DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49684#0644
J Ο. T A Y L O R
fulserit spes; deinde custodia, tuta quidem, sed non admodum inhumana;
totum deinde l x dierum intervallum, & paciscendi exspedatio; tribus de-
nique· nundinis continuis procitatio. Quibus peradis , aut capite poenas
dabat (immanitatem verborum non defugio: verba enim Gellii sunt aut
ipsa verba legis, aut saltem iis non mitiora) aut trans Tiberim peregre ve-
num ibat. i. e. Capite live libertate minutus operas pro pecunia solvebat,
aut venum dabatur. Quis non putaret atticum fere jus, quod Plutarchus
in Solone de obaeratis memorat, Romanis fere litteris consignari? of pd.v άυτχ
ό^λίΰοντζς, ok b εττί τη ττ^Inanis certa aliter & futilis alterna-
tio: Aut morte poenas dato, aut peregre venum ito. Nam si in arbitrio edet
Debitoris, quis non mallet & servitutis & exilii extrema quaeque quam sup-
plicium certum & atrocissimum quod unquam excogitatum fuit, experiri?
Sin autem Foeneratoris, quis eorum tam amens aut conlilii vacuus, ut
quae fola spes superelset debiti olim recipiendi, eam sanguine potius interci-
peret? „ Quis unquam Praedo suit tam nesarius, ait Cicero pro S. Roscio
,, Amerino [ a ], quis Pirata tam barbarus, ut cum integram praedam sine sangui-
„ ne habere possit, cruenta spolia (immo jam ne spolia ipsa ) detrahere mallet ?„
Caput apud JCtos eft quali numerus ; elt locutio declarans eum modum ex-
istendi, quo fiunt res lingulae & individuae. Inde quot Personse familiam
constituant, aut Pecora armentum, tot capita illa familia aut Armentum ha-
bere dicitur. AIarcellus libro I V Digeftorum scribit: „ Qui gregem lia-
M bebat capitum trecentorum , amissis centum redemit totidem capita aliena ab
„ eo qui dominium eorum habebat, vel qui bona fide ea poilidebat: & haec
x utique gregis, inquit, vindicatione continebuntur. Sed & si ea sola super-
„ fint capita, quae redempta sunt, adhuc eum polse gregem vindicare „ [b]. Porro.
35 Plane si gregis vel armenti fit usus frudus legatus, debebit ex adgnatis gre-
w gemsupplere; id est, in locum capitum defundorum [c]. Rursus. „ Interim
>5 tamen , quandiu fubmittantur & suppleantur capita quas demortua sunt, cu-
s, jus sit soetus, quaeritur „ [d ]. Et, „ Cum Paterfamilias moritur, quotquot
» capita eisubjeda fuerunt, singulas familias incipiunt habere „ [e]. Deinde Ca-
put
(aj §. iqtf. W [dj L. 70. 5· I- t). eod.
[ b j L. 3. pr. D. de rei vindic. DI L* IV5· §· 2· D· t. S<
[c] L. §. 2. D, Ag u/upruSiu querned- Castor gaudet equis, evo prognatus eodem
jnesbew. a? Pugnea