DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49508#0162
i $© A Β R. V I E L I Ν G.
legentes defugerit, quod ipsum de teste testimonium defugiente explicant.
Reprehendit illos post Jacobum Gothofredum in Notis adTab. II. Dociissi-
mus Gravina de Jure Nat. Geni. ScXlI, Tabb. cap. 70. Tantum de
obvagulatione.
I L
Obvagulationis esse&us oftenditur adverfus Ravardum , Dacerium, Gravinam
& Pitijcum. De vocatione in jus actionum omnium principio. Lex XIL ea de
re. Amtejlatio. Ex domo in jus rapere non licebat. IlluJlrisNoodtius laudatur.
Hujus effectus Jacobo Rtevardo videtur fuisse hic; uti tertio
die, justo, praesentibus superstitibus, convitio solemniter ob portum sabto,
licuerit convitiatori, ejus, qui convitium passus erat, aedes cum iisdem te-
stibus ingredi rem luam quaesitum : Idque ex Festo conslare ait, qui obvagu-
lationem definiverit quaftionem, hoc est , inquifitionem. Falsum vero fuisse
Raevardum , alia.mque verborum Festi mentem esse, supra demonstravimus.
Falluntur itaque & illi, qui Rlvardum sequuti iunt, Dacerius ad Fe-
lium, Gravina dicto cap. 70. P 1 τ 1 scus in Lexico , aliique. Deinde
in bene constituta Republica, qualis Romana, licere non debebat jus quod-
cunque sibi per vim vindicare, aut sine judice repetere. Vide fragmentum
Callistrati ex lib. V. de Cognitionibus in cap. 13. Dig. Quod metus causa &c.
Nam, ut optime scribit Julius Paulus, cap. 176·. Dig. de diversis regu-
lis Juris Antiqui , „ non est lingulis concedendum, quod per magistratuni
„ publice pollet sieri, ne occasio sit majoris tumultus saciendi. „ Ubi vide
commentarium Jacobi Gothofredi. Ceterum praeparabatur tantummodo judi-
cium per obvagulationem; adeo, ut tertiis nundinis justo coram testibus am-
testatis convitio fado, in jus vocare adversarium dominus pollet, concedente
ita in vicem testimonii trina obvagulatione. Quem etiam verum illius essec-
tum fuisse haud frustra conjicere mihi videor , persuasus, nullum apud Roma-
nos coepisse judicium sine solemni vocatione in jus. Exinde omnium aftio-
num instituendarum principium a titulo de in jus vocando proficisci scribit.
Imperator §,. ult. Inst. de poena temere litigantium. Videantur, quae Janus
a Costa dignus Magni Cujacii discipulus ibi adnotavit. Decemviros etiam
Sacratissimas leges suas a vocatione in jus auspicatos fuisse, constat ex prine.
Tab. I. Si in jus vocat atque eat. Eleganter Tullius lib. II. de LL.
cap.
legentes defugerit, quod ipsum de teste testimonium defugiente explicant.
Reprehendit illos post Jacobum Gothofredum in Notis adTab. II. Dociissi-
mus Gravina de Jure Nat. Geni. ScXlI, Tabb. cap. 70. Tantum de
obvagulatione.
I L
Obvagulationis esse&us oftenditur adverfus Ravardum , Dacerium, Gravinam
& Pitijcum. De vocatione in jus actionum omnium principio. Lex XIL ea de
re. Amtejlatio. Ex domo in jus rapere non licebat. IlluJlrisNoodtius laudatur.
Hujus effectus Jacobo Rtevardo videtur fuisse hic; uti tertio
die, justo, praesentibus superstitibus, convitio solemniter ob portum sabto,
licuerit convitiatori, ejus, qui convitium passus erat, aedes cum iisdem te-
stibus ingredi rem luam quaesitum : Idque ex Festo conslare ait, qui obvagu-
lationem definiverit quaftionem, hoc est , inquifitionem. Falsum vero fuisse
Raevardum , alia.mque verborum Festi mentem esse, supra demonstravimus.
Falluntur itaque & illi, qui Rlvardum sequuti iunt, Dacerius ad Fe-
lium, Gravina dicto cap. 70. P 1 τ 1 scus in Lexico , aliique. Deinde
in bene constituta Republica, qualis Romana, licere non debebat jus quod-
cunque sibi per vim vindicare, aut sine judice repetere. Vide fragmentum
Callistrati ex lib. V. de Cognitionibus in cap. 13. Dig. Quod metus causa &c.
Nam, ut optime scribit Julius Paulus, cap. 176·. Dig. de diversis regu-
lis Juris Antiqui , „ non est lingulis concedendum, quod per magistratuni
„ publice pollet sieri, ne occasio sit majoris tumultus saciendi. „ Ubi vide
commentarium Jacobi Gothofredi. Ceterum praeparabatur tantummodo judi-
cium per obvagulationem; adeo, ut tertiis nundinis justo coram testibus am-
testatis convitio fado, in jus vocare adversarium dominus pollet, concedente
ita in vicem testimonii trina obvagulatione. Quem etiam verum illius essec-
tum fuisse haud frustra conjicere mihi videor , persuasus, nullum apud Roma-
nos coepisse judicium sine solemni vocatione in jus. Exinde omnium aftio-
num instituendarum principium a titulo de in jus vocando proficisci scribit.
Imperator §,. ult. Inst. de poena temere litigantium. Videantur, quae Janus
a Costa dignus Magni Cujacii discipulus ibi adnotavit. Decemviros etiam
Sacratissimas leges suas a vocatione in jus auspicatos fuisse, constat ex prine.
Tab. I. Si in jus vocat atque eat. Eleganter Tullius lib. II. de LL.
cap.