508 GERE. SCHELTI N G A
illud non aeque de emancipante intelligatur, idoneam non video causam , prae-
sertim cum unica ratio, cur in adoptionem datio a muto sacta ipso jure abs-
que confirmatione non valeret, in eo suerit posita, quod, uti emancipatio,
ita & adoptio verba requireret solemnia , & per imaginarias venditiones esset
celebranda, vid. I. ult. C. de Ad&ption. Postea denique & ipso jure valere
coepit emancipatio a muto surdove sacta, cum enim a Constantino in l. i,
C. de Form. & impetr. fubl. juris formulae aucupatione syllabarum insidiantes
eundorum actibus essent sublatae , & verba folemnia, licet non dicerentur,
pro didis acciperentur [a], ratio, quas surdum & mutum prohibebat, in
totum cessare coepit, unde, ab eo tempore emancipationem a muto surdove
fadam ipfo jure suisse validam, perquam sit verosimiie, nisi quis.dicere malit,
Celsi retate furdis hoc jam concelsum fuisse arg. L s.ss. Qui & a quibus ma-
num. ad quam, si lubet, vide Cl. Sc h u lt i n g i u m in not. ad Paullum
L. 4.. Sent. 1. 12. §. 2. Furiofos denique quod attinet-, nec eos emancipare
potuisse, nisi forte in dilucidis intervallis, non ess, quod dubitemus; eman-
cipatio enim a patre volente peragitur, furiofi vero nulla voluntas est, auc-
tore Pomponio in l. 40.br R.J. Conf. I. 124. eod. ibique Interpretes [b].
Hactenus de iis, qui emancipare possunt.
I I L
[ a ] De sua aetate hoc affirmat H E R Μ o G E-
NIANVS in l. 2?. de Almum. vind. respiciens,
si vera conjicit Cl. Sc H GL T I N G 1 u S «i Paul-
lum 1. 4. Sent. T. 12. §. 2. ad ali. Constantini
Imperatoris Constitutionem: Neque enim assentien-
dtim videtur J AC. Gothoskedo ad l. mu
C. Theod. de omijfa aclion. impetr. vel G E 0 R G.
E E J E a 0 in Prafat. quam Brummerianis
prxmisit, pag. si numeres , ij. felio Constantini
nomine ali. I. 1. C. de Form. & impetr. subl. su-
perbire exiftimantibus, hoc praesertim argumento,
quod in pluribus negotiis ad Theodosium usque
Juniorem formulas adhuc superfrierint j Abunde
quippe eos jam refutavit Bokkel mannus
Procem. Tracl. de Aclion. §. n. & 12. quem vide ,
placet.
[b] Inter eos, qui emancipare non potuerunt,
C si R. U L R. Gbupen in Tradi, de Uxor.
Rom. C. §. 6. refert quoque patres , qui filiis
permiserunt, ducere uxores futuras sacrorum &
bonorum participes, hac ratione , quod per eman-
cipationem conventio in manum dirimeretur, at-
que uxor jure sui heredis , sacrorum & bonorum
communione fraudaretur ; Sed vereor , an reite;
Gajus certe 7« Coli. LL. Alofi. s Rom. T. 16.
§. 2. de filio , postquam uxor in ejus manum con-
venerat, emancipato agere videtur, cum ait: Sed
ita demum erit sua heres , (nurus socero suo, ) f
filius, cujus in manu erit, dum pater moritur , in
poteilate ejus non fit ·, puta, propter emancipatio-
nem a patre fatftam.
illud non aeque de emancipante intelligatur, idoneam non video causam , prae-
sertim cum unica ratio, cur in adoptionem datio a muto sacta ipso jure abs-
que confirmatione non valeret, in eo suerit posita, quod, uti emancipatio,
ita & adoptio verba requireret solemnia , & per imaginarias venditiones esset
celebranda, vid. I. ult. C. de Ad&ption. Postea denique & ipso jure valere
coepit emancipatio a muto surdove sacta, cum enim a Constantino in l. i,
C. de Form. & impetr. fubl. juris formulae aucupatione syllabarum insidiantes
eundorum actibus essent sublatae , & verba folemnia, licet non dicerentur,
pro didis acciperentur [a], ratio, quas surdum & mutum prohibebat, in
totum cessare coepit, unde, ab eo tempore emancipationem a muto surdove
fadam ipfo jure suisse validam, perquam sit verosimiie, nisi quis.dicere malit,
Celsi retate furdis hoc jam concelsum fuisse arg. L s.ss. Qui & a quibus ma-
num. ad quam, si lubet, vide Cl. Sc h u lt i n g i u m in not. ad Paullum
L. 4.. Sent. 1. 12. §. 2. Furiofos denique quod attinet-, nec eos emancipare
potuisse, nisi forte in dilucidis intervallis, non ess, quod dubitemus; eman-
cipatio enim a patre volente peragitur, furiofi vero nulla voluntas est, auc-
tore Pomponio in l. 40.br R.J. Conf. I. 124. eod. ibique Interpretes [b].
Hactenus de iis, qui emancipare possunt.
I I L
[ a ] De sua aetate hoc affirmat H E R Μ o G E-
NIANVS in l. 2?. de Almum. vind. respiciens,
si vera conjicit Cl. Sc H GL T I N G 1 u S «i Paul-
lum 1. 4. Sent. T. 12. §. 2. ad ali. Constantini
Imperatoris Constitutionem: Neque enim assentien-
dtim videtur J AC. Gothoskedo ad l. mu
C. Theod. de omijfa aclion. impetr. vel G E 0 R G.
E E J E a 0 in Prafat. quam Brummerianis
prxmisit, pag. si numeres , ij. felio Constantini
nomine ali. I. 1. C. de Form. & impetr. subl. su-
perbire exiftimantibus, hoc praesertim argumento,
quod in pluribus negotiis ad Theodosium usque
Juniorem formulas adhuc superfrierint j Abunde
quippe eos jam refutavit Bokkel mannus
Procem. Tracl. de Aclion. §. n. & 12. quem vide ,
placet.
[b] Inter eos, qui emancipare non potuerunt,
C si R. U L R. Gbupen in Tradi, de Uxor.
Rom. C. §. 6. refert quoque patres , qui filiis
permiserunt, ducere uxores futuras sacrorum &
bonorum participes, hac ratione , quod per eman-
cipationem conventio in manum dirimeretur, at-
que uxor jure sui heredis , sacrorum & bonorum
communione fraudaretur ; Sed vereor , an reite;
Gajus certe 7« Coli. LL. Alofi. s Rom. T. 16.
§. 2. de filio , postquam uxor in ejus manum con-
venerat, emancipato agere videtur, cum ait: Sed
ita demum erit sua heres , (nurus socero suo, ) f
filius, cujus in manu erit, dum pater moritur , in
poteilate ejus non fit ·, puta, propter emancipatio-
nem a patre fatftam.