DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49508#0185
DE FURTO PER LANCEM &c. i'73
nem addit Vir Maximus, quia non de furto, sed de re amisfa investiganda
agatur. Eadem est sententia An t q n i i Schultingii Viri Clarissimi,
in commentationibus ad Gajum lib, II. Infima tit. X. §. 2. mun. 22. Vi-
cieamus autem & ipii, quis verus iit & genuinus· fabulae. Petromanae lenius.
§. IIP
Confilitim Satirici, EA in fingendis perfonis licentia. Qualis fuerit Giton , qua-
lesque item Ascyltos & Encolpias? Fratris vocabulum in obfcoews. Quomodo
potuerit Afcyltos vocare Gitona fuum fugitivum ?
Satis consiat, vel uno Burmanno judice, lepidissimae Audorem Sa-
tine , qualiscumque demum ille suerit, Virum fuiise Sandisiimum, qui in
communi hoc universi generis humani Speculo , ceu libellum hunc merito
vocat Goldailus, suae aetatis scelera & turpissimos Romanae civitatis mores
atroci stilo, terso tamen mehercules & eleganti, confodere; Claudii etiam,
Messalinae, totiusque Palatinae domus horrendam libidinem tede perstringere
voluit. Evolvatur hanc in rem doda Dodissimi Editoris praefatio. ,
„ Arbiter obicoenae depinxit crimina Romae :
„ Quis nunc, qui mores corrigat, alter erit ?
Fida personis, in scenam quce inducuntur, imposita videmus, & ad arbi-
trium excogitata nomina. Multa illis comica licentia subinde tribuuntur,
quae tamen ab rei ipsius indole, persoiisgque simulata conditione, aliquan-
tum aliena videri poliunt. Exemplum habemus evidens in laudato capite
XCV1L ubi Ascyltos Gitona sugitivum suum vocat, qui tamen ejusdem
cum Ascylto & En coi pio fuit conditionis , & quidem, uti mihi perluadeo,
Scholassicus, cap, enim X. Ascylti hasc reseruntur verba, prsesentibus Encol-
pio & Gitone : „ Hodie, quia tamquam Scholastki ad coeriam ptomisimus,
„ non perdamus nodem. „ Vix autem ex ephebis Giton ille excesXe ili igitur,
& iccirco pueri adhuc adpellatione venit cit. cup. XCVIL Tum, quodexe-
crandiim crimen homimbus nequam omni pudore procul eo eiset
tempore, proh nefasI in maximis deliciis, ob aetatis primae' lanuginerii turpi-
ter ab utroque adamabatur : id quod fratris nomen abunde signiHcat. En-
colpio primum smsse videtur comes. Patet hoc ex verbis pueri de Ascylto
Y 3 COH—
ί
nem addit Vir Maximus, quia non de furto, sed de re amisfa investiganda
agatur. Eadem est sententia An t q n i i Schultingii Viri Clarissimi,
in commentationibus ad Gajum lib, II. Infima tit. X. §. 2. mun. 22. Vi-
cieamus autem & ipii, quis verus iit & genuinus· fabulae. Petromanae lenius.
§. IIP
Confilitim Satirici, EA in fingendis perfonis licentia. Qualis fuerit Giton , qua-
lesque item Ascyltos & Encolpias? Fratris vocabulum in obfcoews. Quomodo
potuerit Afcyltos vocare Gitona fuum fugitivum ?
Satis consiat, vel uno Burmanno judice, lepidissimae Audorem Sa-
tine , qualiscumque demum ille suerit, Virum fuiise Sandisiimum, qui in
communi hoc universi generis humani Speculo , ceu libellum hunc merito
vocat Goldailus, suae aetatis scelera & turpissimos Romanae civitatis mores
atroci stilo, terso tamen mehercules & eleganti, confodere; Claudii etiam,
Messalinae, totiusque Palatinae domus horrendam libidinem tede perstringere
voluit. Evolvatur hanc in rem doda Dodissimi Editoris praefatio. ,
„ Arbiter obicoenae depinxit crimina Romae :
„ Quis nunc, qui mores corrigat, alter erit ?
Fida personis, in scenam quce inducuntur, imposita videmus, & ad arbi-
trium excogitata nomina. Multa illis comica licentia subinde tribuuntur,
quae tamen ab rei ipsius indole, persoiisgque simulata conditione, aliquan-
tum aliena videri poliunt. Exemplum habemus evidens in laudato capite
XCV1L ubi Ascyltos Gitona sugitivum suum vocat, qui tamen ejusdem
cum Ascylto & En coi pio fuit conditionis , & quidem, uti mihi perluadeo,
Scholassicus, cap, enim X. Ascylti hasc reseruntur verba, prsesentibus Encol-
pio & Gitone : „ Hodie, quia tamquam Scholastki ad coeriam ptomisimus,
„ non perdamus nodem. „ Vix autem ex ephebis Giton ille excesXe ili igitur,
& iccirco pueri adhuc adpellatione venit cit. cup. XCVIL Tum, quodexe-
crandiim crimen homimbus nequam omni pudore procul eo eiset
tempore, proh nefasI in maximis deliciis, ob aetatis primae' lanuginerii turpi-
ter ab utroque adamabatur : id quod fratris nomen abunde signiHcat. En-
colpio primum smsse videtur comes. Patet hoc ex verbis pueri de Ascylto
Y 3 COH—
ί