$26 G E R L SCHELTINGA;
conveniret; Dissensionis certe manifestum vestigium superest in l. irlt. C. Se
Ufujr. ubi Justinianus: „ Ex Libris Sabinianis qucestio nobis relata
„ est, per quam dubitabatur, si usussrudus per servum acquisitus, vel filium-
„ fam. capitis deminutione filii magna, vel media, vel morte, vel emanci-
„ patione &c. possit adhuc remanere. „ Nec de ususrudu ex castrensi pecu-
lio filiosamilias pleno jure acquisito hoc negare putem Bachovium in Comm.
ad §. 3. Infi. de Ufufr. n. 3. quicquid etiam ip su m diisentire dicat Vinnius
in Comm. ad eundem §. 3. zz. 1.
X I I.
Deinceps, cum ex Principum constitutionibus peculium quoque
quasi castrense pleno jure filiisam". eiset, nullum e£t dubium , quin dic-
ta jura ex illo acquisita eodem modo emancipatione suerint finita : sed quid
de adventitia peculio dicemus ? an ususfrudus quoque, qui ad illud pertine-
bat, siliifam. emancipatione peremtus suit. Negandum forte hoc videbitur,
quia Constantini & sequentium imperatorum Constitutiones , de quibus
infra pluribus agemus , patri usumsrudum in bonis filii adventitiis tribuerunt;
quod vero in patris persona coniistit, illud filiifam. emancipatione exstingui
polle non videtur. Verum eninivero, ut dicamus, quod res est, dede-
runt Imperatores isti patribus bonorum adventiciorum solum usumsruclum,
adeoque si filiofam. a matre aliove ususfrudus' eiset relictus, vel propria in-
dustria prosperave sortuna ab ipso quaesitus, Ίιοη totus iste ususfrucftus pa-
tri cedebat, si Imperatorum mentem inspicianius, sed ejus tantum, ut ita
dicam , usussrudus h. e. emolumentum omne ex usufrudu proveniens; Ip-
sa ususfrudus servitus in persona filii subsistebat, eaque propter per ipsius
minutionem capitis ipso jure exstinguebatur, haud secus ac ususfrudus ex
peculio castrensi aut quasi tali acquisitus. Unde parum abest, quin existi-
mem , ususfru&us vocabulum, in ali. Constitutionibus naturaliter potius pro
sructuum perceptione, quae in fado , quam civiliter pro servitute persona-
li, qme in jure 'coniistit, usurpari; Ita sime & alias ufiisfnAs vocabulum
accipi docent /. 11. §. 2. de pignor. & /. 66. ale Jur. dot. ab eaque len-
tentia non admodum alienus videtur E μ. M e r i l l i u s in Comm. ad
$0. Decif. p. m. 123. Pro certo tamen vix ego hoc affirmaverim.
XIII.
conveniret; Dissensionis certe manifestum vestigium superest in l. irlt. C. Se
Ufujr. ubi Justinianus: „ Ex Libris Sabinianis qucestio nobis relata
„ est, per quam dubitabatur, si usussrudus per servum acquisitus, vel filium-
„ fam. capitis deminutione filii magna, vel media, vel morte, vel emanci-
„ patione &c. possit adhuc remanere. „ Nec de ususrudu ex castrensi pecu-
lio filiosamilias pleno jure acquisito hoc negare putem Bachovium in Comm.
ad §. 3. Infi. de Ufufr. n. 3. quicquid etiam ip su m diisentire dicat Vinnius
in Comm. ad eundem §. 3. zz. 1.
X I I.
Deinceps, cum ex Principum constitutionibus peculium quoque
quasi castrense pleno jure filiisam". eiset, nullum e£t dubium , quin dic-
ta jura ex illo acquisita eodem modo emancipatione suerint finita : sed quid
de adventitia peculio dicemus ? an ususfrudus quoque, qui ad illud pertine-
bat, siliifam. emancipatione peremtus suit. Negandum forte hoc videbitur,
quia Constantini & sequentium imperatorum Constitutiones , de quibus
infra pluribus agemus , patri usumsrudum in bonis filii adventitiis tribuerunt;
quod vero in patris persona coniistit, illud filiifam. emancipatione exstingui
polle non videtur. Verum eninivero, ut dicamus, quod res est, dede-
runt Imperatores isti patribus bonorum adventiciorum solum usumsruclum,
adeoque si filiofam. a matre aliove ususfrudus' eiset relictus, vel propria in-
dustria prosperave sortuna ab ipso quaesitus, Ίιοη totus iste ususfrucftus pa-
tri cedebat, si Imperatorum mentem inspicianius, sed ejus tantum, ut ita
dicam , usussrudus h. e. emolumentum omne ex usufrudu proveniens; Ip-
sa ususfrudus servitus in persona filii subsistebat, eaque propter per ipsius
minutionem capitis ipso jure exstinguebatur, haud secus ac ususfrudus ex
peculio castrensi aut quasi tali acquisitus. Unde parum abest, quin existi-
mem , ususfru&us vocabulum, in ali. Constitutionibus naturaliter potius pro
sructuum perceptione, quae in fado , quam civiliter pro servitute persona-
li, qme in jure 'coniistit, usurpari; Ita sime & alias ufiisfnAs vocabulum
accipi docent /. 11. §. 2. de pignor. & /. 66. ale Jur. dot. ab eaque len-
tentia non admodum alienus videtur E μ. M e r i l l i u s in Comm. ad
$0. Decif. p. m. 123. Pro certo tamen vix ego hoc affirmaverim.
XIII.