss. de Helotibus, Laced.piHo-
niorum fer-vis, cap. II. §. ;.
[cJ Vid. J A N. Gru τέ 1.1 corpus inscriptio'
num, pag. LX11. io. & D C11, 3.
E d 1 Dans le voyage de Grece & du Levant, Toni. L
pag. 214.
Eej In Commentar, ad Levitic. XXV. 39.
[fJ Luc. XVII, 7. Joh. XX, 13.
E g ] Luc. loco modo citato.
[h] Proverb. VIII, 3.
Ei] Matth. XXII, 3. Luc. IV, 17. & 21.
[k] Vid. Seneca epift. lib. 1. pag. 357.
Athenai US deipnofoph. lib. 11. pag. 47. E.
L1J Pag. DXCVIII, 6.
Em] Inscript. Donianarum Clas. XVIII· niim.27.
[ n ] Joban. XIII, 4. seq.
E 0 ] 1. Sam. XXV, 41.
Ep ] 1. Tirnotb.N, 10.
Eq] Vide §■ IX.