Fénelon, François de Salignac de La Mothe: Telemachus Ulyssis Filius: Seu Exercitatio Ethica Moralis (Augustae Vindelicorum, 1764) [VD18 13458469]

8f
Ingratum* miseret, reicitmodo fortius inslans
Ore gravi Mentor , plus quam sentire potestas
Exsuperavit amor, similis , qui corpore lentam
Fert febrin sicca tabescens morte , videris.
Mens abiit patria? , solium contemnis avitum
Exitiale sequens , insanus Alumnus amoris.
Fare scelus 3 fatuam rapuit non altera mentem
Pallio , carpe fugam , fugiendo illudis amori.
Arripe Nate fugam ! pereunt discrimine flantes.
Nate ! mei cordis non infima cura ! revolve:
Quos evitafii sido me consule casus!
Non siccis oculis fuerat vidisse, Sodalem
Te iprevisse tuum? triflemque subire ruinam
Praecipitem , quoties spes me laffavit inanis!
Consilii memorem te cras oflendere nobis.
Nate 1 quod amisi , pignus mihi nobile redde 3
Solus namque potes : versum te posse videre ,
Invenisse fuit. Non mentis abutere caecus
Lumine , te penetra , nobisque levamen habeto.
Haec ubi: longaevo latitans sub Mentore Pallas
Virtutem vibrans radio cor robore firmat
Principis. Interea Deus invidiosiis amorum
Subdit fraude facem , ssammamque ad culmina ja<Aat,
Et jam ssamma vorax majiis graviore tumultu
Cosi»