AD L. JULIAM DE A D U L T. 227
illud, quod apud Paulum in receptis sententiis extat, ut visum viro dodissi-
mo in notula huic Papiani loco adjeda ( nili sorte corruptam Pauli lectionem,
de qua modo diximus, retineas), led ad id , quod diu ante latam Legem
Juliam obtinuerat. Pergit autem Lex nostra : Sed eam ftatim dimittito, tri-
duove proximo cum quo adultero quove loco uxorem deprehenderit apud
eum , cujus jurisdictio eft profitetor. Praecipitur ergo hac Legis parti-
cula marito , dimittere statim & sine mora uxorem , injustum enim vi-
debatur , retineri impuram 111 foederibus prisci thalami, cum tamen ab adul-
tero poenae sumtae fuerint severissimu. Nec carebat ejusmodi factum viri le-
nocinii suspicione , & hoc est quod Paulus ait [ a J: Eum, qui in adul-
terio deprehensam uxorem non statim dimiserit, reum lenocinii postulari pla-
cuisse. Cteterum maritus, quando ita dimittebat uxorem, prospicere libi po-
terat denunciatione, ut eo facilius postea quoque nuptam accusare possit. Ic-
circo ad hanc capitis nostri particulam resero Z. 16. ad L. Jul. de adult. quae
est ex libro Ulpiani primo; nam propria sedes tractationis de denunciatione,
quae est in lib. II. Ulpiani , pertinet ad caput Legis VIII. ut infra osten-
demus.
§. VIII.
Hapite IV. de divortiis a&um videri. Au plura de divortiis
comprehenderit L. Julia l
Qu ANDOQ.UIDEM ita caput tertium, quantum sussicere nobis potest, per-
speximus, procedendum nunc erit ad quartum; de quo non inficiamur , fore
nonnullos, qui mirentur, iis capitibus , quibus de jure occidendi patri & ma-
rito competente deque eorum jure retinendi adulterum tractatur, inspersum
else aliud ab hoc argumento plane alienum de divortiis. Ne quis autem nos
hac in re temere quicquam egisse existimet, allegabimus argumenta, quibus
permoti eo loco de divortiis cautum else nobis persvademus. Egit de divor-
tiis Papinianus libro ad Legem nostram primo, ut nianifestum est ex L. 7.
de divort. cumque in libro primo capita odo priora Legis interpretatus sit,
consequens est, ut uni ex his adscribamus Sandionem Auguiti de divortiis.
Alt
Ia] Rec. Seat. lib. II. tit. XXVI. §. 8.
illud, quod apud Paulum in receptis sententiis extat, ut visum viro dodissi-
mo in notula huic Papiani loco adjeda ( nili sorte corruptam Pauli lectionem,
de qua modo diximus, retineas), led ad id , quod diu ante latam Legem
Juliam obtinuerat. Pergit autem Lex nostra : Sed eam ftatim dimittito, tri-
duove proximo cum quo adultero quove loco uxorem deprehenderit apud
eum , cujus jurisdictio eft profitetor. Praecipitur ergo hac Legis parti-
cula marito , dimittere statim & sine mora uxorem , injustum enim vi-
debatur , retineri impuram 111 foederibus prisci thalami, cum tamen ab adul-
tero poenae sumtae fuerint severissimu. Nec carebat ejusmodi factum viri le-
nocinii suspicione , & hoc est quod Paulus ait [ a J: Eum, qui in adul-
terio deprehensam uxorem non statim dimiserit, reum lenocinii postulari pla-
cuisse. Cteterum maritus, quando ita dimittebat uxorem, prospicere libi po-
terat denunciatione, ut eo facilius postea quoque nuptam accusare possit. Ic-
circo ad hanc capitis nostri particulam resero Z. 16. ad L. Jul. de adult. quae
est ex libro Ulpiani primo; nam propria sedes tractationis de denunciatione,
quae est in lib. II. Ulpiani , pertinet ad caput Legis VIII. ut infra osten-
demus.
§. VIII.
Hapite IV. de divortiis a&um videri. Au plura de divortiis
comprehenderit L. Julia l
Qu ANDOQ.UIDEM ita caput tertium, quantum sussicere nobis potest, per-
speximus, procedendum nunc erit ad quartum; de quo non inficiamur , fore
nonnullos, qui mirentur, iis capitibus , quibus de jure occidendi patri & ma-
rito competente deque eorum jure retinendi adulterum tractatur, inspersum
else aliud ab hoc argumento plane alienum de divortiis. Ne quis autem nos
hac in re temere quicquam egisse existimet, allegabimus argumenta, quibus
permoti eo loco de divortiis cautum else nobis persvademus. Egit de divor-
tiis Papinianus libro ad Legem nostram primo, ut nianifestum est ex L. 7.
de divort. cumque in libro primo capita odo priora Legis interpretatus sit,
consequens est, ut uni ex his adscribamus Sandionem Auguiti de divortiis.
Alt
Ia] Rec. Seat. lib. II. tit. XXVI. §. 8.